იხილეთ წყარო გვერდისთვის მარკ ბლოკი

==ბიოგრაფია==
ბლოკი დაიბადა ისტორიის პროფესორის [[გუსტავ ბლოკი|გუსტავ ბლოკის]] ოჯახში, დედა-სარა ებშტეინ ბლოკი. [[1903]] წელს წარმატებულად დაამთავრა ლუდოვიკ დიდის სასწავლებელი, [[პარიზი|პარიზში]], [[1908]] წელს უმაღლესი ნორმალური სკოლა, სადაც სწავლობდა [[1904]] წელს. [[1905]]-[[1906]] წლებში გაიწვიეს სამხედრო სამსახურში [[ფონტებლო|ფონტებლოში]]. 

[[1908]]-[[1909]] წლებში გაიარა სრულყოფილების კურსი ისტორიასა და გეოგრაფიაში, [[ლაიფციგი|ლაიპციგსა]] და [[ბერლინი|ბერლინში]], საგარეო საქმეთა სამინისტროს სტიპენდიით. [[1909]]-[[1912]] წლებში ტიერას ფონდის სტიპენდიატი იყო, თანამშრომლობდა გრანესთან და ლუი ჟერნესთან. [[1912]]-[[1914]] წლებში ასწავლიდა ისტორიას და გეოგრაფიას [[მონპელიე|მონპელიეს]] და [[ამიენი|ამიენის]] სკოლებში. [[1913]] წელს ჩნდება მისი პირველი მონოგრაფია.

[[1914]]-[[1918]] წლებში იბრძოდა [[პირველი მსოფლიო ომი|პირველ მსოფლიო ომში]], რომელიც დაამთავრა კაპიტნის წოდებით, დაჯილდოებული იყო ჯვრით „საბრძოლო დამსახურებისათვის“, ოთხჯერ გამოუცხადეს მადლობა არმიაში მსახურობისას. იყო დაჭრილი, მძიმედ იავადმყოფა.

[[1919]] წლიდან ასწავლიდა შუა საუკუნეების ისტორიას [[სტრასბურგის უნივერსიტეტი|სტრასბურგის უნივერსიტეტში]]. [[1920]] წელს [[პარიზი|პარიზში]] დაიცვა დისერტაცია. [[1936]]-[[1937]] წლებში ჯერ დოცენტად, შემდეგ კი ექსტრაორდინარულ პროფესორად მუშაობდა [[სორბონის უნივერსიტეტი|სორბონის უნივერსიტეტში]]. 

[[1939]]-[[1940]] წლებში მონაწილეობდა ჩრდილოეთ საფრანგეთის საბრძოლო მოქმედებებში. [[1940]]-[[1942]] წლებში ასწავლიდა საფრანგეთის ოკუპირებული ოლქებში.

[[1943]] წლიდან მიიღო მონაწილეობა წინააღმდეგობის მოძრაობაში. [[1944]] წელს [[გესტაპო|გესტაპომ]] დააპატიმრა, თუმცა მან გმირულდ გაუძლო ყველა წამებას და არ დააბეზღა თანამოაზრეები. იმავე წლის [[16 ივნისი|16 ივნისს]] პატრიოტების ჯგუფთან ერთად დახვრიტეს. ბლოკის უკანასკნელი სიტყვები იყო: „გაუმარჯოს საფრანგეთს!“ „მე ებრაელი ვარ,-წერდა ბლოკი,-მაგრამ ამაში ვერ ვხედავ ვერც სირცხვილის და ვერც სიამაყის მიზეზს. ვიცავ ჩემს წარმომავლობას: ანტისემიტის წინაშე“. 

მისი საფლავის ქვაზე ამოტვიფრულია: „Delixit veritatem“ (მას უყვარდა ჭეშმარიტება).

მეუღლე-სიმონა ვიდალი; ჰყავდათ ექვსი შვილი.