Jump to content

բացասում

Վիքիբառարան-ից
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ցա•սում 

Ստուգաբանություն

Գոյական

  1. բացասելը, բացասվելը
  2. (փիլ․) որևէ բանի գոյության ոչնչացումը, դադարեցումը, որևէ բանի վերացումը, հաղթահարումը ◆ Հնի բացասումը նորի միջոցով։
  3. ժխտում, հերքում ◆ Տված թեորեմայի հակադիր կոչվում է այնպիսի թեորեման, որի պայմանն ու եզրակացությունը տված թեորեմայի պայմանի ու եզրակացության բացասումն է։

Հոմանիշներ

  1. ժխտում, մերժում, ժխտողություն, մերժողություն, ժխտություն (բացաս(վ)ելը, ժխտ(վ)ելը)

Արտահայտություններ

  1. բացասման բացասում - ◆ Բացասման բացասումի օրենքը ներկայացնում է դիալեկտիկայի խիստ ընդհանուր և լայն գործող օրենքներից մեկը և դրա հետ միասին նրա հիմնական օրենքի հակադրությունների միասնականության կոնկրետացումը։

Աղբյուրներ

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։