Łukawa (województwo świętokrzyskie)
50°45′59″N 21°42′00″E/50,766389 21,700000
| wieś | |
 Kościół parafialny w Łukawie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
382[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-612[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TSA |
| SIMC |
0809470[4] |
Położenie na mapie gminy Wilczyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | |
| 50°45′59″N 21°42′00″E/50,766389 21,700000[1]
| |
Łukawa – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[4][5].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łukawa, po jej zniesieniu w gromadzie Wysiadłów. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 79 z Warszawy do Sandomierza.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0809486 | Łukawa Kościelna | część wsi |
| 0809492 | Łukawa Rządowa | część wsi |
| 0809500 | Łukawa-Zakrzecze | część wsi |
- Łukawa Kościelna, dawniej Poduchowna, stanowiła w wieku XIX oddzielną wieś, majorat nadany za zasługi senatorowi Markusowi Braude.
Historia wsi
[edytuj | edytuj kod]Wieś notowana w XVI wieku. Była wsią klasztoru cystersów wąchockich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[6]. Według noty Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1884 w wieku XIX Łukawa była wsią z folwarkiem w powiecie sandomierskim, gminie Wilczyce, parafii Łukawa, odległa 7 wiorst od Sandomierza[7].
Według spisu z 1827 roku była to wieś rządowa, 40 domów, 199 mórg.
Zgodnie ze spisem z roku 1862, w Łukawie było 41 domów, 317 mieszkańców, 570 mórg ziemi dworskiej i 694 mórg ziemi włościańskiej. W Łukawie Poduchownej folwark posiadał 1 dom i 120 mórg. Był to majorat senatora Markusa (Braude?)[7].
Łukawa posiada kościół parafialny murowany, z XVIII pw. św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy wybudowany w 1745 postawiony w miejsce starego drewnianego, zniszczony podczas wojny w 1944 roku. Parafia Łukawa podlegała wówczas dekanatowi sandomierskiemu, liczyła 320 dusz.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Cmentarz parafialny, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.778 z 16.06.1988)[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 74021
- ↑ Strona gminy. Liczba ludności w dniu 31.12.2020
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2013, s. 750 [zarchiwizowane 2013-07-15].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.
- ↑ a b Łukawa (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 811.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 57 [dostęp 2017-03-11].
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonia | |
| Części wsi |
|
| Kolonie wsi |
|
| Część kolonii |
|
