Regenboogbaardvogel
| Regenboogbaardvogel IUCN-status: Gevoelig[1] (2022) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Psilopogon rafflesii (Lesson, 1839) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Regenboogbaardvogel op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De regenboogbaardvogel (Psilopogon rafflesii synoniem: Megalaima rafflesii) is een baardvogel die voorkomt in de Indische Archipel.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]De regenboogbaardvogel is 25 cm lang. Hij is -net als de andere Aziatische baardvogels- vrij plomp van bouw en overwegend groen gekleurd. Hij heeft een forse, donker gekleurde snavel met borstels aan de basis van de snavel. Kenmerkend voor deze baardvogel is de combinatie van een betrekkelijk kleine, gele wangvlek en een geheel rode kruin.
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]De regenboogbaardvogel komt voor op het schiereiland Malakka, Sumatra en Borneo. Het is een vogel van laagland tropisch regenwoud en in mindere mate van secoundair bos en soms zelfs rubberplantages.[1][2][3]
Status
[bewerken | brontekst bewerken]De regenboogbaardvogel heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven niet groot. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar zeker is dat door ontbossingen de regenboogbaardvogel in aantal achteruitgaat. Om deze redenen staat deze baardvogel als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b c (en) Regenboogbaardvogel op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ (en) King et al, 1983. A field guide to the birds of South-East Asia. Collins, London. ISBN 0 00 219206 3
- ↑ (en) Phillipps, Q & K. Phillipps, 2011. Phillips' field guide to the birds of Borneo. John Beaufoy, Oxford. ISBN 978 1 906780 56 2.
