Jump to content

Լուիզաո (ֆուտբոլիստ, 1975)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լուիզաո
Քաղաքացիությունը  Բրազիլիա
Ծննդյան ամսաթիվ նոյեմբերի 14, 1975(1975-11-14)[1] (48 տարեկան)
Ծննդավայր Rubineia, Սան Պաուլու, Բրազիլիա
Հասակ 178 սանտիմետր
Դիրք հարձակվող

Լուիս Կառլոս Բոմբոնատո Գոուլարտ (բրազ.-պորտ.՝ Luiz Carlos Bombonato Goulart, նոյեմբերի 14, 1975(1975-11-14)[1], Rubineia, Սան Պաուլու, Բրազիլիա), ավելի հայտնի որպես Լուիզաո[2] (բրազ.-պորտ.՝ Luizão), բրազիլացի ֆուտբոլիստ, հարձակվող։ 2002 թվականի աշխարհի չեմպիոն Բրազիլիայի հավաքականի կազմում։ Լիբերտադորեսի Գավաթում բրազիլացիների լավագույն ռմբարկու՝ 29 գոլ[3]։

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուիզաոն կարիերան սկսել է 1991 թվականին «Գուարանի» ակումբում[4]։ Երբ նա փորձաշրջան էր անցնում, երկկողմ հանդիպման ժամանակ 5 գոլ է խփել, որից հետո անմիջապես ընդգրկվել է երիտասարդական կազմում[5]։ 1992 թվականին «Սանթոսի» հետ խաղում իր նորամուտը նշեց թիմի կազմում (1:1)[4]։ 1993 թվականին Լուիզաոն վարձակալվել է «Պարանայի» կողմից, որի կազմում անցկացրել է ընդամենը վեց խաղ։ Ընդ որում, այս թիմի հետ հարձակվողը նվաճել է իր առաջին տիտղոսը՝ Նահանգի չեմպիոնը[4]։ Դրանից հետո նա վերադարձավ «Գուարանի» ճամբար և դարձավ ակումբի երիտասարդ առաջատարներից մեկը՝ Ջալմինյայի և Մարսիո Ամորոզոյի հետ միասին։ 1996 թվականի հունվարին տեղափոխվել է «Պալմեյրասի» ճամբար, որտեղ իր նորամուտը նշել է հունվարի 14-ին Սերա Նեգրայի մունիցիպալիտետի հավաքականի հետ ընկերական խաղում, այդ խաղում ակումբը հաղթել է 10։ 0 հաշվով, իսկ ինքը՝ Լուիզաոն, խփել է 5 գոլ[6]։ Նա ակումբում հանդես է եկել երեք տարի շարունակ՝ նվաճելով Սան Պաուլու նահանգի չեմպիոնի տիտղոսը, ընդ որում՝ խաղարկության ընթացքում ակումբը խփել է ավելի քան հարյուր գոլ, իսկ ինքը՝ 100-րդ գնդակը Լուիզաոյի հաշվին է եղել, որը հուլիսի 2-ին գրավել է «Սանթոսի» դարպասը[7]։ Հարձակվողն անցկացրել է 95 հանդիպում (65 հաղթանակ, 18 ոչ-ոքի և 12 պարտություն) և 65 գոլ խփել «Պալմեյրասի» կազմում[6], որից 8-ը՝ 1996 թվականի Բրազիլիայի գավաթի խաղերում, որտեղ նա դարձել է լավագույն ռմբարկու[8]։ Ավելի ուշ նա վերհիշել է ակումբում անցկացրած շրջանը. «Ինձ համար եղել են դժվարություններ։ Թիմերն ավելի շատ հոգ են տանում ֆիզիկայի, քան տեխնիկայի մասին, նրանք ավելի շատ մտահոգված են հաշվով, քան հարձակողական գործողություններով։ Այս նույն թիմը միշտ հարձակման է ենթարկվել[7], և նա «Պալմեյրասին» անվանել է լավագույն թիմը, որում խաղացել է իր կարիերայում»[9]։

1997 թվականին Լուիզաոն տեղափոխվել է իսպանական «Դեպորտիվո», որտեղ նույնպես տեղափոխվել է Ջալմինյան։ Տրանսֆերի գումարը կազմել է 700 միլիոն պեսետ[10]։ Ֆուտբոլիստին հրավիրել է ակումբի նոր գլխավոր մարզիչ Կարլոս Ալբերտո Սիլվան, ով «Պալմեյրասում» Լուզաոյի նախկին գլխավոր մարզիչն է[10]։ Օգոստոսի 31-ին նա իր նորամուտը նշեց թիմի կազմում «Տեներիֆեի» հետ խաղում (0:0)։ Հարձակվողն առաջին 8 խաղերում 4 գոլ է խփել, բայց հետո նրա վիճակագրությունը նվազել է, գումարած՝ բացահայտվել է նրա անկարգապահությունը. նա ստացել է 5 դեղին քարտ նույն 8 խաղերի համար[10]։ Նա մեկնարկային կազմում տեղի համար մրցում էր Միքայել Մադարի, Սալահեդդին Բասիրի և Խավիեր Մանհարինի հետ։ Ձմեռային դադարից հետո ակումբը գնել է ևս երկու հարձակվողի՝ Սերխիո Մարտինեսին և Սեբաստիան Աբրեուին, ինչով բրազիլացուն հասկացրել են, որ նրա վրա հույս չեն դնում[10]։ Ինքը՝ Լուիզաոն, Ջալմինյայի կարծիքով, չի կարողացել հարմարվել իսպանական ֆուտբոլին[11]։ Նա ընդամենը 4 գոլ է խփել 15 խաղում[11]։ Դրանից հետո հարձակվողը վերադարձել է Բրազիլիա՝ վարձակալական պայմանագիր կնքելով «Վասկո դա Գամայի» հետ[5], որը Լիբերտադորեսի գավաթի[9] համար հարձակման ուժեղացում էր փնտրում մեկ տարի առաջ հեռացած Էդմունդոյի և Էվաիրի պատճառով[12]։ 1998 թվականի հունվարի 18-ին թիմի կազմում իր նորամուտը նշեց «Բանգուի» հետ խաղում[12], իսկ փետրվարի 1-ին նոր ակումբի կազմում գոլ խփեց՝ գրավելով «Ամերիկանոյի» դարպասը[13]։ Առաջին իսկ մրցաշրջանում նա, կազմելով Դոնիզետեի հետ հարձակման զույգը[12][14], օգնեց ակումբին նվաճել Ռիո դե Ժանեյրո նահանգի առաջնությունը և Լիբերտադորեսի գավաթը, որի երկու եզրափակիչ խաղերում էլ նա գոլեր խփեց։ Մեկ տարի անց նա «Վասկոյի» հետ հաղթեց Ռիո-Սան Պաուլոյի մրցաշարում։ Ընդհանուր առմամբ Լուիսաոն ակումբի կազմում անցկացրել է 71 հանդիպում և դարձել 38 գոլի հեղինակ[12]։ Ի սկզբանե «Վասկոն» ցանկանում էր հեռանալ ֆուտբոլիստից, սակայն հարձակվողը կոնֆլիկտ է ունեցել ակումբի փոխնախագահ Եվրիկո Միրանդայի հետ, ով դժգոհ է եղել, որ վերջինս ակումբից գանձել է աշխատավարձի պարտքերը[12], որոնք, Լուիզաոյի խոսքով, իրեն չեն վճարել 10 ամիս շարունակ[14]։

1999 թվականին Լուիզաոն դարձավ «Կորինտիանսի» խաղացող, ով մի քանի տարի փնտրում էր գոլ խփող հարձակվողի, ով կարող էր փոխարինել Եվրոպա մեկնած Վիոլային[15], իսկ ֆուտբոլիստի պայմանագրի տերը՝ «Դեպորտիվոն», վաղուց էր փորձում վաճառել նրան[5]։ Տրանսֆերի արժեքը կազմել է,260 միլիոն պեսետ[10]։ Հուլիսի 25-ին նա իր նորամուտը նշեց «Գամայի» հետ խաղում, որում իր թիմը հաղթեց 4:2 հաշվով, և բոլոր 4 գոլերը խփեց հենց Լուիզաոն[15][16]։ Թիմում նա վերամիավորվել է իր հին խաղընկեր Էդիլսոնի հետ, ում հետ նույն սենյակում էր ապրում դեռ «Գուարանի» խաղացող ժամանակ[5]։ Առաջին իսկ տարում նա ակումբի հետ հաղթել է նահանգի առաջնությունում և Բրազիլիայի առաջնությունում։ Ընդ որում, այս մրցաշարը, որի հաղթողը պարզվել է եզրափակիչ հանդիպումներում, հաղթել է ակումբը՝ մեծ մասամբ շնորհիվ Լուիզաոյի, որը երեք խաղերից երկուսում գոլ է խփել, իսկ երկրորդում՝ հաղթական «դուբլ» արել[5]։ Մեկ տարի անց նա օգնեց թիմին հաղթել աշխարհի ակումբային առաջնությունում, ներառյալ իրացրած 11-մետրանոցը «Վասկո դա Գամայի» հետ հետխաղյա շարքում։ Այդ ժամանակ ակումբը հասավ Լիբերտադորեսի Գավաթի կիսաեզրափակիչ, մի մրցաշար, որտեղ Լուիզաոն 15 գոլով դարձավ լավագույն ռմբարկուն։ Այս արդյունքը մրցաշարի պատմության մեջ երկրորդն էր Դանիել Օնեգայից հետո, ով 1966 թվականին խփեց 17 գոլ։ Աստիճանաբար հարձակվողը դարձավ թիմի ավագը[17]։ 2001 թվականին Լուիզաոն նվաճեց Սան Պաուլու նահանգի իր երրորդ առաջնությունը։ Նույն թվականին ակումբը բանակցություններ է վարել Դորտմունդի «Բորուսիայի» հետ՝ Լուիզաոյին 15 միլիոն եվրոյով վաճառելու հնարավորությամբ, սակայն գործարքը ձախողվել է բրազիլացու ձախ ծնկի վնասվածքի պատճառով[18][19][20]։ Ավելի ուշ նա դատի է տվել «Կորինտիանսին» աշխատավարձի պարտքի պատճառով, Լուիզաոն շահել է գործը, ինչի հետևանքով ակումբը զրկվել է ֆուտբոլիստի պայմանագրի իրավունքից և վճարել նրան հասանելիք դրամական միջոցները[17][18]։ Հարձակվողն ակումբի կազմում անցկացրել է 109 հանդիպում և դարձել 76 գոլի հեղինակ[5]։

Այնուհետև հարձակվողը տեղափոխվեց «Գրեմիո»՝ կնքելով 6 ամսվա պայմանագիր[21]։ Իր նորամուտը նշել է 2002 թվականի մարտի 24-ին «Կրուզեյրոյի» հետ խաղում Սուլ-Մինասի գավաթի խաղարկությունում (0:2)։ Մարտի 2-ին հարձակվողը խփեց ակումբի առաջին և միակ գնդակը՝ գրավելով «Ռիվեր Փլեյթի» դարպասը Լիբերտադորեսի գավաթի խաղարկությունում։ Մայիսի 15-ին Լուիզաոն ակումբի կազմում անցկացրեց 6-րդ և վերջին հանդիպումը «Նասիոնալի» դեմ։ Ինքը՝ ֆուտբոլիստն ասել է, որ «Գրեմիոյում» ստացել է աշխատավարձի միայն մեկ քառորդը, որը նրան վճարել են «Կորինտիանսում», և որ «Գրեմիոն» օգտվել է ինձանից, իսկ ես օգտվել եմ «Գրեմիոյից», անունը՝ նկատի ունենալով, որ նրան խաղային պրակտիկա էր պետք աշխարհի առաջնությունից առաջ, իսկ ակումբին էժան որակավորված հարձակվող է պետք[19]։ Հարձակվողը նաև ասել է, որ վախենում է վնասվածքներից՝ դրա հնարավորությունը կապելով հարձակվող Լեանդրո Ամարալի պատմության հետ, որի հետ «Գրեմիոն» խզել է պայմանագիրը, երբ վնասվածք է ստացել[19]։ 2002 թվականի հուլիսի 25-ին Լուիզաոն «Գրեմիոյի»[21] հետ պայմանագրի ավարտից հետո տեղափոխվել է գերմանական «Հերտա»[22]՝ կնքելով 4 տարվա պայմանագիր[21]՝ 2,5 միլիոն եվրո աշխատավարձով[23]։ Գերմանիայում անցկացրած առաջին մրցաշրջանում նա անցկացրել է 26 հանդիպում և դարձել 3 գոլի հեղինակ։ Հաջորդ մրցաշրջանում նա մկանային վնասվածք ստացավ և գրեթե ելույթ չունեցավ[23], ինչի արդյունքում «Հերտան» 2004 թվականի մարտին հայտարարեց փոխադարձ համաձայնությամբ բրազիլացու հետ պայմանագիրը խզելու մասին[23]։ Ընդ որում, Լուիզաոն ինքը պնդել է համաձայնագրի խզումը, չնայած Գերմանիայում բարձր եկամուտներին[24]։ Նույն մարտին հարձակվողը պայմանագիր կնքեց «Բոտաֆոգոյի» հետ[25]։ Սակայն արդեն սեպտեմբերին պայմանագիրը խզվել էր ստացած վնասվածքի և օգոստոսի 30-ին կատարված վիրահատության պատճառով։ Ակումբի նախագահ Բեբետո դե Ֆրեյտասն ասել է. «Լուիզաոն ցույց տվեց իր բնավորությունը, քանի որ հասկացավ, որ չի կարող մեզ օգնել այն պահին, երբ «Բոտաֆոգոն» փորձում է խուսափել հեռանալու սպառնալիքից։ Մենք նրան աշխատավարձ էինք տալիս մինչև օգոստոս»[26]։ Ֆուտբոլիստը ակումբի կազմում անցկացրել է 16 հանդիպում և դարձել 9 գոլի հեղինակ[26]։

2005 թվականի հունվարին Լուիզաոն տեղափոխվեց «Սան Պաուլու»՝ կնքելով մեկ տարվա պայմանագիր՝ ամսական 80 հազար ռեալ աշխատավարձով[27]։ Այնտեղ նա հարձակման դուետ է կազմել Գրաֆիտեի հետ, իսկ վերջինիս վնասվածքից հետո «Գուարանի»[28] նախկին խաղընկեր Մարսիո Ամորոզոյի հետ[29]։ Լուիզաոն Լիբերտադորեսի Գավաթի խաղարկությունում հաղթելուց հետո, որի խաղարկությունում նա 5 գոլ է խփել, ասել է[30]. «Մենք միասին ենք եղել մանկուց։ Մենք գիտեինք, թե ինչ է անում մյուսը, ինչ է մտածում։ Մեր կարիերայի համար նվեր էր վերջում վերամիավորվելը և այսպիսի կարևոր տիտղոս նվաճելը»[29]։ 2005 թվականի ամռանը Լուիզաոն մեկ տարվա պայմանագիր կնքեց ճապոնական «Նագոյա Գրամպուս Էյթ» ակումբի հետ[28], ընդ որում բրազիլացին ցանկանում էր մնալ «Սան Պաուլուում», սակայն ակումբի մարզչի հետ խորհրդակցելուց հետո, այնուամենայնիվ, ընտրեց Ճապոնիան[31]։ Օգոստոսի 8-ին նա իր նորամուտը նշեց թիմի կազմում «Վիսել Կոբեի» հետ խաղում[32], իսկ սեպտեմբերի 3-ին «Յոկոհամա Ֆ.Մարինոսի» հետ խաղում խփեց իր առաջին 2 գոլերը Ճապոնիայում։ Ընդհանուր առմամբ, նա ակումբի կազմում անցկացրել է 6 հանդիպում և դարձել 4 գոլի հեղինակ[33]։ Հեռանալու պատճառը գլխավոր մարզիչ Նելսինյո Բապտիստայի հեռացումն էր, որը Լուիզաոյին «Նագոյա» հրավիրելու գլխավոր ջատագովն էր, և Բրազիլիայից երկու կանանց ՝ դայակին և տնային տնտեսուհուն բերելու ցանկությունը, որոնք կօգնեն նրա կնոջը մեծացնել իր 2,5 տարեկան երեխային։ Սակայն ակումբը հրաժարվել է օգնել կանանց վիզայով, ինչի պատճառով երկու ծնողներն էլ գրեթե ամբողջ ազատ ժամանակը գտնվել են տանը[32]։ Այդ պատճառով, երբ «Սանթոսից» առաջարկ եղավ[32], Լուիզաոն անմիջապես ընդունեց այն՝ պայմանագիր կնքելով մինչև 2006 թվականի վերջ[34]։ Հարձակվողի տրանսֆերն ակումբին արժեցել է 1,5 միլիոն դոլար[35]։ Նա ակումբի կազմում նորամուտը նշել է սեպտեմբերի 30-ին՝ «Ֆորտալեզայի» հետ խաղում[35]։ Հոկտեմբերին «Կորինտիանսի» հետ խաղում Լուիզաոն շատ ագրեսիվ պահեց Վենդելի հանդեպ՝ արմունկով հարվածելով նրան[36], ինչի համար նրան սպառնում էր մինչև մեկուկես տարվա որակազրկում[35], բայց հարձակվողի համար ամեն ինչ արժեր։ Բայց արդեն մի քանի ամիս անց ակումբի գլխավոր մարզիչ Վանդեռլեյ Լյուշեմբուրգուն ասաց, որ ակումբի ղեկավարները չեն ցանկանում իրեն տեսնել մի թիմում, որն այդ ժամանակ ֆինանսական խնդիրներ ուներ[17]։ Արդեն «Սանթոսից» հեռանալուց հետո Լուիզաոն ասել է, որ այդ ակումբ տեղափոխվելը «ամենամեծ սխալն էր, որ թույլ է տվել»[17]։

2006 թվականի հունվարի 31-ին Լուիզաոն դարձավ «Ֆլամենգոյի» խաղացող, որին նախորդեցին երկար բանակցություններ, երեք հանդիպում աշխատավարձի վերաբերյալ և բուժզննում, որտեղ հարձակվողն ի սկզբանե չէր եկել՝ հայտնվելով ակումբի բժշկական շտաբում ընդամենը մի քանի օր անց[37]։ Նա իր նորամուտը նշել է ակումբում փետրվարի 19-ին Ռիոյի Գավաթում «Ֆրիբուրգենսեի» հետ խաղում (3:3), որտեղ հարձակվողը միանգամից 2 գոլ է խփել[38]։ Բայց հետո նա կրկին վնասվածք ստացավ։ Բայց դա չխանգարեց նրան գոլ խփել Բրազիլիայի գավաթի եզրափակիչ առաջին խաղում «Վասկո դա Գամայի» հետ։ Երկրորդ խաղում հաղթել է նաև «Ֆլամենգոն», ինչը ակումբին տիտղոս է բերել[39]։ Հոկտեմբերի 4-ին «Ֆլումինենսեի» հետ խաղում (4:1) Լուիզաոն վնասել էր ձախ ոտքը։ Այս հանդիպումը նրա համար վերջինն էր «Մենգոյի» մարզաշապիկով։ 2006 թվականի նոյեմբերին ակումբի և հարձակվողի պայմանագիրը խզվել է փոխադարձ համաձայնությամբ[40]։ Ընդհանուր առմամբ, «Ֆլամենգոյի» կազմում նա անցկացրել է 24 հանդիպում (13 հաղթանակ, 6 ոչ-ոքի և 5 պարտություն) և խփել 10 գոլ[41]։ Դրանից հետո Լուիզաոն մի քանի ամիս անգործ էր, միայն 2007 թվականի հուլիսին նա մինչև տարեվերջ պայմանագիր կնքեց «Սան Կաետանոյի» հետ[42]։ Սակայն արդեն հոկտեմբերին նա ձախ ծնկի վնասվածք էր ստացել «Ֆիգեյրենսեի» հետ խաղում[43] և վիրահատվել ու վերականգնվել էր «Կորինտիանսի» մարզաբազայում[44]։ 2008 թվականի ապրիլին ֆուտբոլիստի հետ պայմանագիրը խզվել է[45]։ 2009 թվականի փետրվարին նա պայմանագիր է կնքել «Գուարատինգետայի» հետ[43][45]։ Սակայն այդ թիմում գտնվելու ընթացքում նրան կրկին հետապնդել են վնասվածքները[46], իսկ ակումբն առանց նրա դուրս է եկել Սերիա Ա-2[47]։ 2010 թվականին նա դարձել է «Ռիո Բրանկոյի» խաղացող[48]՝ կնքելով 5 ամսվա պայմանագիր[46]։ Պայմանագրի ավարտից հետո Լուիզաոն 2010 թվականին պաշտոնապես ավարտել է խաղային կարիերան[49]։

2018 թվականին նա առաջադրվել է Սան Պաուլու նահանգի պատգամավորի թեկնածու[50]՝ որպես Բրազիլիայի Հանրապետական կուսակցության անդամ[51]։ Սակայն հավաքելով ձայների միայն 0,07%-ը չի ընտրվել[52]։

Միջազգային կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լուիզաոն Բրազիլիայի հավաքականի կազմում իր նորամուտը նշել է 1996 թվականի մարտի 27-ին Գանայի հետ ընկերական խաղում, որում անմիջապես դարձել է գոլի հեղինակ[53]։ Նույն թվականին նա Օլիմպիական խաղերի է մեկնել Բրազիլիայի օլիմպիական հավաքականի կազմում։ Մրցաշարում նա դուրս է եկել միայն 3-րդ տեղի համար Պորտուգալիայի հետ խաղում՝ հանդիպման ընթացքում փոխարինելով Ռոնալդոյին[54]։ Դրանից հետո նա 4 տարի շարունակ չի հրավիրվել ազգային հավաքական։ 2000 թվականի օգոստոսի 15-ին Լուիզաոն խաղաց աշխարհի առաջնության որակավորման փուլ Չիլիի դեմ։ 2001 թվականի նոյեմբերի 14-ին նույն որակավորմամբ նա երկու գոլ խփեց Վենեսուելայի դարպասը՝ իր թիմին դուրս բերելով մրցաշարի եզրափակիչ խաղարկություն[55]։ Նա նաև հայտնվել է հավաքականի կազմում հենց մրցաշարի ժամանակ՝ որպես Ռոնալդոյի դուբլի հեղինակ։ Նա երկու հանդիպում է անցկացրել մրցաշարում, երկուսն էլ՝ Թուրքիայի հավաքականի դեմ, և երկու հանդիպումներում էլ փոխարինման է դուրս եկել Ռոնալդոյին[56][57]։ Մրցաշարի արդյունքներով բրազիլացիները նվաճել են ոսկե մեդալներ։ Նույն թվականի օգոստոսի 21-ին Լուիզաոն անցկացրեց իր վերջին հանդիպումը հավաքականի կազմում, որում Բրազիլիան պարտվեց Պարագվային (0:1)[58]։ Ընդհանուր առմամբ, երկրի հավաքականի կազմում նա անցկացրել է 15 հանդիպում, այդ թվում՝ ոչ պաշտոնական հանդիպում Կատալոնիայի հետ և դարձել 4 գոլի հեղինակ։

Ելույթների վիճակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբային

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լուիզաոյի ակումբների ելույթների վիճակագրություն
Մրցաշրջան Ակումբ Լիգա Առաջնություն Գավաթ Կոնտին․ Այլ
Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Մրցաշար Խաղեր Գոլեր
1992 Բրազիլիա Գուարանի (Կամպինաս) Սերիա A 0 0 0 0 — — Պաուլիստա Լիգա 3 0
1993 Բրազիլիա Գուարանի (Կամպինաս) Սերիա A 6 0 0 0 — — Պաուլիստա Լիգա 35 8
1993 Բրազիլիա Պարանա ՖԱ Սերիա A 0 0 0 0 — — Պաուլիստա Լիգա 6 0
1994 Բրազիլիա Գուարանի (Կամպինաս) Սերիա A 27 9 0 0 — — Պաուլիստա Լիգա 7 1
1995 Բրազիլիա Գուարանի (Կամպինաս) Սերիա A 10 8 0 0 — — Պաուլիստա Լիգա 22 5
1996 Բրազիլիա Պալմեյրաս Սերիա A 22 10 9 8 2 1 Պաուլիստա Լիգա 27 22
1997 Բրազիլիա Պալմեյրաս Սերիա A 0 0 3 0 0 0 Պաուլիստա Լիգա 19 13
Ռիո-Սան Պաուլոյի մրցաշար 4 0
1997/1998 Բրազիլիա Դեպորտիվո Լա Կորունյա Լա Լիգա 13 4 0 0 2 0 — — —
1998 Բրազիլիա Վասկո դա Գամա ՖԱ Սերիա A 14 8 6 3 14 7 Պաուլիստա Լիգա 20 6
1999 Բրազիլիա Վասկո դա Գամա ՖԱ Սերիա A 0 0 2 2 1 1 Կարիոկայի Լիգա 9 10
Ռիո-Սան Պաուլոյի մրցաշար 5 1
1999 Բրազիլիա Կորինթիանս Սերիա A 25 21 0 0 1 1 Պաուլիստա Լիգա 7 1
2000 Բրազիլիա Կորինթիանս Սերիա A 10 3 0 0 16 16 Պաուլիստա Լիգա 15 6
2001 Բրազիլիա Կորինթիանս Սերիա A 7 5 1 1 2 2 Պաուլիստա Լիգա 16 11
Ռիո-Սան Պաուլոյի մրցաշար 1 3
2002 Բրազիլիա Կորինթիանս Սերիա A 0 0 0 0 0 0 Ռիո-Սան Պաուլոյի մրցաշար 3 2
2002 Բրազիլիա Գրեմիո Սերիա A 0 0 0 0 4 1 Սուլ-Մինասի գավաթ 2 0
2002/2003 Գերմանիա Հերտա Բունդեսլիգա 19 2 1 0 6 1 — — —
2003/2004 Գերմանիա Հերտա Բունդեսլիգա 7 2 2 1 1 0 — — —
2004 Բրազիլիա Բոտաֆոգո ՖԱ Սերիա A 1 9 0 0 0 0 Կարիոկայի Լիգա 0 0
2005 Բրազիլիա Սան Պաուլո ՖԱ Սերիա A 5 2 0 0 13 5 Պաուլիստա Լիգա 10 4
2005 Ճապոնիա Նագոյա Գրամպուս Էյթ ՖԱ Ջեյ Լիգա 6 4 0 0 — — — — —
2005 Բրազիլիա Սանթոս Սերիա A 5 0 0 0 0 0 Պաուլիստա Լիգա 0 0
2006 Բրազիլիա Սանթոս Սերիա A 0 0 0 0 0 0 Պաուլիստա Լիգա 1 0
2006 Բրազիլիա Ֆլամենգո ՖԱ Սերիա A 11 1 7 3 0 0 Կարիոկայի Լիգա 6 6
2007 Բրազիլիա Սան Կաետանո Սերիա B 0 0 0 0 — — Պաուլիստա Լիգա 5 2
2009 Բրազիլիա Գուարաթինգետա ՖԱ Սերիա С 0 0 0 0 — — Պաուլիստա Լիգա 2 0
2009 Բրազիլիա Ռիո Բրանկո (Ամերիկանա) Սերիա С 0 0 0 0 — — Պաուլիստա Լիգա (А-3) ? ?

Միջազգային վիճակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օլիմպիական հավաքական

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ազգային հավաքական

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ձեռքբերումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբային

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անձնական

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Բրազիլիայի «Արծաթե գնդակի» դափնեկիր՝ 1994
  • Բրազիլիայի գավաթի լավագույն ռմբարկու 1996 (8 գոլ)
  • Լիբերտադորեսի գավաթի լավագույն ռմբարկու՝ 2000 (15 գոլ)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. ↑ Традиционно, правильное написание — Луизан
  3. ↑ «Quem são os maiores artilheiros do Brasil na história da CONMEBOL Libertadores». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Luizão. Ex-atacante do Palmeiras, Corinthians, Vasco e São Paulo». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 7-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Treze anos da estreia de Luizão pelo Corinthians
  6. ↑ 6,0 6,1 Jogadores do Palmeiras: Luizão
  7. ↑ 7,0 7,1 «Autor do gol 100, Luizão duvida de 'repeteco' da máquina do Palmeiras». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 29-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  8. ↑ «ARTILHEIROS DA COPA DO BRASIL». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 31-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 Ex-jogador Luizão diz que Vasco vence o Flamengo
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 «LUIS CARLOS COULART 'LUIZÃO'». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Djalminha desvela sus mejores compañeros y sus rivales más duros». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հունվարի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 «Lembra dele no Vasco?». Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 9-ին.
  13. ↑ «Luizão. 259 Gols». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  14. ↑ 14,0 14,1 «Luizão: 'Foi um honra, um prazer gigantesco jogar pelo Vasco. Foi um dos lugares que mais fui feliz na minha vida'». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  15. ↑ 15,0 15,1 «Luizão, Ídolo do Corinthians». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  16. ↑ Luizão, ex-jogador do Corinthians
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 Luizão revela atritos com Tite, Luxemburgo e Leão e diz: "O Santos foi um erro"
  18. ↑ 18,0 18,1 Luizão é apresentado no Hertha Berlim
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 «Luizão diz que usou Grêmio para ir à Copa». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  20. ↑ «Luizão sai machucado, chora e deve ser cortado». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 «Luizão reforça o Hertha Berlim na próxima temporada». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  22. ↑ Луизао перешел в "Герту"
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Hertha Berlin rescinde o contrato de Luizão
  24. ↑ Luizao ends Hertha stay
  25. ↑ «Lembra dele? Luizão foi o único penta a atuar pelo Botafogo e teve passagem curta e movimentada». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  26. ↑ 26,0 26,1 Presidente do Botafogo confirma saída de Luizão
  27. ↑ Luizão é apresentado no São Paulo
  28. ↑ 28,0 28,1 Luizão troca o São Paulo pelo Japão após a Copa Libertadores
  29. ↑ 29,0 29,1 «No assovio! Tri do São Paulo teve contribuição do Guarani». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 1-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  30. ↑ Luizão, César Sampaio e Alê visitam o CT(չաշխատող հղում)
  31. ↑ «Não queria nunca mais sair do SPFC». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունիսի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 «1たった６試合で帰国したルイゾンの 言い分». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  33. ↑ «Профиль на j-league.or.jp». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 14-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  34. ↑ Luizão chega ao Santos e acerta até fim de 2006
  35. ↑ 35,0 35,1 35,2 Luizão pode ter contrato rescindido com o Santos
  36. ↑ Luizão pede desculpas a Wendel e alfineta o Corinthians
  37. ↑ «Flamengo acerta a contratação de Luizão». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  38. ↑ Flamengo 3:3 Friburguense (RJ)
  39. ↑ «Herói tanto no Vasco como no Flamengo, ex-atacante Luizão não vai torcer». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  40. ↑ Atacante Luizão rescinde contrato com o Flamengo
  41. ↑ Выступления Луизао за «Фламенго»
  42. ↑ «São Caetano acerta com o experiente atacante Luizão». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  43. ↑ 43,0 43,1 Veterano Luizão é o novo reforço do Guaratinguetá(չաշխատող հղում)
  44. ↑ «Luizão retorna ao São Caetano». Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  45. ↑ 45,0 45,1 Guaratinguetá acerta contratação de Luizão
  46. ↑ 46,0 46,1 «Veterano atacante Luizão é apresentado no Rio Branco». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  47. ↑ Aos 34 anos, Luizão defende o Rio Branco no Paulistão de 2010
  48. ↑ «Luizão acerta com o Rio Branco para a disputa do Paulistão 2010». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  49. ↑ «Luizão - atacante e ilustre torcedor flameguista». Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 18-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  50. ↑ Ex-jogador Luizão confirma pré-candidatura a deputado federal
  51. ↑ Luizao 1063 PRB
  52. ↑ «Resultado da Apuração». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 9-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  53. ↑ «Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 1996-1997». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  54. ↑ «PORTUGAL – Brazil 02/08/1996». Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 9-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  55. ↑ «Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 2000-2001». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  56. ↑ «Brazil 1-0 Turkey». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  57. ↑ «Brazil 2-1 Turkey». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 5-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
  58. ↑ «Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 2002-2003». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լուիզաո_(ֆուտբոլիստ,_1975)&oldid=10119286» էջից