نجیبالله خواجهعمری
نجیبالله خواجهعمری | |
---|---|
وزارت تحصیلات عالی افغانستان | |
دوره مسئولیت ۱ قوس/آذر ۱۳۹۶ – ۴ جوزا/خرداد ۱۳۹۸ | |
رئیسجمهور | محمداشرف غنی |
پس از | عبدالطیف روشان |
پیش از | عبدالتواب بالاکرزی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۳۳۴ خواجهعمری، غزنی، افغانستان |
ملیت | افغانستان |
قومیت | پشتون |
نجیبالله خواجهعمری (زاده: ۱۳۳۴ خورشیدی خواجهعمری، غزنی) سیاستمدار افغانستانی و وزیر اسبق وزارت تحصیلات عالی افغانستان در دولت وحدت ملی به ریاست جمهوری محمد اشرف غنی است.[۱][۲][۳] وی پس از استعفا عبدالطیف روشان در ۱ قوس/آذر ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست این وزارتخانه تعیین شد.[۴] در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ توانست رای اعتماد پارلمان را کسب کند.[۵] در ۴ جوزا/خرداد ۱۳۹۸ عبدالتواب بالاکرزی جانشین وی به عنوان وزیر تحصیلات عالی افغانستان شد.[۶]
زندگی و سرگذشت
[ویرایش]نجیبالله خواجهعمری زاده ۱۳۳۴ از خواجهعمری، غزنی و از قوم پشتون است. تحصیلات ابتدائی خود را در مدرسه سید جمال الدین افغان، دوره متوسطه را در لیسه/دبیرستان عالی حبیبیه و تحصیلات عالی خود را در سال ۱۳۵۲ در لیسه/دبیرستان تکنیکی ثانوی در کابل به اتمام رسانید و در سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده مهندسی دانشگاه کابل شد. وی در سال ۱۳۵۷ مدرک لیسانس خود را در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه کابل کسب کرد و در سال ۱۳۷۲ از انستیتوت تکنولوژی دهلی-هندوستان (IIT-Delhi) مدرک ماستری/فوق لیسانس و در سال ۱۳۷۷ نیز از همین مرکز مدرک دکترا خود را کسب کرد.[۱][۲]
دیگر فعالیتها
[ویرایش]- ۱۳۵۷–۱۳۷۰: کسب عضویت کادر علمی دانشکده مهندسی دانشگاه کابل و تدریس در همین دانشگاه.
- همکاری با وزارتخانههای کار و امور اجتماعی، فواید عامه، معارف در سمت مشاور.
- رئیس انستیتوت تکنیکی افغانستان (ای تی وی آی ATVI).
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «زندگینامه نجیب الله خواجه عمری». فیسبوک رسمی وزارت تحصیلات عالی افغانستان. ۳ دسامبر ۲۰۱۷.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «زندگینامه نجیب الله خواجه عمری». وب سایت رسمی وزارت تحصیلات عالی.[پیوند مرده]
- ↑ «پوهنمل عبدالتواب بالاکرزی بحیث سر پرست وزارت تحصیلات عالی معرفی شد». وزارت تحصیلات عالی. ۲۰۱۹-۰۵-۲۸. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئن ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۲.
- ↑ «نجیب الله خواجه عمری به عنوان سرپرست وزارت تحصیلات عالی تعیین شد». خبرگزاری پژواک. ۱ قوس ۱۳۹۶.
- ↑ «مجلس نمایندگان افغانستان از میان ۱۲ نامزدوزیر، تنها به یک وزیر رای اعتماد نداد». خبرگزاری ۱. ۱۳ قوس ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۷.
- ↑ «خبرگزاری رشد» هفت سفیر تازه به هفت کشور معرفی شد». بایگانیشده از اصلی در ۸ ژوئن ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۲.