Antonio Granger
rzucający obrońca/niski skrzydłowy | ||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
201 cm | |||||||||||||||||||||||
Masa ciała |
98 kg | |||||||||||||||||||||||
Kariera | ||||||||||||||||||||||||
Aktywność |
1998–2007 | |||||||||||||||||||||||
Szkoła średnia |
Denby (Detroit, Michigan) | |||||||||||||||||||||||
College |
Boston College (2008–2012) | |||||||||||||||||||||||
Draft |
1998 | |||||||||||||||||||||||
|
Carl Antonio Granger (ur. 6 czerwca 1976 w Detroit) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Jego pierwsza styczność z zawodową koszykówką miała miejsce we Włoszech, kiedy latem 1998 roku podpisał kontrakt z Basket Pistoia., mając zastąpić kontuzjowanego Travisa Maya[1]. Szybko jednak odszedł do Rimini, gdzie udało mu się nawet wystąpić w Pucharze Saporty. Dwa lata później wylądował w Bielli, awansując z nimi do I ligi włoskiej - Lega Basket A, co było historycznym wydarzeniem dla tego klubu. Z średnią 25,6 pkt. na mecz został najlepszym strzelecem rozgrywek.
Rok później Granger wyjechał do Hiszpanii, podpisując kontrakt z klubem z Sewilli - Cają San Fernando. Grając w tym klubie wziął udział w Meczu Gwiazd Ligi, podobnie jak rok wcześniej w II lidze włoskiej. W Hiszpanii nie zagrał jednak do końca sezonu, wrajając na Półwysep Apeniński. 25 kwietnia podpisał kontrakt z Virtusem Bolonia. Pucharu Włoch jednak nie wygrał (to ostatnie trofeum klubu przed tym zanim się rozpadł), gdyż te rozgrywki rozegrano w lutym.
Z Włoch wyjechał do Turcji, gdzie przez dwa lata występował w barwach Efesu Pilsen Stambuł. Dwukrotnie zdobył mistrzostwo kraju, został też najlepszym rzucającym za trzy punkty zawodnikiem ligi. W Eurolidze jednak nie szło mu tak dobrze - Efes dwukrotnie nie awansował do Final Four rozgrywek, zajmując w grupie drugie miejsce.
Granger, chcąc zaistnieć na arenie międzynarodowej, odszedł do CSKA Moskwa. Tam udało mu się zdobyć mistrzostwo i puchar Rosji, ale w Eurolidze przegrał w półfinale z TAU Ceramica Vitoria, mimo że Final Four było rozgrywane w Moskwie. Na osłodę pozostał mu tytuł najlepszego strzelca za trzy punkty.
Po rocznym pobycie w stolicy Rosji wrócił do Stambułu. Tam przez dwa lata zdobył dwukrotnie puchar Turcji.
Latem 2007 podpisał umowę z hiszpańską Gironą, ale z powodu problemów z kolanem nie zagrał tam ani razu. Obecnie pozostaje bez klubu.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- NCAA
- Uczestnik turnieju NCAA (1996, 1997)
- Mistrz turnieju konferencji Big East (1997)
- Lider konferencji w rzutach za trzy punkty (1997 – 40,7%)
- Klubowe
- Mistrz:
- Zdobywca pucharu:
- Final Four Euroligi (2005)
- Indywidualne
- MVP:
- II ligi włoskiej (2001)
- 18 kolejki rozgrywek Euroligi (2006)
- Uczestnik meczu gwiazd:
- II ligi włoskiej (2001)
- ligi hiszpańskiej (2002)
- Lider:
- w skuteczności rzutów za trzy punkty:
- ligi tureckiej (2004 – 55,0%)
- Euroligi (2005 – 48,3%)
- strzelców II ligi włoskiej (2001 – 25,6)
- w skuteczności rzutów za trzy punkty:
- Finalista konkursu wsadów hiszpańskiej ligi ACB (2002)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Burtt ad Avellino, Trieste è Lineltex Mabo, fischietti veneti per la prima di Granger. www.ricerca.gelocal.it. [dostęp 2010-02-20]. (wł.).