Przejdź do zawartości

2C-E

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2C-E
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H19NO2

Masa molowa

209,29 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

71539-34-9

PubChem

24729233

Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce

substancja psychotropowa grupy IV-P

2C-Eorganiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C, pochodna fenyloetyloaminy, opisana po raz pierwszy przez Alexandra Shulgina[1]. Zgodnie z PIHKAL dawkowanie 2C-E waha się w przedziale 10–25 mg a czas działania wynosi 8 do 12 godzin.

Działanie

[edytuj | edytuj kod]

2C-E jest silnym psychodelikiem. Efekty działania tej substancji są bardzo indywidualne i zależą od wielu czynników (set and setting), zwykle jednak obejmują efekty wizualne, pobudzenie, intensyfikację bodźców zewnętrznych, poprawienie nastroju i humoru, zmiany w odbiorze muzyki i dźwięków oraz ogólne silne zmiany percepcyjne. W porównaniu do podobnych substancji, jak 2C-B i 2C-I, 2C-E powoduje znacznie silniejsze i wyraźniejsze efekty psychodeliczne jak synestezja, efekty wizualne czy głębsze odczuwanie wrażeń zmysłowych. Również dawkowanie tej substancji jest niższe i dawki większe niż 25 mg zwykle powodują głównie nasilenie body loadu oraz nieprzyjemnych efektów fizycznych i psychicznych[potrzebny przypis].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Be Vang Dean i inni, 2C or Not 2C: Phenethylamine Designer Drug Review, „Journal of Medical Toxicology”, 9 (2), 2013, s. 172–178, DOI10.1007/s13181-013-0295-x, PMID23494844, PMCIDPMC3657019 [dostęp 2024-10-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]