Նրանց ճանաչում էին դեմքով
 | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | ռազմական ֆիլմ |
| Թվական | 1966 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Anton Tymonyshyn? |
| Սցենարի հեղինակ | Իվան Լուկովսկի |
| Դերակատարներ | Իրինա Պետրովնա և Ալեքսանդր Բելյավսկի |
| Օպերատոր | Վադիմ Վերեշչակ |
| Երաժշտություն | Իգոր Շամո |
| Կինոընկերություն | Կիևի Ալեքսանդր Դովժենկոյի անվան կինոստուդիա |
| Տևողություն | 92 րոպե |
«Նրանց ճանաչում էին դեմքով» (ռուս.՝ «Их знали только в лицо»), խորհրդային ֆիլմ[1][2], որը նկարահանել է ռեժիսոր Անտոն Տիմոնիշինը Է. Ռոստովցևի «Փորձությունների ժամ» վիպակի հիման վրա:
Ֆիլմը նվիրված է խորհրդային հետախույզների սխրանքին, որոնք գործել են օկուպացված Օդեսայում Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին։ Վիպակի և ֆիլմի հիմքում ընկած են իրական իրադարձություններ։
Սյուժե
Գերմանաֆաշիստական զավթիչների կողմից գրավված տարածքում գտնվող նավահանգիստներից մեկում պայթյուններ են տեղի ունենում։ Այդ արտակարգ պատահարի հետաքննության համար ժամանում է հին ու փորձառու զորապետ, ծովակալ Ռեյնգարտը (Վլադիմիր Եմելյանով)։ Գեստապոյի պետ ՍՍ շտանդարտենֆյուրեր Հյուբեն (Յուրի Վոլկով) ձեռնարկում է բոլոր միջոցները՝ ճնշելու պարտիզանների գործունեությունը, կազմակերպում ձերբակալությունները, բայց ամեն ինչ ապարդյուն է։ Դիվերսիաները ջրի տակ շարունակվում են։ Հարձակման դեմ պայքարելու համար Իտալիայից ուղարկում են ստորջրյա պատերազմի փորձ ունեցող մարտիկների ջոկատ։
Դերերում
| Դերասան | Դեր |
|---|---|
| Իրինա Միրոշնիչենկո | Գալինա Ալեքսեևնա Օրտինսկայա |
| Ալեքսանդր Բելյավսկի | Սերգեյ Պավլովիչ Կուլագին-Վինոգրադով |
| Յուրի Վոլկով | անվտանգության ոստիկանության պետ շտանդարտենֆյուրեր Հյուբե |
| Վլադիմիր Եմելյանով | փոխծովակալ Ռեյնհարդտ |
| Վլադիմիր Վոլչիկ | Պաուլ Նորտե |
| Սերգեյ Գոլովանով | ֆոն Գետց |
| Ելենա Դոբրոնրավովա | օբեր-լեյտենանտ Վիլմա Մարտինելլի |
| Անատոլի Վերբիցկի | առաջին կարգի պապիտան իշխան Վիտորիո դել Սարտո |
| Ստեպան Կռիլով | Լեոնիդ Բորիսովիչ Գորդեև |
| Մարիաննա Ստրիժենովա | Ադամովա |
| Գենրիխ Օստաշևսկի | սրճարանի տեր Նիկոլայ Յարոշչուկ |
| Գենադի Վորոպաև | Ֆարինո |
| Լես Սերդյուկ | Բելլավիստա |
| Ալեքսանդր Մովչան | Գվիդո |
| Յուզեֆ Միրոնենկո | լեյտենանտ Կաուֆ |
| Լավրենտի Մասոխա | թատրոնի տնօրեն Վադիմ Ստեպանովիչ Լոգունով |
| Ալեքսեյ Սմիռնով | ընդհատակային Լև Բիչկով |
| Դմիտրի Կապկա | տղամարդ ժամացույցով |
| Իգոր Շելյուգին | ֆոն Ռեգել |
| Օլեգ Կոմարով | Պլյուշչև |
| Վալերի Պանարին | Ալֆո Պրադո |
| Բորիս Սավչենկո | Սանդրո |
| Վլադիմիր Կիսլենկո | մատուցող |
| Պյոտր Մասոխա | Լոգինով |
| Էրվին Կնաուսմյուլլեր | գերմանացի սպա |
Վարձույթ
- Եղել է Վարձույթի առաջատար Խորհրդային Միությունում (1967 թվական, 7-րդ տեղ) - 43,7 մլն հանդիսատես:
Մրցանակներ
- Անդրկովկասի և Ուկրաինայի հանրապետությունների առաջին կինոփառատոնում (1967) դիպլոմներ․
- Լավագույն արկածային ֆիլմի համար,
- Լավագույն օպերատորական աշխատանքի համար (Վադիմ Վերեշչակին)։
Ծանոթագրություններ
- ↑ «Նրանց ճանաչում էին դեմքով» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում
- ↑ «Նրանց ճանաչում էին դեմքով» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
