Przejdź do zawartości

Alaksandr Makrycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alaksandr Makrycki
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1971
Mińsk

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Uchwyt

lewy

Alaksandr Mikałajewicz (lub Piatrawicz) Makrycki, błr. Аляксандр Мікалаевіч (Пятровіч) Макрыцкі, ros. Александр Николаевич (Петрович) Макрицкий – Aleksandr Nikołajewicz (Piotrowicz) Makricki[a] (ur. 11 sierpnia 1971 w Mińsku) – białoruski hokeista, reprezentant Białorusi, dwukrotny olimpijczyk. Trener hokejowy.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie wychowanek klubu Chimik Nowopołock. W czasie swojej kariery występował w klubach białoruskiej ekstraligi, niemieckiej DEL, superlidze rosyjskiej i KHL. Jego partnerem w klubach był m.in. Alaksandr Andryjeuski. W połowie 2011 zakończył karierę[1].

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1994, 1995 (Grupa C)[2], 1996, 1997 (Grupa B), 2000 (Grupa A), 2002 (Dywizja I), 2003 (Elita), w 2004 (Dywizja I), 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010 (Elita) oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2002, 2010.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej został szkoleniowcem. Od 2011 był w sztabie Dynama Mińsk[3]. Od czerwca jest asystentem trenera zespołu Dynama-Szynnik Bobrujsk, występującego w rozgrywkach juniorskich Mołodiożnaja Chokkiejnaja Liga[4][5]. Od 2014 asystent trenera w Torpedo Niżny Nowogród. Od maja 2017 do kwietnia 2019 był trenerem w sztabie Sibira Nowosybirsk[6][7]. We wrześniu 2019 został głównym trenerem Junosti Mińsk[8]. Z tej posady ustąpił na początku stycznia 2021[9]. Na początku czerwca 2022 wszedł do sztabu trenerskiego zespołu Jugra Chanty-Mansyjsk, tak jak trzej inni jego rodacy w tym główny szkoleniowiec Eduard Zankawiec[10]. W czerwcu 2023 wszedł do sztabu Traktora Czelabińsk[11].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicze reprezentacyjne
Zawodnicze klubowe
  • Złoty medal mistrzostw Białorusi: 1993, 1994, 1995 z Tiwali Mińsk, 2007 z Dynama Mińsk, 2008 z Kieraminem Mińsk
  • Złoty medal mistrzostw Rosji: 1996 z Ładą Togliatti
  • złoto Puchar Białorusi: 2005, 2006 z Dynama Mińsk, 2008 z Kieraminem Mińsk, 2011 z Mietałłurgiem Żłobin
  • złoto Puchar Spenglera: 2009 z Dynama Mińsk
  • Brązowy medal mistrzostw Białorusi: 2011 z Mietałłurgiem Żłobin
Zawodnicze indywidualne
  • Ekstraliga białoruska 2006/2007: skład gwiazd sezonu
Szkoleniowe klubowe
  • Złoty medal mistrzostw Białorusi: 2020, 2021 z Junostią Mińsk
Wyróżnienia
  • Zasłużony Mistrz Sportu Republiki Białorusi: 2002[12]
  1. W różnych źródłach występują dwie wersje jego męskiego imienia odojcowskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Александр Макрицкий: Отец долго не знал, что я занимаюсь хоккеем - Хоккей Беларуси, Литвы и Украины [online], belarushockey.com [dostęp 2017-11-16].
  2. Статистика игроков сборной Беларуси - Чемпионат Мира 1995 [online], hockeyarchives.ru [dostęp 2017-11-16] (ros.).
  3. Новости КХЛ: КХЛ: Александр Макрицкий вошел в тренерский штаб минского «Динамо» [online], belarushockey.com [dostęp 2017-11-16].
  4. Новости МХЛ: МХЛ: Тренерский штаб "Динамо-Шинника" продолжит работу в клубе [online], belarushockey.com [dostęp 2017-11-28].
  5. Молодежная хоккейная лига - Команды: Динамо-Шинник [online], mhl.khl.ru [dostęp 2017-11-28] (ang.).
  6. Новый тренер появился в ХК «Сибирь» [online], vn.ru [dostęp 2020-10-13].
  7. "Сибирь" уволила белорусского тренера Андриевского [online], sputnik.by [dostęp 2020-10-13] (ros.).
  8. Новым главным тренером минской "Юности" стал Александр Макрицкий [online], www.belta.by [dostęp 2020-10-13] (ros.).
  9. Александр Макрицкий покинул пост главного тренера ХК "Юность-Минск" [online], belta.by [dostęp 2024-04-22] (ros.).
  10. ХК «Югра» назначил нового главного тренера [online], ru/news/3609770.html [dostęp 2024-04-22] (ros.).
  11. Белорусский специалист вошел в тренерский штаб челябинского ХК "Трактор" - 06.06.2023, Sputnik Беларусь [online], by/20230606/belorusskiy-spetsialist-voshel-v-trenerskiy-shtab-chelyabinskogo-khk-traktor-1076314490.html [dostęp 2024-04-22] (ros.).
  12. Аб узнагароджанні групы спартсменаў і трэнераў дзяржаўнымі ўзнагародамі [online], systemaby.com [dostęp 2017-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-28].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]