مسكين
Melléknév
مِسْكِين • (miskīn) (nőnem مِسْكِينَة (miskīna), hímnem többesszám مَسَاكِين (masākīn))
- szegény, szerencsétlen
- رَحِمَ الرَّجُلُ الطَّفْلَ المِسْكِينَ وَأَعْطَاهُ بَعْضَ الطَّعَامِ.
- raḥima r-rajulu ṭ-ṭafla l-miskīna waʔaʕṭāhu baʕḍa ṭ-ṭaʕāmi.
- A férfi megsajnálta a szegény gyermeket és adott neki némi ételt.
- وَجَدَتِ القِطَّةُ المِسْكِينَةُ مَأْوًى تَحْتَ الشَّجَرَةِ.
- wajadati l-qiṭṭatu l-miskīnatu maʔwan taḥta š-šajarati.
- A szegény kiscica menedéket talált a fa alatt.
