ولسوالی شولگره
شولگره | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
کشور | افغانستان |
ولایت | بلخ |
مرکز ولسوالی | شولگره |
تعداد قریه | ۸۸ |
اداره | |
شوراهای ولایتی | شورای ولایتی بلخ |
مردم | |
جمعیت | ۱۱۰٬۹۰۰ نفر (۲۰۱۵) |
پراکندگی | ۶۲ نفر بر کیلومتر مربع |
دین | اسلام |
زبان | دری،ازبکی |
اطلاعات جغرافیا | |
مساحت | ۱۷۵۵ کیلومتر مربع |
ارتفاع از سطح دریا | ۵۵۰ |
منطقه زمانی | ۴:۳۰+ (وقت استاندارد افغانستان) |
شولگَره یا شولگر یا بوینهقره از ولسوالیهای ولایت بلخ در شمال افغانستان است[۱] که جمعیت نزدیک به ۱۱۰٬۶۰۰ نفر دارد و 40% شولگره تاجیک و عرب 20%پشتون 20% هزاره 20%ازبک هستند[۲]
نام
[ویرایش]در زمان اماناللهشاه یکی از افراد او به نام وزیر محمدگل مهمند نایبالحکومهٔ ولایت بلخ شد. وی سیاست پشتونسازی را در این ولایت پیشه کرد و نام بسیاری از مناطق ولایت بلخ را تغییر داد. محمدگل مهمند نام این ولسوالی را از بوینهقره به شولگره تغییر داد.[۳]
تاریخ
[ویرایش]بقایای یک شهر باستانی مربوط به دورۀ هخامنشی در ولسوالی شولگرۀ ولایت باستانی بلخ در سال ۱۳۸۷ خورشیدی کشف و شناسایی شدهاست. به باور کارشناسان و باستانشناسان، قدمت این شهر به ۲٬۵۰۰ سال میرسد و مربوط به عصر هخامنشیان است.
کار تحقیقات آن توسط باستانشناسان افغانستان و فرانسه صورت گرفتهاست و از تحقیقات آنها چنین استنباط میشود که کهنترین آتشکده در حاشیۀ رود بلخ در نزدیکی چشمۀ شفای شولگرۀ این ولایت در آن عصر ساخته شده باشد و بقایای این شهر و قدیمیترین آتشکدۀ زرتشتی در دامنۀ شمالی و جنوبی کوه مقابل پل پیکان ولسوالی شولگره بلخ کشف شدهاست. این شهر با دیواری به درازای چندین کیلومتر و پهنای ۱۳ متر محصور میباشد و بخش جنوبی شامل قلعهٔ نظامی است. چنین به نظر میرسد که قسمت پایین دیوار از سنگ و بالای آن از خشت خام ساخته شده که درازا و پهنای هر خشت ۴۰سانتیمتر و ضخامت آن ۱۰سانتیمتر میباشد. ساختمان آتشکده در بخش مسکونی شهر از سنگ ساخته شد و قسمت بالای آن اختصاص به افروختن آتش دارد. هخامنشیان در سال ۵۵۰ تا ۳۳۰ پیش از میلاد مسیح در ایرانشهر باستان حکومت کردند. این منطقه در قدیم به نامهای بوینهقره و جمشیدشهر یاد میشد.
حاجی محمد عبده
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «GeoHack - ولسوالی شولگره». دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۴.
- ↑ «Database». www.afghan-bios.info. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۶.
- ↑ منبع اطلاعات این بخش: کوشان، غلامحضرت، سرگذشت ملت مظلوم افغانستان در مسیر سدهٔ بیستم، افغان امریکن اسوسیسن، ۱۹۹۹، صص ۱۴۸ تا ۱۸۷.