پرش به محتوا

براکی‌تراپی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
براکی‌تراپی
ICD-10-PCSD
ICD-9-CM92.27
سرعنوان‌های موضوعی پزشکیD001918

براکی‌تراپی (Brachytherapy) یا نزدیک‌درمانی نوعی تکنیک پرتودرمانی است که در آن چشمه‌ای از اشعه درون یا نزدیک ناحیه نیازمند درمان قرار داده می‌شود.

از براکی‌تراپی غالباً برای مداوای معضلاتی همانند سرطان پروستات و گاهی سرطان‌های سر و گردن استفاده می‌شود.

در این روش، عمل پرتودرمانی به‌وسیله کاشت یا قرار دادن مواد («دانه») پرتوزا (رادیواکتیو) در داخل پروستات صورت می‌گیرد. این «دانه» یا «بذر» های کاشته شده (seeds) عموماً رادیوایزوتوپ‌هایی مثل ایریدیوم-۱۹۲، طلای-۱۹۸، ید-۱۲۵، و پالادیوم-۱۰۳ تشکیل شده‌اند.[۱]

پیشینه

[ویرایش]

در سال ۱۹۰۱ میلادی نخستین گزارش از ابداع روش براکیتراپی در محافل علمی منتشر گردید.[۲] در این گزارش از سوزن‌های آغشته به رادیوم استفاده گردیده بود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «ABS - About Brachytherapy: What is Brachytherapy?». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۰.
  2. Danlos M, Bloch P. Note sur la traitment du lupus erithemateux par des applications de radium. Ann Dermatol Syphilograph ۱۹۰۱; ۲: ۹۸۶–۸۸.

پیوند به بیرون

[ویرایش]