6 Pułk Haubic Polowych (austro-węgierski)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1854 |
Rozformowanie |
1918 |
Tradycje | |
Święto |
27 czerwca |
Rodowód |
10 Pułk Artylerii Polowej |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Pułk Haubic Polowych Nr 6 (FHR Nr. 6) – pułk artylerii polowej cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
[edytuj | edytuj kod]W 1854 został sformowany 10 Pułk Artylerii Polowej[1].
1 maja 1885 roku oddział został przeformowany w 6. Węgierski Pułk Artylerii Korpuśnej (niem. 6. Ungarisches Corps-Artillerie-Regiment)[2].
Kolejnymi szefami pułku byli:
- FZM Karl Tiller von Turnfort (1880 – †28 I 1896),
- arcyksiążę Franciszek Ferdynand[1].
Swoje święto obchodził 27 czerwca, w rocznicę bitwy pod Vysokovem stoczonej w 1866[1].
W 1914 komenda pułku, 1 i 2 dywizjon oraz kadra zapasowa stacjonowała w Koszycach (niem. Kassa) na terytorium 6 Korpusu[1]. Pułk wchodził w skład 27 Dywizji Piechoty, a pod względem wyszkolenia podlegał komendantowi 6 Brygady Artylerii Polowej[3].
Każda z czterech baterii była uzbrojona w sześć przestarzałych haubic M99, które od 1914 roku wymieniano na nowoczesne 10 cm Feldhaubitze M.14.
W 1915 oddział został przemianowany na Pułk Haubic Polowych Nr 27[4].
W 1918 Pułk Haubic Polowych Nr 27 został przeformowany w Pułk Artylerii Polowej Nr 127[5].
W czasie I wojny światowej w szeregach pułku walczył m.in. kapitan rezerwy Zygmunt Wróblewski[a].
Komendanci pułku
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zygmunt Wróblewski został mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z 1 listopada 1899 i wcielony do 30 Pułku Piechoty. W 1903 został przeniesiony do Pułku Artylerii Korpuśnej Nr 6. Na porucznika awansował ze starszeństwem z 1 listopada 1906. W 1908 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony do Pułku Haubic Polowych Nr 6. Na kapitana awansował ze starszeństwem z 1 września 1915. Później zmieniono mu starszeństwo na 1 listopada 1914. Był odznaczony m.in. Orderem Korony Żelaznej 3. klasy z dekoracją wojenną i mieczami oraz Krzyżem Zasługi Wojskowej 3. klasy z dekoracją wojenną i mieczami[6]. Prawdopodobnie to on zmarł 4 lutego 1948 w wieku 69 lat i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Schematismus 1914 ↓, s. 838.
- ↑ Anhang 1885 ↓, s. 46.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 93.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 742.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1220.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1052, 1220.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: BOLESŁAW WRÓBLEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-11-29] .
- ↑ Anhang zum Kais. Königl. Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 46.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Anhang zum Kais. Königl. Militär-Schematismus für das k.k. Heer 1885. Enthält die Artillerie-Waffe mit rücksicht auf die mit 1 maj durchgeführte organisation. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Mai 1885. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, Februar 1914. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1916. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).