Saltar ao contido

CD11

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O CD11 (cluster de diferenciación 11) é un tipo de polipéptido da superfice celular dos leucocitos, que forma a subunidade α (alfa), que é un compoñente de varias integrinas. As integrinas son proteínas heterodímeras que constan dunha unidade alfa e outra beta. O CD11 é a subunidade alfa e únese a unha subunidade β2 (beta 2), que é o CD18, para formar unha integrina que media na adhesión leucocitaria. Hai tres tipos de CD11 chamados CD11a, CD11b e CD11c, que están codificados, respectivamente, polos xenes ITGAL, ITGAM e ITGAX do cromosoma 16 humano.[1]

As integrinas das que forma parte o CD11 son:

  1. Larson R, Springer T (1990). "Structure and function of leukocyte integrins". Immunol Rev 114: 181–217. doi:10.1111/j.1600-065X.1990.tb00565.x. PMID 2196220.
  2. "Entrez Gene: ITGAL integrin, alpha L (antigen CD11A (p180), lymphocyte function-associated antigen 1; alpha polypeptide)". 
  3. Solovjov D, Pluskota E, Plow E (2005). "Distinct roles for the alpha and beta subunits in the functions of integrin alphaMbeta2". J Biol Chem 280 (2): 1336–45. doi:10.1074/jbc.M406968200. PMID 15485828.
  4. "Entrez Gene: ITGAX integrin, alpha X (complement component 3 receptor 4 subunit)".