Assyrische diaspora
De Assyrische diaspora (Syrisch: ܓܠܘܬܐ, golutho) is een term die gebruikt wordt om de verschillende gemeenschappen van Assyriërs die buiten de Assyrische thuislanden wonen aan te duiden. Assyriërs zijn inheems tot Mesopotamië en de Levant.[1][2] Het inheemse Aramese thuisland ligt binnen de grenzen van het huidige Zuidoost-Turkije, Syrië en Noord-Irak, een regio die overeenkomt met het oude Aram.[1][2] Er bestond al een eeuwenoude diaspora in Egypte en door Aramese missionaire activiteiten in India.[3] Tot de Assyrische Genocide woonde het Assyrische volk grotendeels in zijn thuislanden waarin zij minstens 3000 jaar gevestigd waren.[4][5][6][2]
Vroegtijdige Assyrische diaspora naar de westerse wereld begon in de 19e eeuw met migraties vanuit het Assyrsische thuisland naar de Verenigde Staten en Canada. De eerste grote golf migratie van Assyriërs naar Europa begon met gastarbeiders. De grootste Assyrische diaspora-gemeenschappen zijn te vinden in Zweden, Duitsland, de Verenigde staten en Australië.[7] Assyriërs die behoren tot de Syrisch-Orthodoxe kerk wonen vooral in Europa. In tegenstelling zijn oosterse Assyriërs behorend tot Oost-Syrische kerken vooral gevestigd in de Verenigde Staten en Australië. Onderdrukkingen en vervolgingen op de christelijke Assyriërs hebben geresulteerd in een grote diaspora, voornamelijk in de westerse wereld.[8][9][5][10]
Assyriërs in Europa
[bewerken | brontekst bewerken]De eerste grote golf migratie van Assyriërs naar Europa begon met gastarbeiders. Na 1975 kwam een tweede golf van Assyrische migratie naar Europa wegens onderdrukkingen en oplopende spanningen tussen de Turkse overheid en de Koerdische PKK in de Assyrische regio Tur Abdin. Vanaf de jaren 80 en 90 volgden ook Assyriërs uit Syrië en na de eerste en tweede Golfoorlog de Assyriërs uit Irak.[11] De laatste golf van Assyriërs volgde door de Syrische Burgeroorlog en de opkomst van IS in 2014 in Syrië en Irak. De meeste Assyriërs in Europa zijn gevestigd in Zweden en Duitsland. In Europa zijn de grootste Assyrische gemeenschappen te vinden in de steden Södertälje, Gütersloh, Gießen en Enschede.
Assyriërs in de Benelux
[bewerken | brontekst bewerken]Assyriërs in Nederland
[bewerken | brontekst bewerken]Assyriërs in Nederland zijn grotendeels gevestigd in Twente en Amsterdam.[11] Vanaf ca. 1960 kwam de eerste groep Assyriërs als gastarbeiders uit de Assyrische regio Tur Abdin naar Nederland.[11] Er wonen ongeveer 30.000 Assyriërs in Nederland.[12] De eerste Syrisch-Orthodoxe kerk van Europa is in 1977 in Nederland gesticht in de stad Hengelo. Het eerste Syrisch-Orthodoxe Klooster van Europa werd onder leiding van aartsbisschop Julius Yeshu Çiçek in 1981 gesticht in Glane. Dit klooster beschikt over het grootste grafkelder complex van Europa.[13][14]
In oktober 2023 is een film documentaire over aartsbisschop Julius Yeshu Cicek in première gegaan in bioscoop Kinepolis Enschede. De documentaire geeft een beeld over het leven van aartsbisschop Julius Yeshu Cicek, zijn werken en nalatenschap voor het Assyrische volk en de Syrisch-Orthodoxe kerk. Julius Yeshu Cicek was de stichter van de Syrisch-Orthodoxe kerk in West-Europa en de eerste aartsbisschop in Europa. De zetel van aartsbisschop Cicek bevond zich in het klooster van St. Efrem de Syriër in het dorp Glane, in de Nederlandse gemeente Losser.[15][16][13]
Assyriërs in België
[bewerken | brontekst bewerken]In België zijn ongeveer 20.000 Assyriërs gevestigd. De eerste Assyriërs die zich vestigden in België zijn afkomstig uit de Assyrische regio Tur Abdin. Een ander aanzienlijk deel die zich in de zelfde tijd vestigden is afkomstig uit dorpen ten oosten van Tur Abdin zoals Hassana, Herbole, Bespin en Gaznakh. Assyriërs in België zijn grotendeels gevestigd in Brussel, Mechelen en Luik.
Assyriërs in Duitsland
[bewerken | brontekst bewerken]De Assyrische gemeenschap in Duitsland telt tussen de 100.000 en 120.000 personen. De geschiedenis van deze gemeenschap gaat terug tot de jaren 1960, toen de eerste Assyriërs als gastarbeiders naar Duitsland kwamen.[17] Sindsdien hebben vele anderen zich gevestigd in het land en hebben zij bijgedragen aan de culturele diversiteit van de samenleving.[7][18] Grote aantallen Assyriërs zijn te vinden in verschillende steden en regio's in Duitsland, waaronder Gronau, Gütersloh, Paderborn, Gießen, Wiesbaden en Augsburg.[19][20][7]
Het Onderzoekscentrum voor Aramese Studies legt zich toe op het bestuderen en behouden van de geschiedenis, taal en cultuur van de Arameeërs, die tegenwoordig vaak verspreid in Duitsland en in de diaspora leven.[18]
Assyriërs in Zweden
[bewerken | brontekst bewerken]Binnen Zweden wonen volgens verschillende bronnen tussen de 150.000 en 200.000 Assyriërs. De eerste groep van 205 Assyriërs arriveerde in de eerste helft van 1967 als vluchtelingen vanuit Libanon in Zweden. Aanzienlijke aantallen Assyriërs zijn te vinden in Stockholm en omliggende gebieden. De tweede groep Assyriërs kwam als gastarbeiders naar Zweden en na 1975 kwam een derde golf van Assyriërs naar Zweden en andere landen in Europa, als gevolg van toenemende spanningen tussen de Turkse overheid en de Koerdische PKK in de Assyrische regio Tur Abdin.
Het Assyrische televisiekanaal Suryoyo Sat is gevestigd in Södertälje, Zweden.[21] Ook zijn er verschillende voetbalclubs in Zweden gevestigd die opgericht zijn door Assyriërs. De twee meest prominente hiervan zijn Syrianska FC en Arameiska-Syrianska IF. Syrianska FC heeft van 2020 tot en met 2012 op het hoogste niveau voetbal gespeeld in Zweden.[22][23]
Met meer dan 22.000 mensen heeft de Zweedse stad Södertälje de grootste Assyrische gemeenschap in Europa, wat neerkomt op meer dan een derde van de totale bevolking.[24]
Assyriërs in de Verenigde Staten
[bewerken | brontekst bewerken]De Assyriërs vestigden zich voor het eerst in de Verenigde Staten in 1840, hoogstwaarschijnlijk als gevolg van hun samenwerking met Amerikaanse missionarissen in het Midden-Oosten. In de late 19e eeuw verlieten grote aantallen Assyriërs hun thuisland vanwege verschillende vormen van onderdrukking van de christelijke Assyrische gemeenschap. Deze gebeurtenissen leidden tot het begin van de Assyrische diaspora en de vestiging van de eerste grote groep Assyriërs in de Verenigde Staten.[10]
De eerste Syrisch-Orthodoxe kerk in de westerse wereld werd opgericht in de Verenigde Staten. Deze kerk en andere Assyrische kerken en organisaties dienden als belangrijke instellingen voor de Assyrische gemeenschap in de Verenigde Staten.
Tegenwoordig zijn er ongeveer 200.000 Assyriërs in de Verenigde Staten, waarvan de meesten wonen in staten zoals Californië, Illinois, Michigan, New Jersey, New York en Texas.[10]
Bekende Assyriërs
[bewerken | brontekst bewerken]- Sharbel Touma (voormalig profvoetballer)[25]
- Sanharib Malki Sabah (voormalig profvoetballer)[26][25]
- Mayckel Lahdo (voetballer)[27]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Arameeërs in Nederland
- Arameeërs in België
- Arameeërs in Turkije
- Arameeërs in Syrië
- Assyrische cultuur
- ↑ a b (en) Lipiński, Edward (2000). The Arameans: Their Ancient History, Culture, Religion. Peeters Publishers. ISBN 978-90-429-0859-8.
- ↑ a b c (en) Brock, Sebastian P. (2 januari 2002). Some basic annotation to the Hidden Pearl: The Syrian Orthodox Church and its ancient Aramaic heritage, I-III (Rome, 2001). Gorgias Press, 63–112. ISBN 978-1-4632-1410-4.
- ↑ (en) Toorn, Karel van der (8 oktober 2019). 3. The Aramean Diaspora in Egypt. Yale University Press, 42–60. ISBN 978-0-300-24949-1.
- ↑ (en) Akopian, Arman (11 december 2017). Introduction to Aramean and Syriac Studies: A manual. Gorgias Press. ISBN 978-1-4632-3893-3.
- ↑ a b Shabo, Johnny (20 juni 2018). De genocide op Arameeërs in het kort. ISBN 978-94-021-7672-8.
- ↑ (en) Courtois, Sebastien de (15 juni 2004). The Forgotten Genocide: Eastern Christians, The Last Arameans. Gorgias Press. ISBN 978-1-4632-0949-0.
- ↑ a b c (de) Die Aramäer in der Diaspora – St. Stephanus Kirche Gütersloh. Geraadpleegd op 12 mei 2023.
- ↑ (en) Arameans search for roots and rights in Mardin. aramean-dem.org (30 augustus 2009). Geraadpleegd op 29 augustus 2023.
- ↑ (en) Omtzigt, Pieter (2012). The Slow Disappearance of the Syriacs from Turkey and of the Grounds of the Mor Gabriel Monastery. LIT Verlag Münster. ISBN 978-3-643-90268-9.
- ↑ a b c (en) Kiraz, George Anton (26 april 2019). The Syriac Orthodox in North America (1895–1995): A Short History. Gorgias Press. ISBN 978-1-4632-4038-7.
- ↑ a b c Messo, Johny, De Christelijke Arameeërs. web.archive.org (10 september 2017). Gearchiveerd op 10 september 2017. Geraadpleegd op 29 april 2023.
- ↑ In Nederland. aramese federatie nederland (14 november 2015). Geraadpleegd op 12 mei 2023.
- ↑ a b Klooster | Mor Ephrem. morephrem.com. Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ Arameeërs en Armenen uit Turkije. web.archive.org (19 maart 2018). Gearchiveerd op 19 maart 2018. Geraadpleegd op 5 december 2023.
- ↑ Zondag première Ware herder in bioscoop Kinepolis Enschede | Suryoyo Sat Nederland. suryoyosat.nl (23 oktober 2023). Geraadpleegd op 6 december 2023.
- ↑ Voortgang productie film over aartsbisschop Cicek | Suryoyo Sat Nederland. suryoyosat.nl (10 februari 2021). Geraadpleegd op 6 december 2023.
- ↑ Über uns « Aramäer Leimen. www.aramaeer-leimen.de. Geraadpleegd op 13 mei 2023.
- ↑ a b Research Center for Aramean Studies Formally Inaugurated - Universität Heidelberg. www.uni-heidelberg.de. Geraadpleegd op 13 mei 2023.
- ↑ (de) wn, 30 Jahre Aramäer-Gemeinde in Gronau - Zuhause in der neuen Heimat. www.wn.de. Geraadpleegd op 13 mei 2023.
- ↑ Die Aramäer in Augsburg. www.suryoye-augsburg.de. Geraadpleegd op 6 december 2023.
- ↑ (sv) Om oss[dode link]. Suryoyo Sat. Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ (sv) HISTORIA. Syrianska FC. Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ (sv) Arameisk-Syrianska IF A-lag Herrar | laget.se. www.laget.se. Geraadpleegd op 30 april 2023.
- ↑ World Council of Arameans [Syriacs - Sweden]. wca-ngo.org. Geraadpleegd op 9 september 2023.
- ↑ a b 'Ook Friesland kan meedoen aan het schaduw-WK'. Voetbal International (29 mei 2014). Geraadpleegd op 9 september 2023.
- ↑ Video op YouTube
- ↑ Stefan Kooijman, Az aanvaller Mayckel Lahdo bidt voor vrede en veiligheid we leven soms in een evil world. De Telegraaf (28 december 2023).