Przejdź do zawartości

Aleh Małaszkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleh Małaszkiewicz
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1972
Nowokuźnieck

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik

Uchwyt

lewy

Aleh Alaksandrawicz Małaszkiewicz, błr. Алег Аляксандравіч Малашкевіч, ros. Олег Александрович Малашкевич - Oleg Aleksandrowicz Małaszkiewicz (ur. 4 stycznia 1972 w Nowokuźniecku, ZSRR) – białoruski hokeista. Trener hokejowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na terenie ZSRR, a od 20. roku życia mieszkał na Białorusi, skąd pochodził jego ojciec[2]. Podczas zawodniczej kariery hokejowej był wieloletnim zawodnikiem Niomana Grodno.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]
  • Białoruś HK Nioman Grodno 2 (2011-2014), główny trener
  • Polska Nesta Toruń (2015), główny trener
  • Białoruś HK Nioman Grodno (2016-2021), asystent trenera
  • Rosja Dinamo Sankt Petersburg (2021-2023), asystent trenera
  • Białoruś Białoruś do lat 16 (2023), główny trener
  • Białoruś HK Brześć (2023-), asystent trenera

Po zakończeniu wyczynowego uprawiania tej dyscyplinie został trenerem w macierzystym klubie. Prowadził zespół rezerw Niomana od 2011[3]. W sezonie białoruskiej ekstraligi 2014/2015 był asystentem trenera pierwszej drużyny Niomana, Wasilija Spirodonowa[4]. W lipcu 2015 został szkoleniowcem Nesty Toruń[4][5]. Zwolniony 30 października 2015[6]. Następnie został asystentem głównego trenera (Siergieja Puszkowa) Niomanu Grodno. Od czerwca 2021 podjął pracę w sztabie Puszkowa w klubie Dinamo Sankt Petersburg[7]. W 2023 został selekcjonerem kadry Białorusi do lat 16, a po ustąpieniu z tego stanowiska w grudniu 2023 wszedł do sztabu trenerskiego HK Brześć[8][9].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Klubowe
  • Złoty medal mistrzostw Białorusi: 1998, 1999, 2001 z Niomanem Grodno
  • Srebrny medal mistrzostw Białorusi: 1993, 1994, 2011 z Niomanem Grodno, 2003, 2004 z Kieraminem Mińsk
  • Brązowy medal mistrzostw Białorusi: 1995, 1996, 1997, 2000 z Niomanem Grodno
  • Mistrzostwo Wschodnioeuropejskiej Ligi Hokejowej: 1996 z Niomanem Grodno, 2003, 2004 z Kieraminem Mińsk
Indywidualne
  • Ekstraliga białoruska 1999/2000:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 12 goli
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 20 punktów[10]
Odznaczenia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Инфо игрока - Олег Малашкевич - Президентский Спортивный Клуб [online], sportclub.by [dostęp 2024-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22].
  2. Hokej.net - Szkoleniowiec zaprezentowany, torunianie trenują na lodzie [online], www.hokej.net [dostęp 2017-11-16] (ang.).
  3. Новости ЧБ: ОЧБ: Легенда гродненского хоккея Олег Малашкевич возглавил "Неман-2" [online], belarushockey.com [dostęp 2017-11-16].
  4. a b Новости Европа: Европа: Белорусский наставник возглавил польский «Торунь» [online], belarushockey.com [dostęp 2017-11-16].
  5. Trener na nowy sezon | Nesta Mires Toruń - oficjalna strona [online], torunskihokej.pl [dostęp 2017-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-18] (pol.).
  6. Długo oczekiwane zwycięstwo i zmiany w Toruniu. hokej.net/, 2015-10-30. [dostęp 2015-10-31].
  7. Сергей Пушков стал главным тренером «Динамо Санкт-Петербург» | СпортНавины [online], sportnaviny.com [dostęp 2021-09-21] (ros.).
  8. Олег Малашкевич покинул пост главного тренера сборной Беларуси U16 и продолжит карьеру в одном из клубов Betera-Экстралиги [online], by/news/sobytie/news269877.html [dostęp 2024-04-22] (ros.).
  9. Олег Малашкевич вошел в тренерский штаб «Бреста» [online], hockey.by [dostęp 2024-04-22] (ros.).
  10. Лучшие бомбардиры чемпионатов Беларуси по хоккею [online], delaemvmeste.by [dostęp 2017-11-16] (ros.).
  11. Узнагароды Беларусі: маніторынг дзяржаўнай палітыкі ўзнагароджанняў [online], nagrady.by [dostęp 2019-02-11] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]