Стефан Марковиќ (политичар)
Стефан Марковиќ (26 јули 1804 – 29 ноември 1864) бил српски политичар. [1]
Биографија
[уреди | уреди извор]Марковиќ е роден во Земун, а основно училиште завршил во градот во 1815 година, а гимназија во Сремски Карловци во 1821 година [2] Студирал на универзитет во Австрија, а во 1834 година се преселил во Србија. [2]
Во 1834 година дошол да живее во Крагуевац, тогашниот главен град на Србија. Бил член на владата и секретар на кабинетот на премиерот од 1835 година; директор на канцеларијата на принцот од 28 септември 1837 година; главен секретар на Приватниот совет од 1839 година; член на советот од 1842 до 1857 година; министер за правда и министер за образование од 21 декември 1854 до 29 мај 1856 година; вршител на должноста министер за надворешни работи од 29 мај до 16 септември 1856 година; министер за правда и образование од 16 септември 1856 до 19 јуни 1857 година; и повторно министер за надворешни работи од 19 јуни 1857 година до 31 март 1858 година. [2]
Марковиќ бил номиниран за прв член на Друштвото на српските букви: претходник на Српската кралска академија на 27 мај 1842 година; тој исто така ја извршуваше функцијата претседател на Друштвото (ДСС) од 27 декември 1854 година до 19 јуни 1857 година.[1] [3]
Со враќањето на власт на кнезот Милош Обреновиќ, Марковиќ, знаејќи дека неговата политичка кариера е завршена, ја напуштил земјата во 1858 година и повеќе не се вратил. Починал во Виена во 1864 година.[1]
Марковиќ починал во Виена во 1864 година.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Љубомир Никић; Гордана Жујовић; Гордана Радојчић-Костић. Грађа за биографски речник чланова ДСС, СУД и СКА. Srpska akademija nauka i umetnosti. стр. 180–. GGKEY:981NS64P25L.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „List of the Ministers for Foreign Affairs Since the Forming of the First Government in 1811 (Stefan Markovic)“. mfa.gov.rs. Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Serbia.
- ↑ Biography, Serbian Academy of Sciencies and Arts
