پرش به محتوا

فنریر (قمر)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فنریر (قمر)
کشف[۱]
محل کشفتلسکوپ سوبارو، تلسکوپ جمنای
جن کلینه
برایان جی.مارسدن
طبقه‌بندی
طبقه‌بندی
Saturn XLI
تلفظ‎/ˈfɛnrɪər/‎[۳] or ‎/ˈfɛnrər/‎[۴]
نامیده به نام
فنریر
S/2004 S 16[۱][۲]
صفاتFenrian ‎/ˈfɛnriən/‎[الف]
ویژگی‌های مداری[۵]
22 454 000 km
خروج از مرکز مداری۰٫۱۳۶۳
1260.35 d (۳٫۴۵ سال ژولینی)
۱۴۶٫۶۱۴°
انحراف۱۶۴٫۹۵۵°
۳۳۰٫۹۵°
۱۲۰٫۲۶۴°
ماهفهرست قمرهای زحل
گروهNorse group
ویژگی‌های فیزیکی[۶]
میانگین قطر
4 km
سپیدایی0.06 (assumed)
۲۵٫۰
۱۵٫۹

فنریر (انگلیسی: Fenrir) یا Saturn XLI قمر سیاره زحل است. کشف این قمر توسط اسکات اس. شپرد، دیوید سی.جویت، جن کلینه و برایان جی.مارسدن در ۴ مه ۲۰۰۵ بر اساس رصدهای انجام‌شده بین ۱۳ دسامبر ۲۰۰۴ تا ۵ مارس ۲۰۰۵ اعلام شد. فنریر دارای قدر ظاهری ۲۵ است[۷] که آن را به یکی از کم‌نورترین قمرهای شناخته‌شده در منظومه شمسی تبدیل می‌کند و با استفاده از برخی از بزرگ‌ترین تلسکوپ‌های جهان کشف شد. این قمر حتی تاریک‌تر از آن است که توسط فضاپیمای کاسینی زمانی که در مداری به دور زحل بود، رصد شود؛ زیرا هرگز روشن‌تر از قدر ظاهری ۱۷ نشد.[۸] این قمر به نام فنریر که یک گرگ غول پیکر در اسطوره‌شناسی اسکاندیناوی است، نام‌گذاری شده است.

قطر فنریر حدود ۴ کیلومتر است و با فاصله متوسط ۲۲۴۵۴ مگامتر در ۱۲۶۰ روز با انحراف مداری ۱۶۳ درجه نسبت به دایرةالبروج (۱۴۳ درجه نسبت به استوای زحل) و خروج از مرکز مداری ۰٫۱۳۶ به دور زحل می‌گردد. مدار فنریر مخالف‌گرد است: این قمر به دور زحل در جهت مخالف چرخش سیاره می‌چرخد که نشان‌دهنده آن است که فنریر یک قمر نامنظم است که توسط زحل به دام انداخته شده است..[۹]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Daniel W. E. Green (2005-05-04). "IAUC 8523: NEW Sats OF SATURN". اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی.
  2. Daniel W. E. Green (2007-04-05). "IAUC 8826: Sats OF JUPITER, SATURN". اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی.
  3. الگو:Dict.com
  4. Merriam-Webster's Encyclopedia of Literature (1995)
  5. Jacobson, R.A. (2007) SAT270, SAT271 (2009-04-03). "Planetary Satellite Mean Orbital Parameters". JPL/NASA. Retrieved 2009-07-30.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  6. Denk, Tilmann; Mottola, Stefano; Tosi, Frederico; Bottke, William F.; Hamilton, Douglas P. (2018). "The Irregular Satellites of Saturn" (PDF). In Schenk, P.M.; Clark, R.N.; Howett, C.J.A.; Verbiscer, A.J.; Waite, J.H. (eds.). Enceladus and the Icy Moons of Saturn. Space Science Series. Vol. 322. Tucson, AZ: The University of Arizona Press. pp. 409–434. Bibcode:2018eims.book..409D. doi:10.2458/azu_uapress_9780816537075-ch020. ISBN 978-0-8165-3707-5.
  7. Scott S. Sheppard. "Saturn's Known Satellites". Carnegie Institution (Department of Terrestrial Magnetism). Retrieved 2009-07-30.
  8. "Fenrir (S/2004 S 16) – Tilmann Denk" (به انگلیسی). Retrieved 2024-02-10.
  9. David C. Jewitt. "Twelve New Moons for Saturn - 2005 May 03". University of Hawaii (Institute for Astronomy). Archived from the original on September 18, 2009. Retrieved 2009-07-30.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().