Historia linguae Latinae
Historia Latinae est historia linguae Latinae, linguae quae ad latam linguarum Italicarum familiam pertinet. Sua abecedarium, abecedarium Latinum, ab abecedariis Veteris Italicae deductum est, quae vicissim a scriptis Graeco et Punico deducta sunt. Latina historica a lingua praehistorica regionis Latii deducitur, diserte secundum Flumen Tiberim, ubi civilizatio Romana orta est. Quo modo et cum Latina in usu esse inter Romanos coepisset sunt quaestiones diu disceptatae. Variae res quae Latinam moverunt dialectorum Celticarum Italia septentrionali, non-Indoeuropaea lingua Etrusca in Italia media, et lingua Graeca Antiqua Italiae meridianae inventae sunt, sed aevum cum hae vires Latinam ut patrium sermonem intrarent pro certo non cognoscitur.
Litterae Latinae exstantes paene omnino in Latina Classica sensu latissimo consistunt. Linguam litterariam politam et aliquando translaticiam comprehendunt, nonnumquam Latinam Auream vel Latinam aetatis aureae appellatam, quae saeculum primum a.C.n. et saeculum primum p.C.n. ineuns iungit. Per historiam autem Romae antiquae, sermo dicta grammatica et vocabulario a sermone litterarum variabat, et Latina Vulgaris appellatur. Cum Latina, lingua Graeca saepe in usu inter divitissimos fuit, qui ea in scholis studuerunt et tutores Graecos ex influentibus captivis aliisque Graecis eruditis in servitutem redactis adquisiverunt. In orientali Imperii Romani dimidio, quod Imperium Byzantinum factum est, Graeca Koine Hellenismi in usu mansit, numquam a Latina omnino substituta.
Origines
[recensere | fontem recensere]Deducitur nomen Latina a Latinis, tribubus Italicis qui in Latio tempore incerto consederunt, et dialectos in usu inter hos homines comprehendit.[1] Linguae Italicae sunt inter centum subfamiliam familiae Indoeuropaeae, quae comprehendunt linguas Romanticas, Germanicas, Celticicas, et Hellenicas, nonnullasque linguas exstinctas.
Nexus interni
- De vulgari eloquentia
- Heredium Imperii Romani
- Latinitas medii aevi
- Lingua Latina archaica
- Lingua Latina temporis humanistici
- Litterae antiquae
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Palmer 1954, 1988.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- Latin Etymology, An Etymological Dictionary of the Latin Language
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Allen, J. H., et James B. Greenough. 1931. New Latin Grammar. Bostoniae: Ginn and Company. ISBN 1585100277.
- Baldi, Philip. 1999. The Foundations of Latin. Berolini et Novi Eboraci: Mouton de Gruyter. ISBN 3110162946.
- Clackson, James, et Geoffrey Horrocks. 2011. The Blackwell History of the Latin Language. Malden Massachusettae et Oxoniae: Wiley-Blackwell. ISBN 9781444339208, ISBN 1444339206.
- Meillet, Antonius, Esquisse d'une histoire de la langue latine. Parisiis: Hachette, 1933(tertia editio). Editio iterum impressa posthuma anni 1977 (Klincksieck) novam bibliographiam praestat usque ad annum 1977.
- Palmer, Leonard Robert. 1954, 1988. The Latin Language. Normanniae: University of Oklahoma Press. ISBN 080612136X.