Przejdź do zawartości

Alfons Sierakowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfons Sierakowski
ilustracja
Herb
Sierakowski Hrabia
Hrabia
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1816
Toruń

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1886
Poznań

Żona

Maria Anna Sołtan

Dzieci

Adam Sierakowski

Alfons Sierakowski (ur. 16 lutego 1816 w Toruniu, zm. 28 kwietnia 1886 w Poznaniu) – hrabia, ziemianin, działacz społeczny i oświatowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego. Wykształcenie zdobył w Warszawie i Collegium Hosianum w Braniewie, następnie studiował prawo na Uniwersytecie Wrocławskim. Po odbyciu praktyki rolniczej na Śląsku objął rodzinne majątki w Osieku (w 1841 roku po śmierci dziadka, Kajetana Sierakowskiego) oraz w Waplewie (w 1842 roku, po śmierci ojca Antoniego).

W 1844 otrzymał potwierdzenie tytułu hrabiego w Rosji[1].

Członek Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim w 1858 roku[2].

W czasie powstania styczniowego był oskarżany przez władze o udzielanie pomocy powstańcom.

Był inicjatorem stowarzyszenia funduszu na rzecz oświaty ludowej. Wspierał finansowo Towarzystwo Pomocy Naukowej dla Młodzieży Prus Zachodnich w Chełmnie. Dzięki jego stypendiom w latach 18481868 wykształcenie zdobyło 311 Polaków, w tym: 54 lekarzy, 23 adwokatów i sędziów, 77 księży, 157 profesorów gimnazjalnych i nauczycieli szkół elementarnych. Współzałożył i finansował organizację przeciwstawiającą się akcji germanizacyjnej - Towarzystwo Moralnych Interesów oraz Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Był posłem do sejmu prowincjonalnego, delegatem Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego na Prusy Zachodnie.

Był kolekcjonerem dzieł sztuki, w Waplewie zgromadził duży zbiór obrazów, mebli, militariów oraz wiele cennych zabytków piśmiennictwa.

W 1844 roku ożenił się z Marią Sołtan. Mieli dwoje dzieci Adama i Antoninę. W 1876 roku ze względu na stan zdrowia (utrata słuchu) przekazał majątek w Waplewie synowi, a sam osiadł w Poznaniu, gdzie zmarł. Pochowany został w Waplewie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Piotr Gałkowski: Genealogia ziemiaństwa ziemi dobrzyńskiej XIX - XX wieku. Rypin: Muzeum Ziemi Dobrzyńskiej w Rypinie, 1997, s. 192. ISBN 83-904001-1-1.
  • Mirosław Krajewski, Słownik biograficzny Ziemi Dobrzyńskiej, t. 2, Dobrzyńskie Towarzystwo Naukowe, Rypin 2014, s. 295.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 843.
  2. Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 1, Warszawa 1858, s. 179.