پرش به محتوا

واکی تاکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک واکی تاکی قدیمی.

واکی تاکی (به انگلیسی: Walkie-talkie) یک وسیلهٔ قابل حمل است که امواج رادیویی را به‌صورت دو طرفه مخابره می‌کند. این وسیله در جنگ جهانی دوم توسعه یافت و توسعه آن در طول جنگ جهانی دوم به‌طور متفاوت به دونالد هینگز، مهندس رادیو آلفرد جی. گراس، هنریک مگنوسکی و تیم‌های مهندسی در موتورولا نسبت داده شده‌است. واکی تاکی برای اولین بار برای پیاده‌نظام استفاده شد، نمونه‌های مشابهی نیز برای توپخانه و واحدهای تانک طراحی شد و پس از جنگ، دستگاه‌های واکی تاکی به امنیت عمومی و در نهایت کارهای تجاری و شغلی گسترش یافت.[۱]

نخستین واکی تاکی در اندازهٔ بزرگ ساخته شده بود و برای حمل آن باید از کوله پشتی استفاده می‌شد. واکی تاکی امروز به اندازهٔ یک گوشی همراه معمولی است که در موارد مختلفی توسط ارتش، رادیو آماتورها و به صورت شخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

برخی از نمونه‌های واکی تاکی دارای ویژگی‌های اضافی مانند ارسال تماس، دریافت تماس با زنگ لرزش، قفل صفحه کلید، و کرونومتر هستند.[۲][۳] واکی تاکی‌های کوچکتر نیز در میان کودکان بسیار محبوب است.

انفجار واکی‌تاکی در لبنان

[ویرایش]

روز بعد از انفجارهای پیجرها در لبنان، حدود ساعت ۱۷ به وقت محلی، صدها دستگاه واکی‌تاکی که توسط فعالان حزب‌الله در لبنان استفاده می‌شد، منفجر شدند و باعث زخمی شدن و مرگ اعضای حزب‌الله شدند. اسرائیل دوباره به عنوان مظنون اصلی این رویداد ذکر شد.[۴]

منابع

[ویرایش]
  1. Sterling, Christopher H. (2008). Military Communications: From Ancient Times to the 21st Century. ABC-CLIO. pp. 503–504. ISBN 978-1-85109-732-6.
  2. Stabo Freecomm 600
  3. Stabo Freecomm 650
  4. «. "Hezbollah said that more explosions had occurred in different areas of Lebanon on Wednesday, this time affecting handheld radios"».

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Walkie talkie». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.