Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ցա•սում

Ստուգաբանություն

բացասելը, բացասվելը
(փիլ․) որևէ բանի գոյության ոչնչացումը, դադարեցումը, որևէ բանի վերացումը, հաղթահարումը ◆ Հնի բացասումը նորի միջոցով։
ժխտում, հերքում ◆ Տված թեորեմայի հակադիր կոչվում է այնպիսի թեորեման, որի պայմանն ու եզրակացությունը տված թեորեմայի պայմանի ու եզրակացության բացասումն է։

ժխտում, մերժում, ժխտողություն, մերժողություն, ժխտություն (բացաս(վ)ելը, ժխտ(վ)ելը)

բացասման բացասում - ◆ Բացասման բացասումի օրենքը ներկայացնում է դիալեկտիկայի խիստ ընդհանուր և լայն գործող օրենքներից մեկը և դրա հետ միասին նրա հիմնական օրենքի հակադրությունների միասնականության կոնկրետացումը։

Բաղադրյալ բառեր
բացասություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ abnegation, negative գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ отрицание (ru) ‎(otricanije), опровержение (ru) ‎(oproverženije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։