Hermitagium
Vide etiam paginam fere homonymam: Museum Solitarium.
Hermitagium (verbum Latinitatis mediaevalis, orthographia varia)[1] seu secessus[2] seu asceterium[3] est locus contemplationis praecipue religiosae. His in locis habitant eremitae, aut monachi aut laici, qui in solitudinem discesserunt, ut vitam contemplativam gerant una cum deo et natura.
Index Hermitagiorum
[recensere | fontem recensere]- Hermitagium Bayreuth
- Hermitagium Bretzenheim
- Hermitagium Lindlar
- Hermitagium Sanctae Magdalenae Castelli Nymphopolitani (Monachum)
- Hermitagium Maria Reizenborn (Riesweiler)
- Hermitagium Siegen
- Hermitagium Waghäusel
- Hermitagium Blaca (Croatia)
- Hermitagium Arlesheim (Helvetia)
- Hermitagium Salafeldense (Austria)
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ "Eremitagium, heremitagium, hermitagium, heremitorium [etc.]" s.v. "Eremitae" in Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre. Vel eremiterium (Graece ήρεμιτήριον); cf., e.g., Juliani Petri Archipresbyteri S. Justae ... de Eremiteriis Hispanis brevis descriptio, Lutetiae 1628.
- ↑ "Secessus. 2" in C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press
- ↑ "Asceterium" in C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press
