Libbarda

'A libbarda è n'arma nnastata a pponta, tagliente 'a entrambe 'e late. Se cumpone 'e na lamma 'e scure sormontata 'a na cuspide o 'a na lamma 'e picca e sveluppante, pusteriormente, dinto n'ancìno o dinto na secunna cuspide. Pe ffurma e utilizzo allicorda assaje 'a voulge, d''a quale se custituisce comme na sorta d'evoluzione cchiù raffinata.

Etimuloggia

'A rìggene d''o vucabulo "libbarda" è ancora oggetto 'e cuntese. dint''a lengua turesca, "hellebarde" avesse a dderivà 'a Halm-Barte (bastone-ascia). Na simile analise a ll'etimuloggia d''o nomme cuncurresse a avvalurà l'ipotise ca 'a libbarda, comme n'ata arma nnastata diffusase dinto Auropa a ppartì 'a ll'Anno Mille, 'a berdica, derive dê granne scure 'a uerra 'n auso ê ppupulazzione germaneche d''o Nordauropa (v. Ascia danese).

Besogna nnoltre cunziderà ca 'n chille pajise arrò forte fuje 'a nfruenza d''e vichinghe, comme 'o Regno 'e Scozzia e 'o Principato 'e Kiev, ancora dinto èbbreca renascimentale erano 'n auso granne scure 'a uerra assurte ô rango d'arme nnastate p'occupà chella nicchia tatteca riempita, dinto Auropa Occidentale dâ libbarda: 'a berdica pulacco-rossa e ll'ascia Lochaber scozzese.