پرش به محتوا

فیض و صدور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فیض و صدور


Emanation ایده ای در هستی‌شناسی یا کیهان‌شناسی برخی از سیستم‌های مذهبی یا فلسفی است.

Emanation، از لاتین emanare به معنای «جریان از» یا «بیرون ریختن یا خارج شدن از»، روشی است که توسط آن همه چیز از واقعیت اول یا اصل گرفته می‌شود.

همه چیز از طریق واقعیت اول یا خدا کامل و با سطوح و درجات کمتری از واقعیت اول یا خدا برگرفته شده‌است و در هر مرحله نور ساطع موجودات خلوص کمتر و در کمال کمتری هستند.

Emanation یک اصل متعالی است که همه چیز از آن مشتق می‌شود، و با ماتریالیسم (که هیچ ذات ذهنی یا هستی شناختی در پشت پدیده‌های قائل نیست مخالف است.

افلوطین

[ویرایش]

از دیدگاه افلوطین خدای واحد بسیط در روند فیض و صدور Emanation بدون این که جنبش و حرکتی نماید، اقنوم دوم یا عقل کلی را ایجاد نموده‌است.

به عبارت دیگر، عقل کلی بالضروره از ذات فیاض الهی صادر شده‌است.

بلاواتسکی

[ویرایش]

هلنا بلاواتسکی در کتاب خود The Key to Theosophy (1889) نوشت: "ما به یک ریشه و اصل الهی جهانی که ریشه همه، از آن پیشرفت می‌کند، اعتقاد داریم و در طی آن همه در پایان چرخه بزرگ هستی خواهند بود.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. Joy Dixon, Divine feminine: theosophy and feminism in England, 2001, p. 47

ویکی‌پدیای انگلیسی، مدخل Emanationism

فلسفه عرفانی افلوطین، مؤلف غلامرضا رحمانی- تهران: نشر سفینه ۱۳۸۷

پیوند به بیرون

[ویرایش]