Naar inhoud springen

Buffelkopeend

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Bucephala albeola)
Buffelkopeend
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021)
Buffelkopeend mannetje
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Anseriformes (Eendvogels)
Familie:Anatidae (Eendachtigen)
Geslacht:Bucephala
Soort
Bucephala albeola
(Linnaeus, 1758)
Originele combinatie
Anas albeola
Buffelkopeend
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Buffelkopeend op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De buffelkopeend (Bucephala albeola) is een vogel uit de familie van de eendachtigen (Anatidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 als Anas albeola gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2] Hij baseerde de naam op een afbeelding en beschrijving door George Edwards.

Veldkenmerken

[bewerken | brontekst bewerken]

De vogel wordt ongeveer 32 tot 40 cm lang en weegt 270 tot 550 gram. Mannetjes zijn doorgaans groter dan vrouwtjes. Het is de op een na kleinste eendensoort van Amerika, na de wintertaling (Anas crecca). Het mannetje heeft een donkergroene kop met een bruine vlek op de zijkanten en grote witte vlekken, beginnend achter de ogen en samenkomend op het achterhoofd. Hals, flanken en onderzijde zijn wit, de rug is zwart. Het vrouwtje heeft een donker grijsbruin verenkleed, met een witte vlek achter het oog en een lichter gekleurde hals, borst en onderzijde.

Voortplanting

[bewerken | brontekst bewerken]

Het legsel bestaat uit 6 tot 14 crèmekleurige eieren, die ongeveer 22 dagen worden bebroed. Het nest wordt gebouwd in holen.

Verspreiding en leefgebied

[bewerken | brontekst bewerken]

De buffelkopeend broedt van Alaska tot oostelijk Quebec in Canada en overwintert van Alaska tot centraal Mexico en noordelijk Florida.

In Europa is deze soort een dwaalgast met in totaal acht bevestigde waarnemingen in Nederland.[3]

De grootte van de populatie is in 2020 geschat op 1,3 miljoen volwassen vogels. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort de status niet bedreigd.[1]