Soraia, Child of the Sea (SUMMER) Quotes

“Een avontuur was niet voor lafaards, maar voor dapperlingen!”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Het viel haar best zwaar, maar het verleden mocht haar heden gewoonweg niet stelen, tòch?”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Komop, Soraia! pepte zij zichzelf op. Jij alleen kan jouw held zijn!”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Aurelio had de zwartste blik aan het hof doch zijn ziel was blank.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Zo klein in gestalte doch o zo groot in gedachte, is die hofnar!”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“De kam kliefde door de baren als vaders vloot op zee.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Er restte haar nu geen andere weg meer, dan die naar huis.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Die lippen raakten, de lijven voelden, hun zielen beroerden en hun harten zouden altijd hetzelfde ritme slaan vanaf dit moment.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Zon en zee werden zo vurige krachten op papier.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)

“Sierlijke witte krullen van een smeedijzeren bank werden als vingers, die haar naderbij wenkten.”
― Leen Lefebre, Soraia, kind van de zee (ZOMER)