Saltu al enhavo

Mais où est donc passée la septième compagnie ?

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Mais où est donc passée la septième compagnie ?
filmo
Originala titolo Mais où est donc passée la septième compagnie ?
Originala lingvo franca lingvo
Kina aperdato 13 dec. 1973, 5 apr. 1974, 10 apr. 1974, 20 feb. 1975, 28 jul. 1975, 26 apr. 1976, 2 sep. 1976, 12 jan. 1979
Ĝenro komedia filmo
Kameraado Marcel Grignon
Reĝisoro(j) Robert Lamoureux
Produktisto(j) Alain Poiré
Scenaro Robert Lamoureux
Muziko de Henri Bourtayre
Rolantoj Pierre Mondy • Jean Lefebvre • Aldo Maccione • Robert Lamoureux • Alain Doutey • Corinne Lahaye • Érik Colin • Florence Blot • Jacques Marin • Jean-Claude Houdinière • Magali Vendeuil • Marcelle Ranson-Hervé • Michel Duchezeau • Paul Bisciglia • Paul Mercey • Pierre Mirat • Pierre Tornade • Raymonde Vattier • Robert Dalban • Rudy Lenoir
Produktinta firmao Gaumont
IMDb
v • d • r

Mais où est donc passée la septième compagnie ? ("Kien do foriĝis la sepa kompanio?") estas franca filmo reĝisorita de Robert Lamoureux, aperinta en 1973.

Temo

[redakti | redakti fonton]

Dum la falo de Francio en junio 1940, la sepa kompanio de la 106-a signalregimento rifuĝis en arbaro. Tri soldatoj estas senditaj al observejo: soldatoj Pithivier (Jean Lefebvre) kaj Tassin (Aldo Maccione), kaj ĉefserĝento Chaudard (Pierre Mondy). Tiuj starigas telefonligon inter sia observpozicio kaj la arbaro kie la sepa kompanio estas grupigita. Bedaŭrinde, la telefondrato pasanta sub la vojo estas suprenigita per branĉo kaj estas rapide ekvidita de germana kolono kiu ĉirkaŭas la sepan kompanion kaj tenas ĝin kaptita. Nur la triopo Pithivier, Tassin kaj Chaudard sukcesis eskapi.

La tri soldatoj kaŝas sin en la arbaro de Machecoul kaj ne hastas aliri al la fronto. Ili renkontas leŭtenanton Duvauchel (Érik Colin), ĉasaviadiston kies aviadilo estis faligita, kaj kiu prenas la komandon de la grupo. En vilaĝo, ili trovas germanan portankan trenkamionon kaj estas devigitaj batali pro mallertaĵo de Pithivier. Surprizitaj, la germanoj ne havas tempon reagi kaj estas mortigitaj de Tassin. La kvar soldatoj tiam prenas la veturilon kaj dum sia fuĝo al la fronto, provas kompreni kiel ĝi funkcias; precipe la funkciadon de la kanono poziciigita super la ŝoforo.

Ili estas direktitaj al erara vojo kaj atingas kolonon de francaj kaptitoj garditaj de germanaj soldatoj, tiu kolono estas neniu alia ol la sepa kompanio. La kvaropo preterpasas la kaptitojn kaj devigas la germanojn gardantajn ilin marŝi pli rapide antaŭ sia veturilo, lasante la francajn soldatojn sengardaj. Ĉi-lastaj tiam rapidas malaperi en la arbaron laŭlonge de la vojo. Tiel la sepa kompanio estas liberigita.

Kvar jarojn poste, en junio 1944, en aviadilo pilotata de leŭtenanto Duvauchel, la tri kunuloj estos paraŝutitaj en Francion. Ili falas tro frue el la aviadilo, pro tio ke Pithivier glitis en la aviadilo.

Teĥnikaĵoj

[redakti | redakti fonton]

Roluloj

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Mais_où_est_donc_passée_la_septième_compagnie_%3F&oldid=7631867"