Տիգրան Ներսիսյան (դերասան)

Տիգրան Ներսիսյան
Ծնվել է	մայիսի 7, 1966 (58 տարեկան)
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Կրթություն	Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Մասնագիտություն	դերասան
Աշխատավայր	Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոն
Ծնողներ	հայր՝ Բաբկեն Ներսիսյան
Ամուսին(ներ)	Նելլի Խերանյան
Երեխա(ներ)	Անի Ներսիսյան; Մանե Ներսիսյան
Պարգևներ և մրցանակներ	; և

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Տիգրան Ներսիսյան (այլ կիրառումներ)

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ներսիսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Տիգրան Բաբկենի Ներսիսյան (մայիսի 7, 1966(1966-05-07), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ դերասան, Հայաստանի վաստակավոր արտիստ (2004) ։

ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Բաբկեն Ներսիսյանի որդին, Հայաստանի վաստակավոր արտիստ Նելլի Խերանյանի ամուսինը։

Կենսագրություն

Տիգրան Ներսիսյանը ծնվել է 1966 թվականի մայիսի 7-ին Երևանում։ Հայրը ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Բաբկեն Ներսիսյանն է, մայրը՝ Ժենյա Ներսիսյանը։

Տիգրան Ներսիսյանը սովորել է Երևանի թիվ 114՝ անգլիական թեքումով միջնակարգ դպրոցում։ 1982-1986 թվականներին սովորել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի «Թատրոնի և կինոյի դերասան» ֆակուլտետում՝ Զավեն Տատինցյանի արվեստանոցում։ Առաջին անգամ Մայր թատրոնում բեմ է բարձրացել՝ 1975 թվականին։ Առաջին անգամ գլխավոր դերով հանդես է եկել 1978 թվականին՝ Վ․ Սարոյանի «Իմ սիրտը լեռներում է» ներկայացման մեջ՝ Ջոնիի դերակատարումով։ Ուսանելու տարիներին ևս հանդես է եկել դերակատարումներով։

Տիգրան Ներսիսյանը 1986-1991 թվականներին աշխատել է Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնում, 1992-1993 թվականներին՝ Երևանի համազգային թատրոնում, 1994 թվականին՝ Երևանի Մհեր Մկրտչյան արտիստական թատրոնում։ 1995 թվականից աշխատում է Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնում^[1]^[2]։ Այսօր էլ Տիգրան Ներսիսյանը շարունակում է իր գործունեությունը Մայր թատրոնում, որտեղ էլ կերտել է բազմաթիվ դերեր։ 2016 թվականից Հայաստանի ազգային մշակութային հեռուստաընկերության մրցանակաբաշխության մասնագիտական ժյուրիի կազմում է։ 2012 թվականից Ազգային հեռուստաընկերությունում վարում է «Սպասիր ինձ» հաղորդաշարը։ Լավագույն դերերը համարվում են «Հին Աստվածներ»՝ Աբեղա, «Կալիգուլա»՝ Կալիգուլա, «Ոճիր և պատիժ»՝ Ռասկոլնիկով, «Ոտքի, դատարանն է գալիս»՝ Սողոմոն Թեհլիրյան, «Մեր բաժին ուրախությունը»՝ Հովհաննես Թումանյան, «Արշակ թագավոր»՝ Արշակ թագավոր , «Ռիչարդ Երրորդ»՝ Ռիչարդ Երրորդ, «Արթուրո Ուիի կարիերան, որ պետք է կանխվեր»՝ Արթուրո Ուի։

Դերերը թատրոնում

Թվական	Անվանում	Կերպար
1975	Էվրիպիդես, «Իֆիգենիան Ավլիսում»	Օրեսթ
1978	Վիլյամ Սարոյան, «Իմ սիրտը լեռներում է»	Ջոնի
1983	Սոլոգուբ, «Քնքուշ սրտից պատուհաս»	Ալեքսանդր
1984	Գաբրիել Սունդուկյան, «Քանդած օջախ».	Օսեփ
1985	Ջոն Պրիստլի, «Վտանգավոր շրջադարձ»	Ջիմ
1985	Վիլյամ Շեքսպիր, «Ռոմեո և Ջուլիետ»	Ռոմեո
1986	Բոմարշե, «Ֆիգարոյի ամուսնությունը»	Քեռուբին
1987	Ռիչարդսոն, «Անտառի զավակները»	Դիկոն
1988	Ռազումովսկայա, «Սիրելի Ելենա Սերգեևնա»	Վոլոդյա
1990	Պերճ Զեյթունցյան, «Ոտքի, դատարանն է գալիս»	Սողոմոն Թեհլերյան
1991	Մովսես Պչաքչյան, «Անկարելի կարելին»	Անծանոթը
1992	Հայկ Հակոբյան, «Լեռնային կակաչներ»	Արամ
1993	Մարսել Պանիոլ, «Հացթուխին կինը»	Վանահայր
1994	Թեննեսի Ուիլյամս, «Ապակե գազանանոց»	Թոմ
1995	Ալեքսանդր Շիրվանզադե, «Պատվի համար»	Օթարյան
1995	Վիլյամ Շեքսպիր, «Լիր արքա»	Էդմունդ
1996	Լեվոն Շանթ, «Ինկած բերդի իշխանուհին»	Շահին
1997	Գաբրիել Սունդուկյան, «Կտակ»	Մամիկոն
1997	Յակոբ Լենց, «Հաճույք որսացողները»	Դը Մարի
1998	Ալբեր Քամյու, «Կալիգուլա»	Կալիգուլա
1998	Մուրացան, «Ռուզան»	Ներսեհ
1999	Լևոն Շանթ, «Հին աստվածներ»	Աբեղա
2001	Անտոն Չեխով, «Բալի այգին»	Յաշա
2001	Ռոլանդ Շառոյան, «Մեր բաժին ուրախությունը»	Հ. Թումանյան
2005	Ալվարդ Պետրոսյան, «Ես մի ծառ եմ ծիրանի»	Վաղինակ
2006	Ֆեոդոր Դոստոևսկի, «Ոճիր և պատիժ»	Ռասկոլնիկով
2008	Պերճ Զեյթունցյան, «Արշակ Թագավոր»	Արշակ Թագավոր
2012	Վիլյամ Շեքսպիր, «Ջոն Արքա»	Բաստարդ
2013	Պերճ Զեյթունցյան, «Հարյուր տարի անց»	Անդրանիկ
2014	Վիլյամ Շեքսպիր, «Ռիչարդ Երրորդ»	Ռիչարդ Երրորդ
2016	Գաբրիել Սունդուկյան, «Պեպո»	Պեպո
2022	Բերթոլթ Բրեխթ,«Արթուրո Ուիի կարիերան որ պետք է կանխվեր»	Արթուրո Ուի

Դերերը հեռուստաթատրոնում

Թվական	Անվանում	Կերպար
1985	Բյուրեղապակյա սիրտը	Արքայազն
1989	Չորս հարցաքննություն	Կորոլկով
1991	Ինկած բերդի իշխանուհին	Ատոմ
2011	Ժենևյև - Կ. Մանյե	Բլեզ

Ֆիլմագրություն

Թվական	Անվանում
1987	Խաչմերուկ
1991	Պատանդներ
1992	Արցախյան անավարտ օրագիր
1993	Վերջնագիծ
2000	Ճամփորդություն
2009	Սպանված Աղավնի
2009	Մի նայիր հայելուն
2009-2010	Հանուն սիրո
2011-2012	Քաղցր կյանք
2013	Քույրը
2016-2017	Փոխնակ մայրը
2018	Այրված անուրջներ
2019	Անավարտ երազ
2022-2023	Հատուկ դասարան
2023	Տաղ. հոգու ճանապարհ
2023	Ապրել սիրելով
2023	Քո սիրո առաջ

Պարգևներ, մրցանակներ

2000 «Արտիստ» մրցանակ «Հայրենասիրական դերի լավագույն կատարում» անվանակարգում, Սողոմոն Թեհլերյանի դերակատարման համար
2001 Թատերական գործիչների միության «Արտավազդ» մրցանակ «Տարվա լավագույն դերասան» անվանակարգում, Հ . Թումանյանի դերակատարման համար
2002 «Վահագն» մրցանակ, «Լավագույն տղամարդու դերակատար» անվանակարգում Հ . Թումանյանի դերակատարման համար
2002 ՀՀ մշակույթի նախարարության «Ոսկե մեդալ»
2004 Հայաստանի վաստակավոր արտիստ
2008 ՀՀ մշակույթի նախարարության պատվոգիր, «Թատերարվեստի բնագավառում ունեցած զգալի ավանդի համար»
2013 Մովսես Խորենացու մեդալ^[3]
2017 Թատերական գործիչների միության «Արտավազդ» մրցանակ «Տարվա լավագույն դերասան» անվանակարգում, Պեպոյի դերակատարման համար
2017 Թատերական գործիչների միության «Ոսկե մեդալ»
2017 ՀՀ սփյուռքի նախարարության «Ոսկե մեդալ»
2017 Երևանի քաղաքապետի «Ոսկե մեդալ»
2017 Լեոնիդ Ենգիբարյանի անվան «Ոսկե մեդալ»
2019 A.A.D.am. «Հայաստան․ Արցախ․ Սփյուռք» կազմակերպության ամենամյա մրցանակ «Հայ թատրոնում և կինոյում ներդրած ավանդի համար»

Ընտանիք

1988 թվականի հունվարի 30-ին ամուսնացել է ՀՀ վաստակավոր արտիստ Նելլի Խերանյանի հետ։ Նրանք ունեն երկու դուստր․ առաջնեկը՝ Անի Ներսիսյանը, ծնվել է 1989 թվականի ապրիլի 30-ին, իսկ փոքրը՝ Մանե Ներսիսյանը ծնվել է 2003 թվականի հոկտեմբերի 21-ին։

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

«Սպիտակ անկյուն», Նելլի Խերանյան, Տիգրան Ներսիսյան

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Տիգրան Ներսիսյան (դերասան)» հոդվածին։

[1] «Տիգրան Ներսիսյանի կենսագրությունը zarkfoundation.com կայքում».

[2] Տիգրան Ներսիսյան, «Ես կավելացնեի հայկական տոմարում «Ընտանիքի տոն», որը պատրաստ եմ նշել ամեն օր, ամեն պահ»

[3] Մովսես Խորենացու մեդալով պարգևատրելու մասին

[1]

[2]

[3]