پرش به محتوا

مونونوکه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بانو روکوجو در هیبت یک ایکیریو در اثری با عنوان «آئویی نو اوئه» (葵上) از مانگای هوکوسایی اثر کاتسوشیکا هوکوسائی

مونونوکه (ژاپنی: 物の怪 هپبورن: Mononoke؟) ارواح انتقام‌جو (اُنریو)، ارواح مرده (شیریو)، ارواح زنده (ایکیریو)، یا به‌طور کلی ارواح در ادبیات کلاسیک ژاپنی و دین عامیانه هستند که گفته شده کارهایی نظیر تسخیر کردن افراد و رنج دادن آن‌ها، منشأ بیماری، یا حتی مرگ انجام می‌دهند.[۱][۲] همچنین گاهی اوقات برای اشاره به یوکای یا گردمان (موجودات تغییر یافته) استفاده می‌شود.[۳][۴]

مونونوکه اغلب در ادبیات دوره هی‌آن دیده می‌شود. به‌طور مثال در جلد نهم از گِنجی مونوگاتاری، «آئویی» به عنوان ایکیریو بانو روکوجو است، که آئویی نو اوئه را تسخیر کرده بود. به‌علاوه در نشریاتی همچون اوکاگامی و ماسوکاگامی توضیحاتی دربارهٔ مونونوکه وجود دارد. در آن زمان‌ها که علم پزشکی هنوز به‌طور کامل توسعه نیافته بود، افرادی مثل راهب‌ها و شوگِنشا در مقابل بیماری‌هایی که مسبب آن‌ها مونونوکه است با اجرای طلسم و دعا مونونوکه را موقتاً به فرد دیگری به نام «یوریشیرو» (اغلب خدمتکاران یا شاگردان) منتقل می‌کردند. آن‌ها برای بهبود بیماری عمل جن‌گیری را بر روی مونونوکه انجام می‌دادند. اظهارات مرتبط با این اعمال را می‌توان به‌طور مفصل در آثاری مانند کتاب پیلو و خاطرات لیدی موراساکی یافت.

منابع

[ویرایش]
  1. (小林 1986، ص. 696)
  2. (朝倉 1963، ص. 434)
  3. 北原保雄他編 (1976). 日本国語大辞典. Vol. 第12巻 (第2版 ed.). 小学館. p. 1361. ISBN 978-4-09-522012-3.
  4. 松村明編 (2006). 大辞林 大辞林 (第3版 ed.). 三省堂. p. 2531. ISBN 978-4-385-13905-0.