1971ko Indo-Pakistandar Gerra
| 1971ko Indo-Pakistandar Gerra | ||
|---|---|---|
| ||
| Mota | gerra | |
| Honen parte da | guerre indo-pakistanaise (en)  | |
| Denbora-tarte | 1971ko abenduaren 3a - 1971ko abenduaren 16a | |
| Data | 1971ko abenduaren 16a | |
| Kokaleku | Bangladesh–India border (en) Bengalako golkoa Indo-Bangladesh enclaves (en) India–Pakistan border (en) Line of Control (en) Arabiako itsasoa | |
| Parte-hartzaileak | ||
| Honen ondorioa | Pakistani Instrument of Surrender (en) | |
1971ko Indo-Pakistandar Gerra Indiako eta Pakistango indarren arteko borroka militarra izan zen. 1971ko abenduaren 3tik 1971ko abenduaren 16an Dhaka erori zen arte iraun eta Ekialdeko Pakistanen Bangladeshko Askapen Gerrak eragin zuen. Gerra Chengiz Khan Operazioarekin, hau da, 11 aire-estazio indiarren aurka egindako prebentziozko aire-erasoekin hasi zen, eta horrek Pakistanekiko liskarrak hasi zituen eta India Ekialdeko Pakistanen independentziaren aldeko gerran sartu zen, bengaliar nazionalisten alde (Mukti Bahini) eginez. Hamahiru eguneko bere iraupena kontuan hartuz, historiako gerrarik laburrenetakoa da.[1][2] Prozesuan, Bangladeshko Askapen Gerraren zati ere bihurtu zen, bederatzi hilabete iraun zuena.
Gerran, Indiako eta Pakistango armadak, aldi berean, ekialdeko eta mendebaldeko fronteetan elkar borrokatu zuten; gerra, Pakistango Armadaren Ekialdeko Aginteak, 1971ko abenduaren 16an Dhakan Errendizio Ituna sinatu ondoren amaitu zen.[3] Honek Ekialdeko Pakistanen independentzia suposatu zuen, Bangladesh nazio berri bihurtuz. Ofizialki, 1971ko martxoaren 26an Ekialdeko Pakistanek Pakistanen sezesioa eskatu zuen. Gutxi gorabehera 90.000 eta 93.000 militar pakistandar artean preso hartu zituen Indiako armadak, horien artean 79.676 eta 81.00 Pakistango Armadakoak, Pakistanekiko leialak izan ziren bengaliar soldadu batzuk barne.[4] Gainerako 10.324-12.500 presoak zibilak, militarren senideak edo laguntzaileak (razakar izenekoak) ziren.
Kalkuluen arabera, Pakistango armadako kideek eta Pakistanen aldeko milizia islamistek 300.000 eta 3.000.000 zibil artean hil zituzten Bangladeshen.[5] Gatazkaren ondorioz, beste zortzi eta hamar milioi pertsona artean herrialdetik ihes egin zuten Indian babesa bilatzeko.[6]
1971ko Bangladeshko Askapen Gerran, Pakistango armadako kideek eta razakar izeneko pakistandarren aldeko milizia islamistek 200.000 eta 400.000 emakume eta neska bangladeshtar bortxatu zituzten, bortxaketa genozida kanpaina sistematiko batean.[7]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Ingelesez) «India: Easy Victory, Uneasy Peace» Time 1971-12-27.
- ↑ (Ingelesez) «World's shortest war lasted for only 45 minutes» Pravda 2007-3-10.
- ↑ Azhar, M. u. R., Masood, S., & Malek, N. M. (2018). Conflict and Development: A case study of East Pakistan Crisis, 1971. International Journal of Research and Innovation in Social Science, 2(9).
- ↑ (Ingelesez) Burke, S. M. (1974). Mainsprings of Indian and Pakistani Foreign Policies – S. M. Burke. ISBN 9780816607204..
- ↑ Consulate (Dacca) Cable, Sitrep: Army Terror Campaign Continues in Dacca; Evidence Military Faces Some Difficulties Elsewhere, 31 March 1971, Confidential, 3 pp.
- ↑ Rummel, Rudolph J., "Statistics of Democide: Genocide and Mass Murder Since 1900", ISBN 3-8258-4010-7, Chapter 8, Table 8.2 Pakistan Genocide in Bangladesh Estimates, Sources, and Calculations: lowest estimate 2 million claimed by Pakistan (reported by Aziz, Qutubuddin. Blood and tears Karachi: United Press of Pakistan, 1974. pp. 74, 226), some other sources used by Rummel suggest a figure of between 8 and 10 million with one (Johnson, B. L. C. Bangladesh. New York: Barnes & Noble, 1975. pp. 73, 75) that "could have been" 12 million.
- ↑ Sharlach, Lisa. (2000). «Rape as Genocide: Bangladesh, the Former Yugoslavia, and Rwanda» New Political Science 22 (1): (89–102), 92–93. doi:..
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q1922071
Multimedia: Indo-Pakistani War of 1971 / Q1922071
