Aulus Cornelius Celsus

Latine

Aulus Cornelius Celsus

Nomen proprium

Aulus Cornelius Celsus masc.

1. Auctor Romanus, circa 25 a. Chr. n. - 50 p. Chr. n.

Opera

• Artes encyclopaedia (floruit circa 30 p. Chr. n.)
  • Libri I - V - De re rustica (desunt)
  • Libri VI - XIII - De medicina, libri VIII
  • Libri XIV - XX - De rhetorica (desunt)
  • Libri XXI - XXVI - De philosophia (desunt)
  • Libri XXVII - ? - De re militari (desunt)

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Post haec eadem fila, eaedemque acus ad cutem transferendae, similique ratione ei quoque parti sutura inicienda, semper ab interiore parte acubus venientibus, semper inter manus traiectis. —De Medicina Celsi

• Si ne per haec quidem fuerit liberatus, caput radat; unguatur oleo veteri, adiecto aceto et nitro; perfundatur aqua salsa; bibat ieiunus ex aqua castoreum; nulla aqua nisi decocta potionis causa utatur. —De Medicina Celsi

• Per haec enim fiet, ne in vitia tabem inferentia incidat et ut mature vires suas recipiat. —De Medicina Celsi

• Si sanguisuga epota est, acetum cum sale bibendum est. Si lac intus coiit, aut passum aut coagulum aut cum aceto laser. —De Medicina Celsi

• Ergo vehemens febris, ubi rubet corpus, venaeque plenae tument, sanguinis detractionem requirit; item viscerum morbi, nervorum et resolutio et rigor et distentio, quicquid denique fauces difficultate spiritus strangulat, … —De Medicina Celsi

• Deligatum autem vulnus omne, quod ex his causis factum est, si dolor nullus est, quinque primis diebus non est resolvendum, sed bis die tantum aceto inroranda lana vel spongia: si dolor est, tertia die resolvendum, et ubi fibulae sunt, eae incidendae; ubi linamentum, id inmutandum est rosaque et vino madefaciendum id, quod inponitur. —De Medicina Celsi

• Polypum vero, qui in naribus nascitur, ferro praecipue curari iam alias posui. Ergo <etiam> hunc ferramento acuto in modum spathae facto resolvere ab osse oportet, adhibita diligentia, ne infra cartilago laedatur, in qua difficilis curatio est. —De Medicina Celsi

• Auxilium est, nisi aliquid prohibet, in sanguinis detractione. Neque id satis est, sed lacte venter quoque solvendus est, liquanda alvus, interdum etiam ducenda; quibus extenuatum corpus incipit spiritum trahere commodius. —De Medicina Celsi

• Atque interdum natura quoque adiuvat, si ex angustiore sede vitium transit in latiorem; itaque rubore et tumore in praecordiis orto scire licet fauces liberari. —De Medicina Celsi

• Cibo quoque primo abstinendum, deinde eo modico mollique utendum, ne mandentis dentes inritet; tum extrinsecus admovendus per spongiam vapor aquae calidae, inponendumque ceratum ex cyprino ex<ue> irino factum, lanaque id conprehendendum, caputque velandum est. —De Medicina Celsi

• At si frigus nocuit, caput oportet perfundere aqua calida marina vel certe salsa, aut in qua laurus decocta sit; tum caput vehementer perfricare; deinde calido oleo implere, veste velare. —De Medicina Celsi

• Nonnumquam etiam in magno vulnere evenit, ut fragmenta quaedam velut emoriantur neque cum ceteris coeant; quod hic quoque ex modo fluentis umor<is> colligitur. —De Medicina Celsi

• Contra gravis morbi periculum est, ubi supinus aeger iacet porrectis manibus et cruribus; ubi residere volt in ipso acuti morbi impetu, praecipueque pulmonibus laborantibus; —De Medicina Celsi

• Ex vulva quoque feminis vehemens malum nascitur proximeque a[b] stomacho vel adficitur haec vel corpus adficit. —De Medicina Celsi

Nexus externi

• Aulus Cornelius Celsus apud Vicifontem.
• A. Cornelius Celsus: De medicina libri VIII (Bibliotheca Augustana)
• A. Cornelius Celsus: De medicina libri VIII, conspectus librorum
• Celsus: De Medicina (LacusCurtius)