Прејди на содржината

Џоун Џет

Од Википедија — слободната енциклопедија
Џоун Џет
Jett smiling toward the camera
Џоун Џет во 2013
Роден(а)Џоун Мари Ларкин
22 септември 1958(1958-09-22) (66 г.)
Виневуд, САД
Занимање
  • Пејачка
  • текстописец
  • гитарист
  • музички продуцент
  • глумица
Активен период1975–денес
Потпис

Џоун Џет ((англ. Joan Jett); родена како Џоун Мари Ларкин, (Joan Marie Larkin); 22 септември 1958) [1] ― американска рок пејачка, гитарист, текстописец, музички продуцент и глумица. Популарност стекнала како пејачка на групата Runaways и како фронтмен на групата која самата ја основала, Joan Jett and the Blackhearts. Додека била член на The Runaways ја отпеала хит песната „Chery Bomb“. "I Love Rock'n Roll", песна која ја отпеала со Blackhearts е нејзина најпозната песна; објавена била во 1982 година и седум недели го држела првото место на Билбордовата Hot 100 листа.[2] Други успешни песни на Џет се: „Bad Reputation“, „Light of Day“, „I Hate Myself for Loving You“ и препевите на „Crimson and Clover“, „Do You Wanna Touch Me“ и „Dirty Deeds“.

Нејзиниот глас е мецосопран.[3] Три нејзини албуми биле продадени во платинест или златен тираж.[4][5][6] Го носи епитетот „Кралица на рокенролот“. Joan Jett & the Blackhearts биле примени во Куќата на славата на рокенролот во 2015 година.[7]

Џоун Џет денес живее во Лонг Бич.[8][9]

Живот и кариера

[уреди | уреди извор]

Џоун Мари Ларкин е родена на 22 септември 1958 година, во Виневуд, предградие на Филаделфија. Во 1967 година, со нејзиното семејство се преселила во Роквил, Мериленд.[10] На 13-годишна возраст, татко ѝ за Божиќ и подарил гитара, а потоа времето претежно го поминувала во пишување песни.[11] Нејзиното семејство потоа се преселило во предградие на Лос Анџелес. Набргу по преселбата, нејзините родители се развеле и таа го сменила своето име во Џоан Џет, бидејќи мислела дека тоа презиме ѝ прилега на една рок-ѕвезда.[12]

The Runaways

[уреди | уреди извор]

На 16-годишна возраст, Џет заедно со тапанарот Сенди Вест ја основале групата Runaways. На групата ѝ се придружиле Мики Стил, Џеки Фокс, Лита Форд и Шери Кари и ја создале класичната постава. Иако првично Кари била фронтмен на групата, Џет понекогаш пеела водечки вокали, свирела ритам гитара и пишувала дел од композициите на групата заедно со Форд, Вест и Кари.

Групата снимила 5 албуми (заедно со албумот Live in Japan),[13] кои биле популарни во Европа, Азија, Австралија, Канада и Јужна Америка, но не и во САД.[2][14] Во 1977 година, по објавувањето на нивниот втор албум, групата тргнала на светска турнеја, и постигнала особен успех во Јапонија.

Во 2010 година, бил снимен филмот The Runaways, во кој Кристен Стјуарт ја игра Џет, а Дакота Фенинг ја има улогата на Кари.[2][15]

Соло кариера

[уреди | уреди извор]

Во 1979 година, Џет била во Англија, во обид да започне соло кариера. Таму снимила три песни со Пол Кук и Стив Џонс од Секс Пистолс.[16] Откако се вратила во Лос Анџелес се запознала со текстописецот и продуцент Кени Лагуна.[17] Тие се спријателиле и решиле да работат заедно откако Џет ќе се пресели во Лонг Бич, Њујорк, каде што живеел Лагуна.

Џет и Лагуна во студиото на Who го снимиле првиот соло албум на Џет кој на 17 мај 1980 година бил објавен во Европа. Во САД, албумот бил одбиен од 23 големи издавачи,[18] и Џет и Лагуна го издадале независно преку нивната нова издавачка куќа Blackheart Records.[17]

Joan Jett and the Blackhearts
Joan Jett and the Blackhearts на настап во Сакраменто, во 2012
Животописни податоци
Жанрови
Период на активност1979–денес
Издавачи

Joan Jett and the Blackhearts

[уреди | уреди извор]
Џет на настап во живо во Норвешка, во текот на 1980-тите

Со помош на Лагуна, Џет ги основала Blackhearts.[19] Таа објавила оглас во LA Weekly со кој барала членови на групата.[20]

Концертот во Паладиум во Њујорк од 1981 година бил пресвртница за групата. По една година поминати на турнеи, Blackhearts снимиле нов албум под наслов I Love Rock'n Roll. Насловната песна од албумот „I Love Rock'n Roll“, во 1982 година седум последователни недели бил на прво место на Billboard Hot 100.[21] Оваа песна се наоѓа на 56 место на Билбордовата листа на најдобри песни на сите времиња. Во 2016 година, песната исто така била примена во Гремиевата куќа на славата.[22]

Печатот ја промовирал Џет како „Кума на панкот“ [23] и „Оригинална Riot grrrl . Џет исто така се нарекува и „Кралица на рокенролот“.[24][25][26][27]

Личен живот

[уреди | уреди извор]
Џет ја промовира РЕТА на Унион Сквер, Њујорк, 2010 година

Џет станала вегетаријанец во доцните 1980-ти и ги поддржува правата на животните.[28][29]

Таа со години одбивала да ги потврди или да ги негира гласините дека е лезбејка или бисексуалка. Во интервју за списанието Out во 1994 година, рекла: „Не велам не, не велам да, велам верувајте што сакате.“ [30]

Во 2016 година, поранешната гитаристка на Runaways, Лита Форд, во своите мемоари открила дека привремено го напуштила бендот затоа што сите други членови биле „геј“. Таа напишала „Прво дознав дека Сенди, со која најмногу се дружев, била лезбејка. Потоа дознав дека Чери се мува со Џоун. Бев толку исплашена што го напуштив бендот. Кога дознав дека сите девојки се геј во бендот, не знаев како да го поднесам тоа. Не знаев што е тоа.“ [31]

Награди и почести

[уреди | уреди извор]
  • Музичка куќа на славата во Лонг Ајленд (класа од 2006 година).[32]
  • Ролинг Стоун - 100 најголеми гитаристи на сите времиња (бр. 87).
  • 2012 Награда Нанчи Александар за активист, за нејзините заложби за благосостојба на животните.[33]
  • 2013 ја добила наградата Рок легенда на Западен Холивуд.[34]
  • 2014 AP Icon Award [35]
  • 2014 Награда Златен Бог [36]
  • Воведена во Куќата на славата на рокенролот (класа од 2015 година) [37]

Дискографија

[уреди | уреди извор]

Соло

  • Joan Jett (1980); преобјавен под името Bad Reputation (1981)
  • The Hit List (1990)

со Blackhearts

  • I Love Rock 'n' Roll (1981)
  • Album (1983)
  • Glorious Results of a Misspent Youth (1984)
  • Good Music (1986)
  • Up Your Alley (1988)
  • Notorious (1991)
  • Pure and Simple (1994)
  • Naked (2004)
  • Sinner (2006)
  • Unvarnished (2013)
  • Changeup (2022)
  • Mindsets (2023)

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Празен навод (help)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Erlewine, Stephen Thomas. „Joan Jett“. All Music Guide via VH1. Посетено на October 18, 2011.
  3. ↑ „Summer Celebration review: Joan Jett“. MLive.com. June 26, 2009. Посетено на April 18, 2014.
  4. ↑ Martin, Bill (2002). Pro Secrets of Heavy Rock Singing. Sanctuary Publishing. стр. 9. ISBN 978-1-86074-437-2.
  5. ↑ „10 great feminist anthems“. Архивирано од изворникот на November 22, 2013. Посетено на June 16, 2013.
  6. ↑ „What the Press is Saying“. Joan Jett and the Blackhearts. Посетено на June 16, 2013.
  7. ↑ McDonald, Soraya (December 16, 2014). „Joan Jett, Bill Withers, Lou Reed and Green Day among those to join Rock and Roll Hall of Fame“. The Washington Post. Архивирано од изворникот на December 17, 2014. Посетено на August 23, 2018.
  8. ↑ Doyle, Heather (April 8, 2015). „Long Beach's Joan Jett to Be Inducted to Rock Hall of Fame“. Long Beach Patch. Посетено на February 8, 2019.
  9. ↑ Fischler, Marcelle (August 5, 2007). „Her Life Is a Punk-Rock Workout, and That's the Way She Likes It“. The New York Times. Посетено на February 8, 2019.
  10. ↑ Myerov, Joshua (August 9, 2000). „She loves rock 'n' roll“. Gazette.net. Архивирано од изворникот на October 18, 2015. Посетено на June 2, 2015.
  11. ↑ Празен навод (help)
  12. ↑ „Joan Jett: Times Talk“ (англиски). Архивирано од изворникот на 2022-09-29. Посетено на October 1, 2018 – преку YouTube.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  13. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. Joan Jett biography — AllMusic (англиски)
  14. ↑ „Encore: Joan Jett Leaves Her Mark“. Spin. March 2009. Архивирано од изворникот на October 18, 2012. Посетено на March 11, 2010.
  15. ↑ „The Runaways synopsis“. IMDb. Посетено на March 11, 2010.
  16. ↑ „Joan Jett 'I Love Rock and Roll' Classic Tracks“. Sound on Sound. October 1, 1970. Посетено на November 8, 2013.
  17. ↑ 17,0 17,1 „Kenny Laguna“. MTV. Архивирано од изворникот на 2016-08-09. Посетено на April 18, 2014.
  18. ↑ „Joan Jett and the Blackhearts“. JoanJett.com. Посетено на August 25, 2010.
  19. ↑ Gross, Jonathan (June 1983). „Joan Jett: The Road Goes on Forever“. Record. 2 (8): 1, 10–11, 30.
  20. ↑ Gleeson, Sinead (June 18, 2010). „Year of the Jett“. The Irish Times. Посетено на April 16, 2011. While trying to set up the band that would become the Blackhearts, she posted a classified ad "looking for three good men", and it's easy to assume that the Runaways experience had put her off being in an all-female band.
  21. ↑ Whitburn, Joel (2004). The Billboard Book of Top 40 Hits, 8th Edition (Billboard Publications), page 322.
  22. ↑ Грешка во повикувањето на Шаблон:Наведена изјава за печат: Параметарот title мора да се определи
  23. ↑ Fulton, Rick (September 5, 2010). „Joan Jett can see similarities with biopic alter ego Kristen Stewart as she advises Twilight star on dealing with fame“. Sunday Mail. Посетено на April 16, 2011. Joan, who has been dubbed the godmother of punk,
  24. ↑ Petras, Kathryn; Petras, Ross (April 22, 2014). "It Always Seems Impossible Until It's Done.": Motivation for Dreamers & Doers. Workman Publishing Company. стр. 360. ISBN 978-0-7611-8127-9. American rock guitarist, singer, and songwriter; called the Queen of Rock 'n' Roll
  25. ↑ Thompson, Dave (August 1, 2011). Bad Reputation: The Unauthorized Biography of Joan Jett. Backbeat Books. стр. 244. ISBN 978-1-61713-077-9. Hendrix, Mike "The Queen of Rock and Roll" (Outlaw Biker, issue 173, 2008)
  26. ↑ „Joan Jett on Being 'The Queen of Rock 'n' Roll' (Interview)“. Biography.com. Архивирано од изворникот на June 29, 2018. Посетено на August 6, 2016.
  27. ↑ „Joan Jett tops celebrity birthdays for September 22“. Toronto Sun. September 18, 2014. Посетено на April 2, 2015.
  28. ↑ Stallwood, Kim W. (2001). Speaking Out for Animals: True Stories about Real People who Rescue Animals. Lantern Books. p. 110. ISBN 978-1930051348
  29. ↑ "What's in your basket, Joan Jett?". theguardian.com. Retrieved January 22, 2023.
  30. ↑ Rogers, Ray (April 1994). „Joan Jett Rules as Rock's Spinster Queen“. Out: 32–34. Посетено на April 27, 2015.
  31. ↑ Brekee, Kira (February 29, 2016). „Lita Ford Reveals She Quit The Runaways Because Her Bandmates 'Were All Gay'“. Huffington Post. Посетено на May 23, 2021.
  32. ↑ „Notes of praise for LI musicians at Hall induction“. Newsday. October 16, 2006. Архивирано од изворникот на February 13, 2007.
  33. ↑ „Joan Jett honored for animal charity work“. MSN. November 5, 2012. Архивирано од изворникот на November 7, 2012.
  34. ↑ „Thisfunktional: SSMF Day 1 - Honoree Joan Jett receives award, Gibson Signature guitar, August 1 becomes Joan Jett Day in West Hollywood“. Thisfunktional.com. Посетено на May 3, 2019.
  35. ↑ Zaleski, Annie (July 22, 2014). „Once-in-a-Lifetime Performances Highlight Inaugural Alternative Press Music Awards“. Loudwire.com. Посетено на April 18, 2015.
  36. ↑ „2015 Rock and Roll Hall of Fame Class: See the Inductees“. Radio.com. December 16, 2014. Архивирано од изворникот на December 17, 2014. Посетено на April 2, 2015.
  37. ↑ McDonald, Soraya (December 16, 2014). „Joan Jett, Bill Withers, Lou Reed and Green Day among those to join Rock and Roll Hall of Fame“. The Washington Post. Посетено на December 16, 2014.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
  • Joan Jett at the Internet Broadway Database
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Џоун_Џет&oldid=5248699“