پرش به محتوا

علاقه (هیجان)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابراز علاقه شدید (احساسات) در چهره که شامل افتادن فک‌ها، گیر کردن زبان به سمت بالا و بیرون و گشاد شدن مردمک‌ها می‌شود.

علاقه احساس یا هیجانی است که سبب می‌شود توجه روی یک شی، رویداد یا فرایند متمرکز شود. در روان‌شناسی مورد علاقه معاصر،[۱] از این اصطلاح به عنوان یک مفهوم کلی استفاده می‌شود که ممکن است دیگر اصطلاح‌های روان‌شناختی خاص‌تر، مانند کنجکاوی و تا حد بسیار کمی تعجب را دربر گیرد.[نیازمند منبع]

احساس علاقه، حالت چهره خاص خود را دارد که برجسته‌ترین جزء آن داشتن مردمک‌های گشادشده است.[۲][۳]

منابع

[ویرایش]
  1. Silvia, Paul (2006) Exploring the Psychology of Interest. University of Oxford
  2. "We cannot help but reveal our interest in (and attraction to) others through the size of our pupils."--Satoshi Kanazawa, PhD, an evolutionary psychologist, Reader in Management at the London School of Economics and Political Science, and Honorary Research Fellow in the Department of Psychology at University College London, and in the Department of Psychology at Birkbeck College, University of London, in his blog Scientific Fundamentalist
  3. Why Meeting Anothers Gaze Is So Powerful, BBC, Christian Jarrett, 8 January 2019