Naar inhoud springen

Anne White

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anne White
Wimbledon 1986
Wimbledon 1986
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Charleston, WV, VS
Geboortedatum 28 september 1961
Woonplaats Los Angeles, CA, VS
Lengte 1,80 m
Profdebuut 1978
Met pensioen 1991
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 411.022 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 32–40
Titels 1
Hoogste positie 19e (17 maart 1986)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1981, 1983)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1982)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1983)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 76–51
Titels 7
Hoogste positie 18e (14 maart 1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1983, 1984)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1985)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1984, 1985)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1984)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 13–11
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1982, 1985)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1987)
Laatst bijgewerkt op: 10 augustus 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Anne White (Charleston, 28 september 1961) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. White speelt rechts­handig. Zij was actief in het internationale tennis van 1978 tot en met 1991.

White debuteerde in november 1978 op het Florida Federal Open in Oldsmar[1] nabij Clearwater[2] (Florida, VS) – zij versloeg er de Britse Glynis Coles en Jeanne Evert, en bereikte zo de kwartfinale. In 1980 had zij haar grandslamdebuut op het US Open – na een vrijstelling voor de eerste ronde verloor zij haar openings­partij in de tweede ronde. Bij haar volgende grandslamdeelname, op Roland Garros 1981, won zij twee partijen en bereikte zij de derde ronde.

Na een viertal halve-finaleplaatsen op WTA-toernooien in 1983 (Hershey, Atlanta, Birmingham) c.q. 1984 (Johannesburg) stond White in 1984 voor het eerst in een finale, op het WTA-toernooi van Birmingham – zij verloor van landgenote Pam Shriver. In 1987 veroverde White haar enige WTA-titel, op het toernooi van Phoenix, door in de eindstrijd de Australische Dianne Balestrat te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde, eenmaal op het US Open 1983 en andermaal op Roland Garros 1984. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 19e plaats, die zij bereikte in maart 1986.

White behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1980 op een klein toernooi, het USTA Penn Circuit, in Rockwall (Texas, VS), samen met landgenote Caryn Copeland – zij verloren van het Amerikaanse duo Rita Agassi en Tina Mochizuki.[3] Later dat jaar speelde White voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het US Clay Court Championship in Indianapolis, samen met land­genote Heather Ludloff.[4] Drie weken later had zij haar grandslamdebuut, op het US Open, met land­genote Nancy Yeargin aan haar zijde – na een vrijstelling voor de eerste ronde verloren zij in de tweede ronde van het Nederlandse duo Marcella Mesker en Nanette Schutte. Bij haar volgende grandslam­deelname, op Roland Garros 1981 samen met Stacy Margolin, won zij twee partijen en bereikte zij de derde ronde.

White stond in 1984 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Washington, samen met land­genote Leslie Allen – zij verloren van het Amerikaanse koppel Barbara Potter en Sharon Walsh. Vier weken later veroverde White haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Houston, samen met de Joego­sla­vische Mima Jaušovec, waarbij zij revanche nam op het duo Potter en Walsh. In totaal won zij zeven WTA-titels, de laatste in 1987 op het Pan Pacific Open in Tokio, samen met landgenote Robin White, waarbij zij de Bulgaarse zussen Katerina en Manuela Maleeva versloegen.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, eenmaal op het US Open 1984 en andermaal op Roland Garros 1985, beide met landgenote Betsy Nagelsen. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 18e plaats, die zij bereikte in maart 1988.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

In deze discipline bereikte White de kwartfinale op Wimbledon, eerst in 1982 met landgenoot Chip Hooper en later nogmaals in 1985 met landgenoot Eliot Teltscher.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

White vertegenwoordigde de Verenigde Staten tweemaal op de Wightman Cup, in 1985 en 1986 – beide keren wonnen de Amerikaanse dames met 7–0.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1980 [5] 42
1981 [6] 41
1982 [7] 51
1983 37
1984 45 [8] 14
1985 20 [9] 22
1986 51 20
1987 57 23
1990 127
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1987-03-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Phoenix hardcourt Vlag van Australië Dianne Balestrat 6-1, 6-2
verloren finales
1. 1984-06-17 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver 6-7, 3-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1984-02-05 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston tapijt (i) Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Mima Jaušovec Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
6-4, 3-6, 7-6
2. 1984-03-18 Vlag van Verenigde Staten WTA Palm Beach gravel Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
2-6, 6-2, 6-2
3. 1984-03-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Dallas tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Leslie Allen Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins
Vlag van Australië Elizabeth Sayers
6-4, 5-7, 6-2
4. 1984-06-17 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Verenigde Staten Leslie Allen Vlag van Verenigde Staten Barbara Jordan
Vlag van Australië Elizabeth Sayers
7-5, 6-3
5. 1986-04-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Hilton Head gravel Vlag van Verenigde Staten Chris Evert Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf
Vlag van Frankrijk Catherine Tanvier
6-3, 6-3
6. 1987-03-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Dallas tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin
Vlag van Verenigde Staten Robin White
7-5, 6-3
7. 1987-09-20 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Robin White Vlag van Bulgarije (1971-1990) Katerina Maleeva
Vlag van Bulgarije (1971-1990) Manuela Maleeva
6-1, 6-2
verloren finales
1. 1984-01-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Washington tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Leslie Allen Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
1-6, 7-6, 2-6
2. 1985-04-07 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
6-4, 5-7, 2-6 details
3. 1985-09-29 Vlag van Verenigde Staten WTA New Orleans tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
Vlag van Australië Wendy Turnbull
1-6, 2-6
4. 1987-03-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Phoenix hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek Vlag van Verenigde Staten Penny Barg
Vlag van Verenigde Staten Beth Herr
6-2, 2-6, 6-7

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
  • Noot: in de jaren 1978–1985 werd het Australian Open in december gespeeld.
toernooi 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 2R 1R g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 3R 3R 4R 3R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 2R 1R 1R 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R 2R 4R 3R 3R 1R 1R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1990
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 2R g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 3R 1R 3R HF 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 2R 3R 3R 2R 2R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 3R 1R 1R HF 1R 3R 3R 2R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 3R 2R 5-4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R KF 1R 2R KF 2R 7-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1-2
[bewerken | brontekst bewerken]