Przejdź do zawartości

19P/Borrelly

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
19P/Borrelly
Ilustracja
Jądro komety Borrelly na zdjęciu z sondy Deep Space 1
Odkrywca

Alphonse Louis Nicolas Borrelly

Data odkrycia

28 grudnia 1904[1]

Nazwy alternatywne

Kometa Borrelly’ego

Elementy orbity
Półoś wielka

3,6021[1] au

Mimośród

0,6255[1]

Peryhelium

1,3490[1] au

Aphelium

5,8552[1] au

Okres orbitalny

6,84[1] lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

30,37[1]°

Długość węzła wstępującego

75,3730[1]°

Argument peryhelium

353,4653[1]°

Moment przejścia przez peryhelium

2015-05-28,92[1]

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

8 × 4 × 4 km

Masa

3,3 × 1013[2] kg

Gęstość

0,49 g/cm3

Albedo

0,022 ± 0,003[1]

Kometa Borrelly’ego (oficjalna nazwa 19P/Borrelly) – niewielka kometa krótkookresowa należąca do rodziny komet Jowisza, znana jako „najciemniejszy obiekt Układu Słonecznego[3].

Odkrycie

[edytuj | edytuj kod]

Kometa Borrelly’ego została odkryta przez Alfonsa Borrelly’ego 28 grudnia 1904 roku. Borrelly już po krótkich obserwacjach wiedział, że jest to kometa krótkoobiegowa i z sukcesem zapowiedział jej powrót w roku 1911.

Orbita komety

[edytuj | edytuj kod]

Porusza się po orbicie w kształcie elipsy o mimośrodzie 0,626. Peryhelium znajduje się w odległości 1,349 j.a. od Słońca, aphelium zaś 5,855 j.a. od niego. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje ona 6,84 lat, nachylenie jej orbity do ekliptyki wynosi 30,37˚.

Właściwości fizyczne

[edytuj | edytuj kod]
Strugi pyłu i gazu wyrzucane z jądra komety Borrelly

22 września 2001 kometę obserwowała wysłana przez NASA sonda Deep Space 1, która zbliżyła się na odległość 2171 km od jej jądra. Sonda wykonała fotografie o rozdzielczości sięgającej 48 metrów i wykonała pomiary składu plazmy otaczającej kometę[4].

Jądro komety Borrely’ego przypomina wyglądem podłużny głaz, podobny do kręgla, o przybliżonych wymiarach 8 × 4 × 4 km. Jego powierzchnia należy do najciemniejszych z dotychczas obserwowanych ciał Układu Słonecznego. Średnie albedo wynosi 0,02, przy czym najciemniejsze miejsca posiadają albedo 0,007. Cały lód schowany jest pod gorącą, suchą i czarną jak sadza powierzchnią. Z powierzchni jądra wyrzucane są strugi pyłu i gazu tworzące komę[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]