Jump to content

ഭാനുഭക്ത ആചാര്യ

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
Aadikavi

ഭാനുഭക്ത ആചാര്യ
നേപ്പാളി കവി
നേപ്പാളി ഭാഷയിലെ ആദ്യത്തെ കവി, ഭാനുഭക്ത ആചാര്യ
ജന്മനാമം
भानुभक्त आचार्य
ജനനം1814 (1871 B.S.)
ചുണ്ടി രാംഘ, ഗാസിക്കുവ തനാഹുൻ ജില്ല, നേപ്പാൾ
മരണം1868 (വയസ്സ് 53–54) (1925 B.S.)
സെറ്റിഘട്ട്, തനാഹുൻ ജില്ല
തൊഴിൽകവി
ഭാഷനേപ്പാളി ഭാഷ
ദേശീയതനേപ്പാളീസ്
പൗരത്വംനേപ്പാളീസ്

നേപ്പാളി കവിയും പരിഭാഷകനും എഴുത്തുകാരനുമായിരുന്നു ഭാനുഭക്ത ആചാര്യ. സംസ്കൃതത്തിൽ നിന്ന് നേപ്പാളി ഭാഷയിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്ത മഹത്തായ ഇതിഹാസം രാമായണം ഭാനുഭക്ത രാമായണം എന്നപേരിൽ ഇതറിയപ്പെടുന്നു. രാമായണ ഇതിഹാസം സംസ്കൃതത്തിൽ നിന്ന് വിവർത്തനം ചെയ്ത ആദ്യ വ്യക്തിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. അക്കാലത്ത് മറ്റ് സമകാലിക കവികൾ രാജ്യത്തുണ്ടായിരുന്നിട്ടും, നേപ്പാളി ഭാഷയിലെ ആദികവി (ആദ്യത്തെ കവി) എന്ന പദവിയിൽ അദ്ദേഹത്തെ ബഹുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.[1]

ആദ്യകാലജീവിതം

[തിരുത്തുക]

1814 ജൂലൈ 13 ന് (29 ആശാർ 1871 ബി.എസ്.) നേപ്പാളിലെ തനാഹു ജില്ലയിൽ രാംഘ ഗ്രാമത്തിൽ ആണ് ഭാനുഭക്ത ആചാര്യ ജനിച്ചത്. ഒരു ബ്രാഹ്മണ കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച ആചാര്യ വീട്ടിൽ മുത്തച്ഛനിൽ നിന്ന് വിദ്യാഭ്യാസം നേടി. എല്ലാ സഹോദരന്മാരിലും മൂത്തവനായിരുന്ന പിതാവ് ധനഞ്ജയ ആചാര്യ ഒരു ഭരണ ഉദ്യോഗസ്ഥനായിരുന്നു.

വിദ്യാഭ്യാസം

[തിരുത്തുക]

ഭാനുഭക്തൻ സംസ്കൃത വിദ്യാഭ്യാസം വീട്ടിലും പിന്നീട് വാരണാസിയിലും നിന്ന് നേടി.[1][2]

കരിയറും എഴുത്തും

[തിരുത്തുക]

കവിതയിലും, നേപ്പാളി സാഹിത്യരംഗത്തും നൽകിയ സംഭാവനകൾക്ക് ആദികവി എന്ന പദവി നൽകി ആദരിക്കുന്നു. എല്ലാ വർഷവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മദിനം ഭാനു ജയന്തി (ജൂലൈ 13) ആയി ആചരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തെ ബഹുമാനിക്കാൻ വിവിധ സാഹിത്യ പരിപാടികൾ സംഘടിപ്പിക്കാറുണ്ട്.[2][3]

ഭാനുഭക്ത ആചാര്യന്റെ പ്രതിമ നേപ്പാളിലെ തനാഹുൻ ജില്ലയിലെ ചുണ്ടി രാംഘയിൽ

നേപ്പാളി ഭാഷയുൾപ്പെടെയുള്ള ദക്ഷിണേഷ്യൻ ഭാഷകൾ അക്കാലത്ത് ഭാഷാ പ്രചാരണത്തിന്റെ ഒരു വാമൊഴി മാധ്യമമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. ദക്ഷിണേഷ്യയിലെ മിക്ക ലിഖിതഗ്രന്ഥങ്ങളും സംസ്കൃതത്തിൽ ആധിപത്യം പുലർത്തിയിരുന്നതിനാൽ, ഇത് പൊതുജനങ്ങൾക്ക് അപ്രാപ്യമായിരുന്നു. അധ്യാപകർ, പണ്ഡിതന്മാർ, പുരോഹിതന്മാർ എന്നീ നിലകളിൽ മികവ് പുലർത്തിയ ജാതി ബ്രാഹ്മണരായതിനാൽ, എല്ലാ മതഗ്രന്ഥങ്ങളിലേക്കും മറ്റ് സാഹിത്യകൃതികളിലേക്കും ഉള്ള പ്രവേശനം അവർക്ക് മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. വിദ്യാഭ്യാസം നേടാനും സംസ്‌കൃതം മനസ്സിലാക്കാനും കഴിയുന്നവർ ചുരുക്കം പേർ മാത്രമായിരുന്നു. നിരവധി കവികൾ സംസ്കൃതത്തിൽ കവിതകൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ആചാര്യ നേപ്പാളി ഭാഷയിൽ എഴുതാൻ തുടങ്ങിയത് ഭാഷയെ ജനപ്രിയമാക്കുക മാത്രമല്ല, റാണ ഭരണാധികാരികളിൽ നിന്ന് സ്വീകാര്യത നേടുകയും ചെയ്തു. രാമന്റെ വീരോചിതമായ സാഹസകൃത്യങ്ങളുടെ കഥ നേപ്പാളി സംസാരിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥ ലഭിക്കാനുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗം ഇതിലൂടെ ലഭിച്ചു. ഭൂരിഭാഗം ആളുകൾക്കും സംസ്‌കൃത ഭാഷ മനസ്സിലാകാത്തതിനാൽ അദ്ദേഹം ഇതിഹാസം നേപ്പാളി ഭാഷയിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്തു. രാമായണത്തിന്റെ ഗാനരചനാ ശൈലി കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിവർത്തനങ്ങൾ പണ്ഡിതന്മാർ വിശ്വസിക്കുന്നത് "ഭാവയും മർമ്മവും" ചേർത്ത് ഒരു കവിത പോലെ ശബ്ദിക്കുന്നതിനുപകരം പ്രാദേശിക സ്വാധീനത്തെയോ രാമായണത്തിന്റെ ആന്തരിക അർത്ഥത്തെയോ വളച്ചൊടിക്കാതെ ഒരു ഗാനം പോലെ മുഴങ്ങുന്നു.[2][4]

പാശ്ചാത്യ വിദ്യാഭ്യാസമൊന്നും അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചില്ല. വിദേശ സാഹിത്യത്തിൽ പരിചിതനായിരുന്നുമില്ല. അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതിയും പരീക്ഷണാത്മക യാത്രയും പ്രാദേശിക സാഹിത്യവ്യവസ്ഥയിലേക്ക് ആദ്യമായി നിലനിർത്തുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾക്ക് നേപ്പാളി രസം പകരുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രചനകളുടെ പ്രധാന സവിശേഷതകൾ ലളിതവും ശക്തവുമായിരുന്നു. മതബോധം, ലാളിത്യബോധം, എന്നിവ മറ്റ് കവികളുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്താൻ കഴിയാത്തതായിരുന്നു. മരണശേഷവും ഓർമിക്കാൻ കഴിയുന്നതിനായി ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു ജീവിതം നയിച്ച് സമൂഹത്തിന് എന്തെങ്കിലും നൽകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു പുല്ല് വെട്ടുകാരനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നതുവരെ ഒരു സമ്പന്ന കുടുംബത്തിൽപ്പെട്ട അദ്ദേഹത്തിന് ഒരിക്കലും സാമ്പത്തിക പ്രശ്‌നങ്ങളൊ മറ്റൊന്നും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. സമൂഹത്തിൽ ഒരു മുദ്ര പതിപ്പിക്കുന്ന എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹത്തെ പ്രേരിപ്പിച്ചത് പുല്ല് വെട്ടുകാരന്റെ വാക്കുകളാണ്. ആചാര്യ തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും ശ്രഷ്‌ഠമായ രണ്ട് കൃതികൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അതിൽ ഒന്ന് ഭാനുഭക്ത രാമായണവും മറ്റൊന്ന് ജയിലിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ പ്രധാനമന്ത്രിക്ക് ശ്ലോക രൂപത്തിൽ എഴുതിയ കത്തുമാണ്. പേപ്പറിൽ ഒപ്പിടുന്നതിൽ ചില തെറ്റിദ്ധാരണകൾ കാരണം അദ്ദേഹത്തെ ഒരു ബലിയാടാക്കി ജയിലിലേക്ക് അയച്ചു. ജയിലിൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആരോഗ്യം മോശമാവുകയും മോചിപ്പിക്കപ്പെടുമെന്ന തെറ്റായ പ്രതീക്ഷകൾ നൽകുകയും ചെയ്തുവെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കേസ് പോലും കേട്ടില്ല. അതിനാൽ, തന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം ആവശ്യപ്പെട്ട് അദ്ദേഹം പ്രധാനമന്ത്രിക്ക് ഒരു നിവേദനം എഴുതി. അത് പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മഹത്തായ കൃതികളിലൊന്നായി മാറി.[2][4][5]

ഇതും കാണുക

[തിരുത്തുക]

ചിത്രശാല

[തിരുത്തുക]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. 1.0 1.1 Ācārya, Naranātha; Śivarāja Ācārya; Sāmbkslo thiyoarāja Ācārya; Jayaraj Acharya (1979). Ādikavi Bhānubhakta Ācāryako saccā jı̄vanacarittra. Tanuṅa: Naranātha Ācārya. OCLC 10023122. {{cite book}}: Unknown parameter |last-author-amp= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 "Adikabi Bhanubhakta Acharya" (in ഇംഗ്ലീഷ്). Kathmandu: Boss Nepal. Archived from the original on 2019-02-22. Retrieved 2019-02-22.
  3. TB Chhetri. "Autobiography of Bhanubhakta Acharya" (in ഇംഗ്ലീഷ്). Thimpu: Global Bhutanese Literary Organization. Retrieved 2019-02-22.
  4. 4.0 4.1 Bishnu K.C. (2006-07-14). "Bhanubhakta: The First Poet Of Nepali language" (in ഇംഗ്ലീഷ്). Oh My Newsl. Archived from the original on 2019-11-06. Retrieved 2019-02-22.
  5. "Information About Nepali Poet (Aadikavi) Bhanubhakta Acharya" (in ഇംഗ്ലീഷ്). Kathmandu: IM Nepal. Retrieved 2019-02-22.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഭാനുഭക്ത_ആചാര്യ&oldid=4021499" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്