Hopp til innhald

Robert Mugabe

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Robert Mugabe

Fødd21. februar 1924
Kutama
Død6. september 2019 (95 år)
Statsborgar avZimbabwe
PartiZANU-PF (1987; 2017), ZAPU (1961; 1963)
Yrkepolitikar
Utdanna vedAchimota School
Universitetet i Fort Hare
University of Oxford
Kutama College
Sør-Afrika-universitetet
University of London Worldwide
MorAmai Bona Mugabe
FarGabriel Mugabe Matibiri
EktefelleGrace Mugabe, Sally Hayfron
BarnBona Mugabe, Chatunga Bellarmine Mugabe, Michael Nhamodzenyika Mugabe, Robert Peter Mugabe Jr.
Alle verv
  • Zimbabwes president (1987–2017)
  • Zimbabwes statsminister (1980–1987)
  • Den afrikanske unions formann (2015–2016)
  • Organisasjonen for afrikansk enhets formann (1997–1998)
  • presidente de la Unión Nacional Africana de Zimbabue - Frente Patriótico (1975–2017)
  • generalsekretær i Den alliansefrie bevegelse (1986–1989)
  • Defence Minister of Zimbabwe (1980–1985) Sjå dette på Wikidata

Robert Gabriel Mugabe (21. februar 19246. september 2019) var statsminister i Zimbabwe frå 1980 til 1987, og sidan president i landet til han vart tvinga gå av i 2017.[1]

Mugabe var ein framståande leiar i kampen mot det kvite mindretalsregimet i det dåverande Rhodesia. Han deltok i grunnlegginga av ZANU i 1963, og leidde organisasjonen frå 1974. I perioden mellom 1964 og 1974 sat han i fengsel. Saman med Joshua Nkomo leidde han Patriotic Front i 1976–1979. Mugabe vart vald til statsminister i Zimbabwe i 1980, for så å verte vald til president i 1987. Både etter valet i 2002 og valet i 2008 vart han skulda for omfattande valfusk og overgrep mot opposisjonen. Etter mykje politisk uro i etterkant av valresultatet i 2008 vart Mugabe sitt parti, ZANU-PF, samde med opposisjonen om å danne ei samlingsregjering.[2]

Liv og virke

[endre | endre wikiteksten]

Mugabe kom frå ein fattig arbeidarklassefamilie. Han tok lærarutdanninga si på ein katolsk misjonsskule i Rhodesia og seinare ved Fort Hare-høgskulen i Sør-Afrika der han fekk sitt fyrste møte med afrikansk nasjonalisme.[3][4]

Han yrkte som lærar ved skular i Sør-Rhodesia (no Zimbabwe) og Nord-Rhodesia (no Zambia), og dessutan i Ghana frå 1956 til 1960. Der vart han introdusert til den framveksande panafrikanske nasjonalismen og ideologien til Kwame Nkrumah. Der trefte han au den fyrste kona si, Sally Mugabe.[3]

Sjølvstendekampen

[endre | endre wikiteksten]

Mugabe vende tilbake til heimlandet i 1960 og slutta seg til kampen for eit fritt Sør-Rhodesia (Zimbabwe), fyrst i Zimbabwe African People's Union (ZAPU), dinest i utbrytarrørsla Zimbabwe African National Union (ZANU). Sistnemnte var han med på å skipe i 1963.[3]

Han vart pågripen mot slutten av 1963 og sat fengsel i elleve år fram til 1974. Kort tid etter han vart lauslaten flykta han til Mosambik, og derfrå leia han ZANU og den væpna frigjeringskampen til rørsla. ZANU vann ein overveldande siger i det fyrste frigjeringsvalet i 1980 og fekk reint fleirtal i parlamentet. ZANU fekk nær 63 prosent av røystene, mot ZAPU sine 24 prosent.[3]

Statsminister og president

[endre | endre wikiteksten]

Mugabe vart statsminister for det sjølvstendige Zimbabwe i 1980 og den fyrste presidenten i landet frå 1988 då stillinga vart gjord utøvande. Han vart valt til president i 1990 og attvalt med 92,7 prosent av røystene i 1996.[3]

Mugabe sto i spissen for ei massiv utbygging av helse- og skulevesenet på 1980- og 1990-talet. Han styrkja posisjonen sin som frigjeringsleiar og landsfader. Samstundes nølte han ikkje med å slå ned opposisjon i eigne rekkjer med brutal makt. Den rivaliserande frigjeringsrørsla ZAPU vart gjenstand for omfattande forfylgingar i perioden mellom 1983 og 1987. Ein meiner at så mange som 20 000 menneske – hovudsakleg i dei vestlege delane av landet – vart massakrert av regjeringsstyrkane. I 1987 ende dette med ei politisk fredsløysing der ZAPU gjekk inn i eit nytt samlingsparti: det ZANU-kontrollerte ZANU-PF. Samstundes la Mugabe opp til ein forsonande politikk overfor det kvite mindretalet som i tråd med grunnloven – forhandla fram av britane i 1989 – hadde eigen representasjon og 20 mandat i parlamentet.[3]

Utover mot slutten av 1990-tallet vekste det fram ein ny opposisjon mot Mugabe både i og utanfor partiet. Eit nytt opposisjonsparti (MDC) vart oppretta i 1999. Det hadde utspring i dei større byane, men au med stor støtte frå kjerneområdet til det tidlegare ZAPU i dei vestlege delane av landet. Det mobiliserte både mot leiarstilen til Mugabe, maktarrogansen til ZANU-PF og ein økonomisk politikk som slo feil og førte til forverra levekår for mange.[3]

Mugabe og ZANU-PF vann vala etter 2000, men vala var dominert av aukande politisk vald, valfusk og brutale åtak på opposisjonen. Zimbabwe vart kasta ut i ei politisk og økonomisk krise med verdas høgaste hyperinflasjon og ein økonomi i fritt fall. Mugabe svarte på utfordringane med ein stadig meir autoritær politikk og forfylging av opposisjonen. Etter press frå Sør-Afrika og nabolanda gjekk Mugabe med på å opprette ei samlingsregjering i 2008 der opposisjonsleiaren Morgan Tsvangirai frå MDC vart statsminister. Denne regjeringa styrte fram til 2013 og fekk stabilisert økonomien og forhandla fram ein ny og meir demokratisk grunnlov.[3]

Samstundes var ZANU-PF herja av fraksjonskampar og indre strider. Ein stadig meir alderssvekt Mugabe tillét ikkje framvekst av nye leiarar som kunne truga hans eigen posisjon. Dette vart forsterka av at hans andre kone, Grace Mugabe, fekk stadig større politiske ambisjonar etter 2014 og makt over politikken til Mugabe. Han gifta seg med Grace – den 41 år yngre sekretæren hans – etter at hans fyrste kone døydde i 1992. Politiske leiarar og veteranar frå frigjeringskampen som kunne truga posisjonen til Mugabe vart avsett i tur og orden.[3] Den 6. november 2017 gav Mugabe visepresidenten sin Emmerson Mnangagwa sparken. Dette gav støtte til rykte om at han planla å utnemne kona Grace Mugabe som etterfylgjaren sin. Den 93-årige Mugabe vart sett i husarrest av militæret i landet den 15. november 2017.[5][6][7][8] Den 19. november 2017 vart han avsett som leiar for ZANU-PF, og erstatta av Emmerson Mnangagwa.[9][10]

Andre verv og ettermæle

[endre | endre wikiteksten]

Storhetstida til Mugabe som frigjeringsleiar og landsfader vart stadig veikare etter tusenårsskiftet, men han hadde framleis ein stor tilhengjarskare både nasjonalt og på det afrikanske kontinentet. Han vart særs populær for sin kritikk av vestleg imperialisme og nykolonialisme. Han var leiar av Den alliansefrie rørsla (1986–1989), av Organisasjonen for afrikansk eining, OAU (1997–1998) og av Den afrikanske unionen (2015–2016).[3]

Mugabe døydde på eit sjukehus i Singapore i september 2019. Regjeringa gav Mugabe ei æresgravferd med ein større seremoni der fleire statsleiarar tok del.[3]

  1. Tygesen, Peter: Robert Mugabe i Den Store Danske på lex.dk. Henta 24. februar 2024.
  2. «Enighet om maktdeling i Zimbabwe». Verdens Gang. 30. januar 2009. Henta 8. juli 2009. «Zimbabwes opposisjonsparti MDC har besluttet å danne regjering med president Robert Mugabes parti, opplyser opposisjonsleder Morgan Tsvangirai.» 
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Tjønneland, Elling: Robert Mugabe i Store norske leksikon på snl.no. Henta 24. februar 2024.
  4. «Robert Mugabe» (på engelsk). Encyclopedia Britannica. Henta 24. februar 2024. 
  5. Moyo, Jeffrey; Onishi, Norimitsu (15. november 2017). «Robert Mugabe Under House Arrest as Rule Over Zimbabwe Teeters». The New York Times (på engelsk). ISSN 0362-4331. Henta 15. november 2017. 
  6. CNN, David McKenzie, Brent Swails and Angela Dewan. «Zimbabwe in turmoil after apparent coup». CNN. Arkivert frå originalen den 14. november 2017. Henta 15. november 2017. 
  7. «Zimbabwe's Robert Mugabe confined to home as army takes control». The Guardian. 15. november 2017. Arkivert frå originalen den 15. november 2017. 
  8. «Stunned Zimbabweans face uncertain future without Mugabe». SBS News. 16. november 2017. Arkivert frå originalen den 19. november 2017. 
  9. «Ruling party sacks Mugabe as leader». BBC. 19. november 2017. Arkivert frå originalen den 19 November 2017. Henta 19. november 2017. 
  10. NRK. «Militæret har tatt makten i Zimbabwe». NRK (på norsk). Henta 15. november 2017. 

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]
Commons har multimedium som gjeld: Robert Mugabe
  • «Robert Mugabe» i Caplex.
    Spire Denne artikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.