Прејди на содржината

Мари де Гурне

Од Википедија — слободната енциклопедија
Фронтиспис на Мари ле Џарс де Гурне

Мари де Гурне (6 Октомври 1565, Париз - 13 јули, 1645 година) била француска писателка, која напишала роман и голем број на други книжевни состави, вклучувајќи и две протофеминистички дела, Рамноправноста на мажите и жените (1622) и Достагата на Дамите (Les femmes et Grief des dames, 1626). Во својот роман Le Promenoir de M. de Montaigne qui traite de l’amour dans l’œuvre de Plutarque таа ги истражува опасностите со кои се соочуваат жените кога стануваат зависни од мажите. Таа инсистираше на тоа дека жените треба да бидат образовани.

Таа исто така беше уредник и коментатор на Мишел де Монтењ. Ги читала неговите дела во тинејџерските години, Гурне патувала за да го сретне и на крајот стана неговата "fille d'alliance" ("посвоена ќерка").[1] Таа го добила своето име од Шато де Гурне во Гурне сур Аронд (во Ил де Франс провинција) кој нејзиниот татко, Гијом Ле Џарс, го купи непосредно пред да почине во 1578 година.

Во Париз, Марија де Гурне ги сретна Хенри Луис Хаберт де Монтмор и фламанскиот научник Јуст Липсиј ја претстави во Европа како добра писателка. Гурне си најде заштитници пишувајќи за кралицата Маргарита Валоа, Хенри IV од Франција, Марија де Медичи, Луј XIII, министрите Вилерој и Жанин, и Ришелје. Таа на тој начин ја добива привилегијата да биде во можност да ги објави нејзините дела и и била доделена скромна кралска стипендија. Како жена, Марија де Гурне често беше предмет и на лични напади и на неосновани критики за нејзината работа. Таа никогаш не се омажила, а се поддржувала себеси преку својата оставина и работа.

Мари де Гурне беше самоука во латински и грчки. Таа преведила дела од Салустиј, Овидиј, Вергилиј, и Такит. Таа пишувала стихови за својата мачка Леонор (исто така, името на ќерката на Монтењ) и за Јованка Орлеанка и ја критикуваше Прециозната литература. Таа почина на 13 Јули 1645, на возраст од 79 и е погребана во Свети Есташ во Париз.

  • "Среќен си ти, читателу, ако не припаѓаш на овој пол на кој се добро му е забрането"[2]
  • Adieu de l'ame du Roy de France et de Navarre Henry le Grand à la Royne, avec la defence des Peres Jesuistes / par la damoiselle de G.
  • L'ombre de la damoiselle de Gournay (1626, 1634 and 1641)
  • Les advis ou Les présens de la demoiselle de Gournay (1634)
  • Les essais de Michel seigneur de Montaigne : nouvelle édition exactement purgée des défauts des precedentes, selon le vray original, et enrichie & augmentée aux marges du nom des autheurs qui y sont citez, & de la version de leurs passages, avec des observations très importantes & necessaires pour le soulagement du lecteur, ensemble la vie de l'auteur, & deux tables, l'une des chapitres, & l'autre des principales matières, de beaucoup plus ample & plus utile que celles des dernieres éditions / [Henri Estienne] ; [Marie de Jars de Gournay]

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
  1. Essays book II ch. 17 (John Florio translation)
  2. Gournay, Marie de. Égalité des hommes et des femmes (1622)