Jekaterina Xulman
Jekaterina Xulman | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Екатерина Михайловна Заславская |
Jaiotza | Tula, 1978ko abuztuaren 19a (46 urte) |
Herrialdea | Errusia Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna |
Lehen hizkuntza | errusiera |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Mikhail Shulman (en) |
Hezkuntza | |
Heziketa | Russian Academy of State Service (en) 2005) George Brown College (en) |
Hezkuntza-maila | Russian and Ukrainian PhD in Political Science (en) |
Hizkuntzak | errusiera ingelesa ukrainera |
Jarduerak | |
Jarduerak | politologoa, unibertsitateko irakaslea eta iritzi-kazetaria |
Altuera | 166 zentimetro |
Enplegatzailea(k) | Russian Presidential Academy of National Economy and Public Administration (en) Robert Bosch Stiftung (en) |
Jasotako sariak | |
Kidetza | Presidential Council for Civil Society and Human Rights (en) |
Sinesmenak eta ideologia | |
Erlijioa | ateismoa |
Jekaterina Mikhailovna Xulman[1] (errusieraz: Екатерина Михайловна Шульман), jaiotzez Zaslavskaia (errusieraz: Заславская), (Tula, 1978ko abuztuaren 19a) errusiar politologo eta kazetaria da.
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Mikhail Zaslavski eta Olga Zaslavskaia irakasleen alaba, 1978ko abuztuaren 19an jaio zen Tulan[2]. 1995ean Tulako 73. lizeoan graduatu zen, eta ondoren ingelesa ikasi zuen urtebetez George Brown Collegen (Toronto, Kanada)[3].
1996tik Tulako Politika Orokorreko Sailean aritu zen. 1999an Moskura joan zen bizitzera, eta 1999ko martxotik irailera RIA Novosti berri agentzian lan egin zuen[4].
1999tik 2006ra, Juri Nesterov diputatuaren laguntzaile kargua izan zuen[5].
2005ean, jurisprudentzian graduatu zen Errusiako Administrazio Publikoaren Akademian[6]. 2006tik 2011ra, PBN Company enpresako legegintza-ikerketen zuzendaria izan zen[7][8]. 2018ko abenduaren 3tik 2019ko urriaren 21era, Errusiako Gizarte Zibilaren eta Giza Eskubideen Garapenerako Kontseiluko kide izan zen[9][10].
2013an, zientzia politikoen tesia defendatu zuen Errusiako Administrazio Publikoaren Akademian[11].
2013tik 2018ra, Vedomosti egunkariko zutabegile izan zen[6]. 2016an, YouTube kanala jarri zuen martxan[12]. 2017ko irailean, Status programa sortu zuen Ekho Moskvy irrati-katean[13]. 2022an katea itxi ondoren, programa YouTuben kaleratzen da[14].
2022ko otsailean, Ukrainako inbasioaren aurka agertu zen[15].
2022ko apirilean, Alemaniara joan zen Robert Bosch Fundazioko kide gisa[16]. 2022ko apirilaren 12an, Status programan iragarri zuen Alemanian geratuko zela[17].
2022ko apirilaren 15ean, Errusiako Justizia Ministerioak Jekaterina Xulman atzerriko agenteen zerrendan sartu zuen[14][18].
Sariak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2020: Urteko Emakumea Glamour aldizkariaren arabera[19]
- 2021: Zuzenbide Estatua Garatzeko Ekarpenaren Domina[20]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ 156. Alfabeto zirilikoz idatzitako izenak euskarara aldatzeko transkripzio-sistema. Gasteiz: Euskaltzaindia (argitaratze data: 2009-02-27) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Тулячка Екатерина Шульман» Тульские PRяники 2020-03-02 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-05-11) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Екатерина Шульман» Свободная Пресса jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-03-10) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) Иванов, Илья. ««Раздавать людям деньги в кризис выгодно государству» — политолог Екатерина Шульман» Москвич Mag 2020-04-13 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-07-09) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Екатерина Шульман» Открытый университет (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ a b (Errusieraz) «Новости РАНХиГС: Александр Асмолов и Екатерина Шульман вошли в состав Совета по правам человека» РАНХиГС 2018-12-04 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-08-23) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) Елисеев, Алексей. «Зигзаги режима» Seans Magazine 2018-08-20 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-07-09) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Екатерина Шульман» Open Innovations 2017-10-17 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2018-10-02) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Режиссер Сокуров, политолог Шульман, адвокат Резник и еще 14 новых лиц пополнили СПЧ» ТАСС 2018-12-03 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-08-23) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Президент России Владимир Путин внес изменения в состав Совета по развитию гражданского общества и правам человека» Совет при Президенте Российской Федерации по развитию гражданского общества и правам человека 2019-10-21 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2019-10-21) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) Шульман, Екатерина. (2013). Политические условия и факторы трансформации законотворческого процесса в современной России. Москва: Российская академия народного хозяйства и государственной службы jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-11-28) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) Шампорова, Юлия. «Шихман, Собчак и «Подруги»: 10 популярных женских каналов в русскоязычном YouTube» Forbes 2020-04-28 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-05-10) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Передача «Статус»» Эхо Москвы jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-07-08) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ a b (Errusieraz) «Минюст России объявил Юрия Дудя и Екатерину Шульман иноагентами» VТомске 2022-04-16 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-05-11) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Самое страшное утро в жизни. Россия напала на Украину. Чтобы описать происходящее, не хватает слов. Вот что говорят об этом Земфира, Иван Дорн, Юрий Шевчук и другие» Meduza 2022-02-24 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-03-02) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Екатерина Шульман уехала в Германию для научной работы» Медиазона 2022-04-12 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-04-12) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Шульман уехала из России в Германию» РБК 2022-04-13 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-04-15) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Минюст объявил Дудя и Шульман иноагентами» Коммерсантъ 2022-04-15 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-04-15) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) «Журнал Glamour назвал Оксану Пушкину, Zivert и Екатерину Шульман "Женщинами года"» ТАСС 2020-11-18 (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
- ↑ (Errusieraz) Рогоцкая, Светлана. «Награды за деятельность во благо адвокатуры, государства и общества» Федеральная палата адвокатов 2021-04-13 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2022-05-19) (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).