Naar inhoud springen

Grand Prix-wegrace van Duitsland 1953

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1953
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1953
Land Vlag van Duitsland Bondsrepubliek Duitsland
Datum 19 juli 1953
Organisator FIM/DMV
250 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Werner Haas
Eerste Vlag van Duitsland Werner Haas
Tweede Vlag van Italië Alano Montanari
Derde Vlag van Duitsland August Hobl
125 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Werner Haas
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Duitsland Werner Haas
Derde Vlag van Duitsland Otto Daiker

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1953 was de vierde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1953. De races werden verreden op 19 juli op de Schottenring, een stratencircuit nabij Schotten.

Dat de internationale motorsport in Duitsland enorm populair was bleek uit het aantal toeschouwers: ongeveer 200.000. Zij werden echter geconfronteerd door een boycot van de grote merken AJS, Gilera, Moto Guzzi en Norton om hun zwaardere (350- en 500 cc) machines op het slechte wegdek te laten starten. Zo won Carlo Bandirola de 350cc-race met de experimentele MV Agusta 350 4C en Walter Zeller de 500cc-race met de BMW RS 53, maar zij mochten kun WK-punten niet houden omdat de races ongeldig werden verklaard. Alleen de lichte klassen reden wel omdat dat door hun beperkte vermogen minder gevaarlijk werd geacht. De organisatie van de Duitse Grand Prix op de Schottenring was dientengevolge eenmalig: er zou nooit meer een WK-Grand Prix gehouden worden.

Werner Haas won de 250cc-race met de NSU Rennmax en omdat Fergus Anderson met de Moto Guzzi Bialbero 250 niet scoorde bracht dit Haas alleen aan de leiding van het wereldkampioenschap. August Hobl werd met de DKW RM 250 derde.

Uitslag 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Werner Haas NSU 1:12"30'4 8
2 Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi +42'4 6
3 Vlag van Duitsland August Hobl DKW +49'9 4
4 Vlag van Duitsland Walter Reichert NSU 3
5 Vlag van Duitsland Otto Daiker NSU 2
6 Vlag van Oostenrijk Rupert Hollaus Moto Guzzi 1
Coureur Merk
Vlag van Australië Ken Kavanagh Moto Guzzi
Vlag van Australië Sid Willis Velocette
Vlag van Duitsland Siegfried Wünsche DKW
Vlag van Duitsland Wolfgang Brand NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Wood Moto Guzzi
Vlag van Ierland Reg Armstrong NSU
Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
Vlag van Italië Umberto Masetti NSU

Top tien tussenstand 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Duitsland Werner Haas NSU 22
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi 14
3 Vlag van Duitsland Siegfried Wünsche DKW 6
Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi
5 Vlag van Duitsland August Hobl DKW 5
6 Vlag van Ierland Reg Armstrong NSU 4
7 Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi
Vlag van Duitsland Walter Reichert NSU
10 Vlag van Australië Sid Willis Velocette 2
Vlag van Duitsland Otto Daiker NSU

Carlo Ubbiali won de 125cc-race met de MV Agusta 125 Bialbero, maar had minder dan twee seconden voorsprong op Werner Haas met de NSU Rennfox. Ubbiali klom daardoor naar de tweede plaats in het WK, maar hij vormde nog geen echte bedreiging voor Haas, die bleef leiden.

Uitslag 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 1:00"34'7 8
2 Vlag van Duitsland Werner Haas NSU +1'7 6
3 Vlag van Duitsland Otto Daiker NSU +23'2 4
4 Vlag van Italië Angelo Copeta MV Agusta +1"32'1 3
5 Vlag van Duitsland Walter Reichert NSU +2"36'7 2
6 Vlag van Duitsland Karl Lottes MV Agusta +3"02'4 1

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham (†) MV Agusta Overleden[2]
Coureur Merk
Vlag van Oostenrijk Rupert Hollaus NSU
Vlag van Duitsland Georg Braun Mondial
Vlag van Duitsland Wolfgang Brand NSU
Vlag van Spanje Marcello Cama Montesa
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arnold Jones MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Webster MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fron Purslow MV Agusta
Vlag van Ierland Reg Armstrong NSU
Vlag van Italië Emilio Mendogni Morini
Vlag van Italië Luigi Zinzani Morini
Vlag van Italië Paolo Campanelli MV Agusta
Vlag van Italië Tito Forconi MV Agusta
Vlag van Nederland Drikus Veer Morini
Vlag van Nederland Lo Simons Mondial

Top tien tussenstand 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Duitsland Werner Haas NSU 20
2 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 14
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford MV Agusta 8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham (†) MV Agusta
5 Vlag van Italië Angelo Copeta MV Agusta 6
6 Vlag van Duitsland Otto Daiker NSU 4
7 Vlag van Italië Luigi Zinzani Morini 3
8 Vlag van Duitsland Walter Reichert NSU 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arnold Jones MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Webster MV Agusta
Vlag van Nederland Drikus Veer Morini
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1953
FIM wereldkampioenschap wegrace
5e seizoen (1953)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1953

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1952
Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1954