Naar inhoud springen

Bisschoppelijk Seminarie Gent

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Bisschoppelijk Seminarie Gent is een rooms-katholiek seminarie in Gent. Er is een bibliotheek van het bisdom, een bibliotheek van het grootseminarie en beide hebben ook nog eens een archief.

Het idee van de seminaries stamt uit de 16e eeuw en was deel van de contrareformatie. De term stamt van de Engelse kardinaal Reginald Pole. Het Concilie van Trente (1543-1565) schreef de oprichting van seminaries in elk bisdom voor waar geestelijken tot het priesterschap werden gevormd.

Drie locaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Geeraard de Duivelstraat

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1569 werd er les gegeven in de Hiëronymietenschool in het Geeraard de Duivelsteen, dat onder bisschop Cornelius Jansen werd omgebouwd en plechtig ingewijd als seminarie.

Biezekapelstraat

[bewerken | brontekst bewerken]
Biezekapelstraat

In 1624 besliste bisschop Antonius Triest om aan de noordkant van de kathedraal (Biezekapelstraat) een nieuw seminarie te bouwen waar voorheen het Hof ten Bieze had gestaan. De plannen ervan werden gemaakt door architect Pieter Huyssens.

Onder Maximiliaan Antoon van der Noot werden in de 18e eeuw drie vleugels bijgebouwd, vermoedelijk naar een ontwerp van architect David 't Kindt. Op het fronton van de noordvleugel is het wapenschild van bisschoppen van der Noot aangebracht.

In 1872 werd het seminarie voor een laatste maal uitgebreid.

In de Franse Tijd in België, tijdens de bezetting van Gent door de Franse troepen werd het seminarie gesloten van 1798 tot 1802.

In 1802 werd het seminarie door Etienne Fallot de Beaumont heropend en bleef het in gebruik als seminarie tot in 1905.

In 1925 werd het voor 99 jaar in erfpacht gegeven aan de Zusters van Liefde, die er de vrije basisschool Klein Bavo in vestigden.

In 2003 nam het bisdom het gebouw terug over en na een eerste restauratiefase doet het sinds 2015 dienst als Hoger Diocesaan Godsdienstinstituut voor de opleiding van kandidaat-godsdienstleerkrachten, kandidaat-diakens en -pastorale werk(st)ers.

Aan de Reep

In 1905 besliste Antoon Stillemans een nieuw seminarie te bouwen aan de Reep, tegenover het Geeraard de Duivelsteen, waar eens de wieg van het Gentse seminarie stond.

In 1914 was het gebouw, naar ontwerp van architecten A. Lemeire, Armand Robert Janssens, Oscar Bernaert, en Stephan Mortier klaar maar werd door de Duitsers ingenomen als kazerne. De Gentenaars spraken over de Hooizolderkazerne, verwijzend naar de familienaam van de Duitse keizer Wilhelm II, Hohenzollern.

Van 1918 tot 1925 werd het gebouw zelfs even de Albertkazerne van het Belgisch leger.

Vanaf 1927 werd het een seminarie en dit tot 2002.

Na restauratie kwam het in gebruik door de Vlerick Business School.

De hoofdoorzaak van de opheffing was een dalend aantal seminaristen en het samengaan van de opleiding met andere bisdommen. Hierdoor was het gebouw op de Reep niet langer houdbaar.

Sinds september 2006 organiseren de bisdommen Antwerpen, Gent, Hasselt en Mechelen-Brussel gezamenlijk een priesteropleiding in het Johannes XXIII-seminarie te Leuven.

Bibliotheek van het seminarie

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Bibliotheek van het Bisschoppelijk Seminarie Gent voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het bestuur werd waargenomen door een president, meestal een kanunnik van het Sint-Baafskapittel

Oud-leerlingen

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Seminaries van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.