Surinaams-Zuid-Afrikaanse betrekkingen
| Surinaams-Zuid-Afrikaanse betrekkingen | ||||
|---|---|---|---|---|
 - 
| ||||
| ||||
| ||||
Surinaams-Zuid-Afrikaanse betrekkingen verwijzen naar de huidige en historische betrekkingen tussen Suriname en Zuid-Afrika.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De diplomatieke betrekkingen tussen beide landen werden op 3 februari 1995 gevestigd.
Tussen 2007 en 2017 had Suriname een ambassade in Pretoria.[1]
President Desi Bouterse wilde de betrekkingen in 2011 versterken.[2] In december 2013 bracht hij een bezoek aan Zuid-Afrika ter gelegenheid van de begrafenis van Nelson Mandela.[3]
Diplomatieke missies
[bewerken | brontekst bewerken]Suriname en Zuid-Afrika hebben beide geen ambassades of consulaten in het land van de ander gevestigd.
De Zuid-Afrikaanse belangen in Suriname werden van 1999 tot 2013 vertegenwoordigd vanuit Kingston, Jamaica, en sindsdien vanuit Port-au-Prince, Trinidad en Tobago.
Suriname had tijdelijk een ambassade in Zuid-Afrika. Deze werd in november 2007 geopend in Pretoria. Het was de eerste ambassade van Suriname in Afrika. Omgekeerd is er sinds de onafhankelijkheid alleen kortstondig een Libische diplomatieke post in Suriname geweest.[1] In 2017 werd de ambassade om bezuinigingsredenen gesloten.[4][5]
Culturele uitwisseling
[bewerken | brontekst bewerken]In 2012 organiseerde de ambassade een filmfestival waarop de film Wan Pipel van Pim de la Parra werd vertoond. De film kreeg lovende kritieken.[6]
Filmmaker Ida Does weigerde in 2017 haar film Peace, memories of Anton de Kom aan de ambassade ter beschikking te stellen om te vertonen op een filmfestival. Zij kon het harde politieoptreden in Suriname niet verenigen met haar boodschap van Anton de Kom in de film.[7]
Prijzen
[bewerken | brontekst bewerken]In 2012 won de Surinaamse ambassade twee prijzen op de Diplomatic Fun Fair in Pretoria. De Surinaamse stand werd als meest interactieve bekroond en daarnaast viel de presentatie over de cultuur en rijkdommen in Suriname in de smaak.[8] Tijdens deze beurs in 2013 won de ambassade opnieuw een prijs, deze keer voor de smaak en de presentatie van het voedsel in de stand.[9]
De ambassade kreeg ook kritiek omdat de output als diplomatieke post voor Suriname gering zou zijn.[10]
Ambassadeurs
[bewerken | brontekst bewerken]Suriname zond enkele ambassadeurs naar Zuid-Afrika.
| Ambassadeur | start | vertrek | opmerking |
|---|---|---|---|
| Edward Braafheid | rond 2008[11] | ||
| Wilfried Roseval | september 2011[2] | 2017 |
· 
· 
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel יחסי דרום אפריקה–סורינאם op de Hebreeuwstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b Waterkant, Suriname vestigt ambassade in Zuid-Afrika, 15 november 2007
- ↑ a b Starnieuws, Roseval als ambassadeur naar het land van Nelson Mandela, 1 september 2011
- ↑ Starnieuws, President Bouterse aangekomen in Zuid-Afrika, 9 december 2013
- ↑ Waterkant, Suriname wil ambassades sluiten om te bezuinigen, 10 augustus 2017
- ↑ Dagblad Suriname, Santokhi hekelt zigzag buitenlands beleid, 6 november 2017
- ↑ Dagblad Suriname, Première “Wan Pipel” van Pim de la Parra eclatant succes in Zuid-Afrika, 28 oktober 2012
- ↑ Starnieuws, Filmmaker Ida Does weigert ambassade film De Kom, 29 april 2017
- ↑ Starnieuws, Surinaamse ambassade Zuid-Afrika wint prijzen, 5 oktober 2012
- ↑ Dagblad Suriname, Ambassade Zuid-Afrika in de prijzen tijdens diplomatieke beurs, 4 november 2013
- ↑ Dagblad Suriname, Pretoria, de draad kwijt, 17 december 2015
- ↑ Waterkant, Aanslag op Surinamer in Zuid-Afrika los incident, 30 mei 2008
