Till the End of the Day
| Till the End of the Day Singel av The Kinks frå albumet The Kink Kontroversy | ||
| B-side | ||
|---|---|---|
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve |
| |
| Innspelt | 23–30. oktober 1965 | |
| Studio | Pye Studios (nr. 2), London | |
| Sjanger | Rock | |
| Lengd | 2:20 | |
| Selskap | ||
| Komponist | Ray Davies | |
| Tekstforfattar | Ray Davies | |
| Låtskrivar(ar) | Ray Davies | |
| Produsent | Shel Talmy | |
| Britisk The Kinks-kronologi | ||
| See My Friends (1965) |
Till the End of the Day | Dedicated Follower of Fashion (1966) |
| Amerikansk The Kinks-kronologi | ||
| A Well Respected Man (1965) |
Till the End of the Day | Dedicated Follower of Fashion (1966)
|
«Till the End of the Day» er ein song av The Kinks, skriven av Ray Davies og gjeve ut som singel i 1965 og seinare på albumet deira The Kink Kontroversy.
Singelen avslutta eit særs suksessrikt år for The Kinks. Songen baserer seg rundt powerakkordar, som mange av dei tidlege hittane til bandet, og var den siste bandet gav ut innan denne stilen. Med «Where Have All the Good Times Gone» som B-side nådde songen Topp 10 i Storbritannia. Songen er ikkje like manisk som «You Really Got Me» eller «All Day and All of the Night», men har likevel ein tung rytme frå Mick Avory og start-stopp-gitarar. Ray Davies syng om fridomen han finn i rock and roll-livet, og syng lystig «Yeah, you and me / We live this life / From when we get up / Till we go to sleep at night / You and me we’re free / We do as we please, yeah / From morning, ‘till the end of the day». Mot slutten av songen går songen inn i dobbelt tempo. Songen vart nytta som opningsnummer på konsertane deira framover i mange år.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Delar av denne artikkelen bygger på «Till the End of the Day» frå Wikipedia på engelsk, den 16. april 2009.
- Songen på allmusic.com
Bakgrunnsstoff
[endre | endre wikiteksten]