Vejatz lo contengut

Sanssac-l'Église

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Sanssac-l'Église
Sanssac-l'Église
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La plaça màger de Sançac.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 03′ 09″ N, 3° 46′ 47″ E
Superfícia 15,28 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
964 m
850 m
660 m
Geografia politica
País Velai Armas de Velai Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
432
Lo Puèi de Velai
Canton
4312
Sant Pàulhan (Lodes davant 2015)
Intercom
244300018
CA delh Puèi de Velai
Cònsol Jean-Yves Béraud
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 097 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 138 ab.
Densitat 74,02 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43320
Còde INSEE 43233

Sançac-l'Egleisa? [1] (Sanssac-l'Église en francés) z-es una comuna velaiosa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Sanssac-l'Église Sanssac-l'Église
Comuna amb 459 abitants (2000)Sant Vidal
(3,0 km)
Comuna amb 630 abitants (2000)Chaspuzac
(3,1 km)
Comuna amb 390 abitants (2000)Ceyssac
(4,5 km)
Comuna amb 433 abitants (2000)Vergezac
(4,6 km)
Comuna amb 1163 abitants (2000)Bains
(4,6 km)
Comuna amb 868 abitants (2000)Lodes
(4,9 km)
Comuna amb 406 abitants (2000)Borne
(5,6 km)

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Sançac
Chaspusac Sant Vidal Panhac
Vergezac Sançac Ceyssac
Bains

Las fòrmas ancianas son Villa de Sansac en 1231, Sanssacum en 1346, Parochia Sansacii en 1477, Parochia Sanssacii en 1513, L'esglise parochiala de S. Simphorien et S. Anthoine de Sansac en Vellay en 1548, Le lieu de Sansac S. Simphorien en 1566, Sansac-l'Esglize en 1634, Sansac-la Montagne en 1793 [2].
Sanssac z-es format delh sufixe -acum amb un nom d'òme, que marca la preséncia passada d'una granda proprietat antica. Segon Dauzat e Rostaing, s'agís delhs noms latins Santius o Sancius[3], segon Joan Arçac, delh nom gallic Santius (lo radical de Santones) [4]. Ambelhs noms en Sanç-, Xavier Delamarre utiliza lo nom celtic d'òme o de dieu Santios (qu'es pas latin, mas latinizat en Santius dins los tèxtes), mas tanben Senicios, mai que mai quand i a de fòrmas ancianas en Sen-; aicí l'autor pren lo cas pus simple, Santios [5].
Fòra de la question delh determinant eventual, las referéncias precedentas fan escriure Sançac. En principi, un toponime format amb un nom celtic pòt èsser anterior a la conquèsta romana, mas l'usatge delh sufixe -acon z-es tardiu [6]e la fixacion delh nom z-es probablament posteriora.

Las fòrmas ancianas son Vorzas en 1226, Vourzas en 1443[7].
Joan Arçac fornís l'explicacion de Dauzat per Vourzac (nom en 1813), un nom d'aubre coneissut dins la region, lo vòrze, qu'es un sause o una espècia vesina, ambelh sufixe -atz. La finala en -ac z-es recenta (l'auvernhat amudís las consonantas finalas). Mas Joan Arçac indica qu'an trobat de monedas romanas sobre l'emplaçament delh vialatge [8], çò que fai pensar a una granda proprietat antica.

Las fòrmas ancianas son Lothnacs en 1253, Lotnac en 1225, Lumpnacum en 1330, Lumpniat en 1364, Lumpnhacum en 1477, Lompnhacum en 1520, Lompnac en 1598 [9].
Joan Arçac presenta las solucions successivas de Dauzat : lo nom latin d'òme Lutonius, de lŭtum, bolha, gadolha, pueis lo nom gallic d'òme *Lŭttenus, delh gallic Luttius, lo tot ambelh sufixe -acum [10],[11].

Las fòrmas ancianas son Coyacum en 1348, Les molins de Coyac en 1533[12].
Coiac vendriá, segon Dauzat, delh nom gallic d'òme Coios, ambelh sufixe -acum, coma los Cojac [13]. Prononciacion a verificar.

Las fòrmas ancianas son Ayssac en 1335, Ayssacum en 1452, Eyssacum en 1511, Eyssac en 1520 [14].
Aissac ven delh nom latin d'òme Ascius, ambelh sufixe -acum (d'après Dauzat) [15].

Las fòrmas ancianas son Ferrayrolas en 1343, Farreyrolæ en 1502 [16].
Segon Joan Arçac, Farreiròlas ven delh latin ferraria, « farja » o « mina de ferre », ambelh sufixe -eola[17], o pusleu de lors resultats.

Las fòrmas ancianas son Mesayrac en 1285, Mazayracum en 1323, Mansus de Mezayrat en 1325, Mezeyracum en 1371, Mezeyracus en 1517, Mezeirac en 1684, Mezerat en 1812 [18].
Segon Dauzat, citat per Joan Arçac, Mesairac (nom occitan supausat) ven delh nom latin d'òme Macerius, derivat de Macer [19].

Lo nom z-es atestat Pertus Drualde en 1250 e z-es format sus un nom germanic d'òme Drudwald (drud-, fidèle, waldan, governar[20].

En 1789, Sanssac èra de de la província de Velai, de la subdelegacion e seneschauciá delh Puei de Velai. Sa gleisa parochala, diocèsi delh Puèi de Velai e archipreirat de Solanhac, èra delh vocable de Sant Symphorianus; lo perbòst delh chapítol catedral delh Puèi presentava a la cura[2].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Jean-Yves Béraud    
2015 2020 Gilbert Peyret    
2014 2015 (demission) Jean Fayard    
març de 2001 2014 Gilbert Peyret    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1131, totala: 1159

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
897 794 786 814 869 808 812 851 809

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
846 882 863 934 1 001 968 1 024 1 042 967

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
996 1 010 914 763 774 689 653 589 492

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
525
519
536
753
837
891
990
1 004
1 019
1 044
2009 2010
1 024
1 051
1 049
1 077
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 1097 abitants e la densitat èra de 71,79 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Sanssac-l'Église».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 264 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f313.image
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 641, a Sancé
  4. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 162
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 228, 235, 306 e 364
  6. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 19
  7. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 302 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f351.image
  8. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 167
  9. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 159 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f208.image
  10. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 152
  11. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 411
  12. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 96 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f145.image
  13. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 144 e 143
  14. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 114 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f163.image
  15. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 146
  16. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 116 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f165.image
  17. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 189
  18. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 179 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f228.image
  19. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 155
  20. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 211