IC 82
IC 82 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Часовник |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 3 ч 3 м 9,6 с |
Деклинација | -50° 30' 41" |
Положбен агол | 155° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | галаксија |
Морфолошки вид | Sb |
Привиден сјај (видлив) |
15,4 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
16,2 |
Површински сјај | 13,3 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 0,8' x 0,2' |
Историја | |
Откривач | Делајл Стјуарт |
Откриена | 5 декември 1899 |
Други ознаки | ESO 199-11 |
IC 82 — галаксија во соѕвездието Часовник, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 82 се споменува и како ESO 199-11.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 5 декември 1899 година од страна на Делајл Стјуарт.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 82 е од видот Sb.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15,4 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 16,2 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,3 m/лм2.[2] IC 82 има привидни димензии од 0,8' х 0,2'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 3 м 9,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -50° 30' 41".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 155°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на IC 82 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 11495.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Запис за IC 82 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература
[уреди | уреди извор]- Dixon, R.S., and George Sonneborn, "A Master List of Nonstellar Optical Astronomical Objects (MOL)". Columbus, Ohio, Ohio State University Press, 1980. (0,526)