Naar inhoud springen

rogare

Uit WikiWoordenboek
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.
1e pers. enk.
ind. perf. act.
supinum
rogāre rogō rogāvī rogātum
eerste vervoeging volledig

rogāre

  1. vragen
  2. tweede persoon enkelvoud imperativus praesens passief van rogāre



vervoeging van
rogar

rogare

  1. aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud toekomende tijd (futuro) van rogar
  2. aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud toekomende tijd (futuro) van rogar