Arnolfini senar-emazteen erretratua
Arnolfini senar-emazteen erretratua | |
---|---|
Jatorria | |
Sortzailea(k) | Jan van Eyck |
Sorrera-urtea | 1434 |
Izenburua | The Arnolfini Portrait |
Mugimendua | Primitibo flandestarra |
Ezaugarriak | |
Materiala(k) | olio-pintura eta oak panel (en) |
Dimentsioak | 82,2 () × 60 () cm |
Genero artistikoa | erretratua |
Egile-eskubideak | jabetza publiko |
Deskribapena | |
Iconclass | 42D21, Giovanni) 61B2(ARNOLFINI, Giovanni), Giovanna) 61B2(CENAMI, Giovanna), 41A3321, 31A511, 34B11, 73D43, 41A221, 41A761, 41A33, 41B311, 42D3 eta 73 |
Kokapena | |
Lekua | Room 28, National Gallery (en) National Gallery |
Bilduma | National Gallery |
Inbentarioa | NG186 |
Jabea | Diego de Guevara (en) , Margarita Austriakoa (1480-1530), Maria Hungariakoa, Filipe II.a Espainiakoa, Karlos II.a Espainiakoa, James Hay (en) eta National Gallery |
Argumentu nagusia | Giovanni Arnolfinia eta Giovanna Cenamia |
Arnolfini senar-emazteen erretratua olio-pintura da, Jan van Eyckek 1434an margotua. Jan eta Hubert van Eyck anaiek egindako Bildots mistikoaren erretaularekin batera, olioz (eta ez tenpera teknika erabiliz) margotutako koadro ospetsurik zaharrena da. Pinturaren errealismoa aipagarria da, alde batetik xehetasunak emateko moduagatik, eta bestetik argiaren erabileragatik. 1842tik Londresko National Galleryn dago.
Margolana
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Giovanni Arnolfini, Brujasen bizi izan zen merkataria, eta haren emazte Giovanna Cenami, merkatari baten alaba, dira margolan horretako pertsonaiak. Ezkontzaren ziurtagiria-edo dela esan daiteke: Arnolfinik emazteari eskutik heltzen dio ezkon zina egiteko keinuaz eta besaurrea jasorik duela (fides levata); keinu hori nabarmen gelditzen da, konposizioaren simetria oso zorrotza baita.
Hainbat osagaik erakusten dute ospakizun hori sakratua dela: kandela pizturik dago, egun argiz izanik, Arnolfini oinutsik dago, eta emaztea ere hala dagoela dirudi, atzealdean ikusten baitira haren zapata gorriak. Sinadura, bestalde, oso berezia da, dagoen lekuagatik eta baita erredakzioagatik ere: Johannes de Eyck fuit hic 1434. Alegia, lekukoaren agiri idatzia da. Sinaduraren azpian, ispilu biribil ganbil bat dago, irudiaren atzealdea zehaztasun handiz erakusten duena; ispiluan bi lagun ikusten dira logelako atean jarrita, eta haietako bat margolaria bera da, zalantzarik gabe. Beste zenbait osagaik ere gai nagusiaren esanahia indartzen dute: zakurra, fideltasunaren ikurra; Santa Margarita Antiokiakoaren estatua, emankortasunaren babesle; ispilua eta ondoko arrosarioa, Andre Mariaren araztasunaren ikur, etab.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2016/05/04 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.