Ruin
De Utdruck Ruin (vun latiensch ruere störten) betekent de Resten vun en Bowark.
Bowarken köönt op verschedene Oorden to Ruinen warrn. Krieg weer faken de Utlöser dat ganze Städer to Ruinenstäder wörrn. Ok dat freewillige Weggahn vun de Inwahners oder de Dood vun gröttere Delen vun de Inwahners föhr dorto, dat Bowarken to Ruinen wörrn. Hüüt gifft dat ok so nöömte Industrieruinen. Dat sünd Boprojekten, bi de dat Geld utgahn is un all de Investitschonen bet to dissen Punkt ahn Nütt weren. Fröher wörrn Ruinen faken as Steenbrook bruukt, üm ut de Steen ne'e Bowarken to boen.
Antike Ruinen sünd mit de Renaissance (üm 1500) op dat Intresse vun Kunst un Kultur stött. Vör de Franzöösche Revolutschoon wörrn de antiken Ruinen dör Constantin François Volney to Symbolen vun de politsche Liekheit.
Mit de Aufklärung un de Romantik wunnen ok de middelöllerlichen Ruinen an Ansehn, denn se wörrn as sichtbor Tüügnis vun vergangen Tieden mit histoorsch Bedüden sehn. Ehr Anblick weer todem en Symbol för dat emotschonale Fastholen an ene idealiseerte Vergangenheit in'n Gegensatz to de Industrielle Revolutschoon, de mehr un mehr vöranschreed un vun vele as en Bedrohung ansehn wörr. Dat Huldigen an de Ästhetik vun't Uteneengahn kummt ok in de engelsche Goornbokunst vun't 18. Johrhunnert to'n Utdruck, in de Parkanlagen as Landschopsinszenerungen anleggt un mit künstliche Ruinen versehn wörrn.
Vele Ruinen vun Borgen, Slötter oder Kloosters wunnen in't 19. Johrhunnert en hooch, to'n Deel symboolsch Bedüden, as to'n Bispeel de Wartburg.
Hüüt sünd vele Ruinen as Denkmaal schuult. Över dat Afreten oder dat Wedderopboen vun Ruinen gifft dat vele Diskuschonen. So is de Froonkark in Dresden, vun de de Ruin toeerst as Mahnmaal gegen den Krieg stahnbleven schull, nadem de Stadt ut Ruinen nee opricht wörr, wedder opboot worrn.
De Symbolhaftigkeit vun Ruinen warrt ok dör den Titel vun de Natschonalhymne vun de DDR „Auferstanden aus Ruinen ...“ (Wedder opstahn ut Ruinen) wiest.
