Przejdź do zawartości

6 Pułk Haubic Polowych (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
c. i k. Pułk Haubic Polowych Nr 6
k. u. k. Feldhaubitzregiment Nr. 6
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1854

Rozformowanie

1918

Tradycje
Święto

27 czerwca

Rodowód

10 Pułk Artylerii Polowej
6 Pułk Artylerii Korpuśnej

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Koszyce

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

artyleria polowa

Podległość

6 Brygada Artylerii Polowej
27 Dywizja Piechoty

Pułk Haubic Polowych Nr 6 (FHR Nr. 6) – pułk artylerii polowej cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

W 1854 został sformowany 10 Pułk Artylerii Polowej[1].

1 maja 1885 roku oddział został przeformowany w 6. Węgierski Pułk Artylerii Korpuśnej (niem. 6. Ungarisches Corps-Artillerie-Regiment)[2].

Kolejnymi szefami pułku byli:

Swoje święto obchodził 27 czerwca, w rocznicę bitwy pod Vysokovem stoczonej w 1866[1].

W 1914 komenda pułku, 1 i 2 dywizjon oraz kadra zapasowa stacjonowała w Koszycach (niem. Kassa) na terytorium 6 Korpusu[1]. Pułk wchodził w skład 27 Dywizji Piechoty, a pod względem wyszkolenia podlegał komendantowi 6 Brygady Artylerii Polowej[3].

Każda z czterech baterii była uzbrojona w sześć przestarzałych haubic M99, które od 1914 roku wymieniano na nowoczesne 10 cm Feldhaubitze M.14.

W 1915 oddział został przemianowany na Pułk Haubic Polowych Nr 27[4].

W 1918 Pułk Haubic Polowych Nr 27 został przeformowany w Pułk Artylerii Polowej Nr 127[5].

W czasie I wojny światowej w szeregach pułku walczył m.in. kapitan rezerwy Zygmunt Wróblewski[a].

Komendanci pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • ppłk Gustav Köchel (1885)[8]
  • ppłk / płk Wilhelm Reichenauer (1914)[1]
  1. Zygmunt Wróblewski został mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z 1 listopada 1899 i wcielony do 30 Pułku Piechoty. W 1903 został przeniesiony do Pułku Artylerii Korpuśnej Nr 6. Na porucznika awansował ze starszeństwem z 1 listopada 1906. W 1908 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony do Pułku Haubic Polowych Nr 6. Na kapitana awansował ze starszeństwem z 1 września 1915. Później zmieniono mu starszeństwo na 1 listopada 1914. Był odznaczony m.in. Orderem Korony Żelaznej 3. klasy z dekoracją wojenną i mieczami oraz Krzyżem Zasługi Wojskowej 3. klasy z dekoracją wojenną i mieczami[6]. Prawdopodobnie to on zmarł 4 lutego 1948 w wieku 69 lat i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Schematismus 1914 ↓, s. 838.
  2. Anhang 1885 ↓, s. 46.
  3. Schematismus 1914 ↓, s. 93.
  4. Ranglisten 1916 ↓, s. 742.
  5. Ranglisten 1918 ↓, s. 1220.
  6. Ranglisten 1918 ↓, s. 1052, 1220.
  7. Cmentarz Stare Powązki: BOLESŁAW WRÓBLEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-11-29].
  8. Anhang zum Kais. Königl. Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 46.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Anhang zum Kais. Königl. Militär-Schematismus für das k.k. Heer 1885. Enthält die Artillerie-Waffe mit rücksicht auf die mit 1 maj durchgeführte organisation. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Mai 1885. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Februar 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).